Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016 (fr. Championnat d’Europe UEFA de football 2016, oficjalnie UEFA Euro 2016 France) – XV edycja turnieju finałowego piłkarskich mistrzostw Europy organizowanego przez UEFA od 10 czerwca do 10 lipca we Francji. W imprezie po raz pierwszy brały udział 24 reprezentacje, bowiem propozycję rywalizacji z 24 uczestnikami jednomyślnie zaaprobowały wszystkie 53 krajowe związki piłkarskie w Europie.

26 czerwca 2013 zaprezentowano oficjalne logo mistrzostw[1].
10 lipca 2016 reprezentacja Portugalii pokonała w finałowej dogrywce Francję (1:0) i pierwszy raz w historii zdobyła tytuł Mistrza Europy.
Remove ads
Wybór gospodarza
Podsumowanie
Perspektywa

Decyzję o wyborze gospodarza podjął 28 maja 2010 w Genewie Komitet Wykonawczy UEFA[2]. Termin zgłaszania kandydatur przez państwa ubiegające się o organizację mistrzostw upłynął 31 marca 2009. Zgłoszone zostały cztery kandydatury: Francja, Szwecja/Norwegia, Turcja i Włochy[3] (1 marca 2009, z powodu kryzysu gospodarczego, Szkocja i Walia zdecydowały się nie składać aplikacji, choć wcześniej wstępnie wyraziły taką chęć). W grudniu 2009 Szwecja i Norwegia wycofały jednak swoją kandydaturę, wobec czego gospodarz był wybierany spośród następujących kandydatur:
Francja
W chwili zgłaszania swej kandydatury, Francja miała na koncie organizację pięciu wielkich, seniorskich turniejów piłkarskich: dwa razy mistrzostw Europy (1960 i 1984), dwukrotnie mistrzostw świata (1938 i 1998) oraz jeden raz Pucharu Konfederacji (2003).
18 kwietnia 2007 Jean-Pierre Escalettes – prezes Francuskiego Związku Piłki Nożnej (FFF) zadeklarował, że Francja zamierza ubiegać się o organizację Euro 2016[4]. 11 grudnia 2007 francuski minister sportu Bernard Laporte powiedział, że kandydatura będzie miała pełne poparcie rządu i zostanie zgłoszona pod koniec 2008 lub na początku 2009[5].
11 listopada 2009 FFF podała listę 12 stadionów, na których zamierzała przeprowadzić rywalizację. 4 areny zamierzano wybudować od podstaw, zaś 7 obiektów miało zostać rozbudowanych. W stanie istniejącym zdecydowano się pozostawić jedynie Stade de France w Saint-Denis. Na liście brakowało dwóch stadionów, na których dekadę wcześniej rozgrywano spotkania MŚ 1998: Stade de la Beaujoire w Nantes i Stade de la Mosson w Montpellier.
Stadiony istniejące, do ewentualnej rozbudowy:
- Stade de France w Saint-Denis (ówczesna pojemność: 81 338 miejsc, w przyszłości bez zmian)
- Stade Vélodrome w Marsylii (ówczesna pojemność: 60 013 miejsc, planowana rozbudowa do ok. 67 tysięcy miejsc)
- Parc des Princes w Paryżu (ówczesna pojemność: 48 713 miejsc, planowana rozbudowa do ok. 51 tysięcy miejsc)
- Stade Félix-Bollaert w Lens (ówczesna pojemność: 41 809 miejsc, planowana rozbudowa do ok. 45 tysięcy miejsc)
- Stade Geoffroy-Guichard w Saint-Étienne (ówczesna pojemność: 35 616 miejsc, planowana rozbudowa do 39 147 miejsc)
- Stadium Municipal w Tuluzie (ówczesna pojemność: 35 472 miejsc, planowana rozbudowa do 37 050 miejsc)
- Stade de la Meinau w Strasburgu (ówczesna pojemność: 29 tysięcy miejsc, planowana rozbudowa do 36 153 miejsc)
- Stade Marcel Picot w Nancy (ówczesna pojemność: 20 087 miejsc, planowana rozbudowa do 31 420 miejsc)
Stadiony projektowane, budowane od podstaw:
- Grand Stade de