Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Chris Smalling
brytyjski piłkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Chris Smalling, właśc. Christopher Lloyd Smalling (ur. 22 listopada 1989 w Londynie) – angielski piłkarz pochodzenia jamajskiego, występujący na pozycji obrońcy w saudyjskim klubie Al-Fayha FC. W latach 2011–2017 reprezentant Anglii. Uczestnik Mistrzostw Świata 2014 i Mistrzostw Europy 2016.
.jpg)
Smalling grał dla Walderslade Boys i Lordswood, zanim trafił do szkółki piłkarskiej Milwall. W wieku 16 lat przeszedł do Maidstone United, gdzie po występach w młodzieżowych drużynach i rezerwach trafił do pierwszego składu. Po roku gry w pierwszym zespole siódmoligowego klubu, w 2008 roku podpisał kontrakt z Fulham. 24 maja 2009 roku w meczu z Evertonem zadebiutował w Premier League, a we wrześniu rozegrał swoje pierwsze spotkanie w Lidze Europy. W styczniu 2010 roku Manchester United podpisał z nim kontrakt opiewający na 7–12 milionów funtów, który zaczął obowiązywać od 1 lipca 2010.
Po grze w reprezentacji Anglii U-18, w marcu 2009 roku Smalling zadebiutował w kadrze do lat 20, a w sierpniu w kadrze U-21.
Remove ads
Życie prywatne
Smalling urodził się 22 listopada 1989 roku w Greenwich w Londynie jako syn Theresy i Lloyda. Jego ojciec grał w krykieta; zmarł na raka, gdy Smalling miał pięć lat[3]. W tym samym czasie wraz z rodziną przeprowadził się do dwurodzinnego domu w Chatham[4].
Smalling uczęszczał do szkoły podstawowej Ridge Meadow. Następnie uczył się w szkole dla chłopców Chatham Grammar School i pracował jako kelner w hotelu[4].
W dzieciństwie Smalling był kibicem Arsenalu. Jego matka była fanką Tottenhamu Hotspur, a ojciec i brat Jason kibicowali Manchesterowi United[5].
Remove ads
Kariera klubowa
Podsumowanie
Perspektywa
Początki
Karierę piłkarską Smalling rozpoczął w wieku dziewięciu lat w Walderslade Boys. Następnie grał jeszcze w Lordswood. W wieku 12 lat trafił do Millwall. Cztery lata później rozpoczął występy w Maidstone United[4]. Początkowo występował w drużynach młodzieżowych i rezerwach, aż w końcu trafił do pierwszego składu. Gdy miał 17 lat, zainteresowanie nim wyraziło Middlesbrough, a także Charlton Athletic, Gillingham Reading, Fulham, Chelsea i Arsenal[4][6].
W maju 2008 roku Middlesbrough potwierdziło podpisanie dwuletniego kontraktu ze Smallingiem[7], jednak pozostał w Maidstone United.
Smalling poza karierą klubową, reprezentował także hrabstwo Kent. W dzieciństwie trenował także poza piłką nożną – rugby, koszykówkę, judo i krykiet[3][4].
Fulham
W czasie gry dla Maidstone United Smalling został wypatrzony przez Barry’ego Dunna – skauta Fulham. Zaproponował mu występ w zespole rezerw. Spotkanie to oglądał ówczesny szkoleniowiec klubu – Roy Hodgson[8] i w czerwcu 2008 roku Smalling podpisał trzyletni kontrakt z Fulham[9]. Kwota transferu wyniosła 10 tysięcy funtów[10]. Fulham zobowiązał się także płacić 10 tysięcy funtów po każdych 10 występach Smallinga w pierwszym zespole[11]. W listopadzie 2008 roku Smalling został mianowany kapitanem zespołu rezerw[6].
18 lutego Smalling zasiadł na ławce rezerwowych w meczu Premier League z Manchesterem United[12]. 24 maja zagrał w meczu z Evertonem[13]. Zmienił wówczas w 77. minucie Aarona Hughesa i zadebiutował w Premier League[14]. Był to jego jedyny występ w sezonie 2008/2009[15]. 17 września 2009 roku Smalling zadebiutował w europejskich pucharach, w meczu Ligi Europy z CSKA Sofia[16]. 28 grudnia po raz pierwszy zagrał od pierwszej minuty w meczu Premier League. Wystąpił wówczas w spotkaniu z Chelsea. W 78. minucie tego spotkania strzelił bramkę samobójczą[17]. W sezonie 2009/2010 Smalling rozegrał łącznie 18 meczów, w tym 12 w lidze, cztery w pucharach europejskich i dwa w krajowych. Nie strzelił w nich żadnego gola[18].
Manchester United
26 stycznia 2010 Smalling podpisał czteroletni kontrakt z Manchesterem United, który zaczął obowiązywać z początkiem sezonu 2010/2011 – 1 lipca[19][20]. Według mediów suma transferu wyniosła około 7–12 milionów funtów[19][21].
16 lipca Smalling po raz pierwszy wystąpił w Manchesterze United w meczu towarzyskim z Celtikiem (wygrana 3:1). W spotkaniu tym doprowadził do rzutu karnego, po którym padła bramka dla przeciwnika[22]. 30 lipca w meczu z CD Guadalajara (przegrana 2:3) zdobył swoją pierwszą bramkę dla United. Strzelił ją z główki po dośrodkowaniu Darrona Gibsona[23]. 8 sierpnia zdobył z Manchesterem United Tarczę Wspólnoty po zwycięstwie 3:1 nad Chelsea. W meczu tym Smalling zagrał od 71. minuty, kiedy to zmienił Fábio da Silvę[24]. 7 sierpnia 2011 roku w meczu o Tarczę Wspólnoty przeciwko Manchesterowi City strzelił gola, czym przyczynił się do zwycięstwa i zdobycia przez Manchester United Tarczy Wspólnoty.
21 kwietnia 2015 roku przedłużył kontrakt z klubem do czerwca 2019 roku[potrzebny przypis].
AS Roma
30 sierpnia 2019 roku udał się na roczne wypożyczenie do AS Romy. 5 października 2020 roku podpisał definitywny kontrakt z AS Romą.
Remove ads
Kariera reprezentacyjna
Smalling występował w reprezentacji Anglii U-18[4]. 31 marca 2009 roku zadebiutował w kadrze U-20 w meczu z Włochami. W spotkaniu tym wszedł z ławki rezerwowych za Jamesa Tomkinsa[25].
5 sierpnia 2009 roku został powołany do reprezentacji U-21 na mecz z Holandią[26] i 11 sierpnia zadebiutował w kadrze do lat 21, zastępując Jacka Rodwella[27]. 14 listopada po raz pierwszy zagrał w spotkaniu od pierwszej minuty. Wystąpił wówczas w meczu z Portugalią[9]. Łącznie rozegrał cztery mecze w kadrze U-21[25].
Styl gry
Smalling jest szybkim środkowym obrońcą. Potrafi grać w powietrzu, wykonywać bardzo dokładne podania oraz „czytać grę”[28][29][30].
Statystyki kariery
| Klub | Sezon | Liga | Puchar krajowy | Puchar Ligi | Europa | Inne[31] | Łącznie | ||||||
| Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | ||
| Maidstone United | 2007/08 | 11 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | – | – | 2 | 0 | 14 | 1 |
| Razem | 11 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | – | – | 2 | 0 | 14 | 1 | |
| Fulham | 2008/09[15] | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | – | – | – | – | 1 | 0 |
| 2009/10[18] | 12 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 4 | 0 | – | – | 18 | 0 | |
| Razem | 13 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 4 | 0 | 0 | 0 | 19 | 0 | |
| Manchester United | 2010/11 | 16 | 0 | 4 | 0 | 3 | 1 | 9 | 0 | 1 | 0 | 33 | 1 |
| 2011/12 | 19 | 1 | 2 | 0 | 1 | 0 | 7 | 0 | 1 | 1 | 30 | 2 | |
| 2012/13 | 15 | 0 | 5 | 0 | 0 | 0 | 2 | 0 | – | – | 22 | 0 | |
| 2013/14 | 25 | 1 | 1 | 0 | 4 | 0 | 7 | 1 | 1 | 0 | 38 | 2 | |
| 2014/15 | 25 | 4 | 4 | 0 | 0 | 0 | – | – | – | – | 29 | 4 | |
| 2015/16 | 35 | 0 | 7 | 1 | 2 | 0 | 11 | 1 | – | – | 55 | 2 | |
| 2016/17 | 18 | 1 | 4 | 1 | 4 | 0 | 10 | 0 | 0 | 0 | 36 | 2 | |
| 2017/18 | 29 | 4 | 5 | 0 | 3 | 0 | 8 | 0 | 1 | 0 | 46 | 4 | |
| 2018/19 | 24 | 1 | 2 | 0 | 0 | 0 | 8 | 0 | – | – | 34 | 1 | |
| Razem | 206 | 12 | 34 | 2 | 17 | 1 | 62 | 2 | 4 | 1 | 323 | 18 | |
| AS Roma (wyp.) | 2019/20 | 30 | 3 | 2 | 0 | – | – | 5 | 0 | – | – | 37 | 3 |
| AS Roma | 2020/21 | 16 | 0 | 0 | 0 | – | – | 5 | 0 | – | – | 21 | 0 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2021/22 | 27 | 3 | 1 | 0 | – | – | 10 | 1 | – | – | 38 | 4 | |
| 2022/23 | 32 | 3 | 1 | 0 | – | – | 14 | 0 | – | – | 47 | 3 | |
| 2023/24 | 8 | 0 | 0 | 0 | – | – | 4 | 0 | – | – | 12 | 0 | |
| Razem | 113 | 9 | 4 | 0 | 0 | 0 | 38 | 1 | 0 | 0 | 155 | 10 | |
| Al-Fayha FC | 2024/25 | 30 | 1 | 2 | 0 | – | – | – | – | – | – | 32 | 1 |
| Razem | 30 | 1 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 32 | 1 | |
| Łącznie w karierze | 260 | 16 | 37 | 2 | 19 | 1 | 71 | 2 | 6 | 1 | 393 | 22 | |
Stan na 1 sierpnia 2025.
Remove ads
Sukcesy
- Manchester United
- Premier League (2): 2010/11, 2012/13
- Tarcza Wspólnoty (3): 2010, 2011, 2013
- Puchar Anglii (1): 2015/2016
- Puchar Ligi (1): 2016/2017
- Liga Europy (1): 2016/2017
AS Roma
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads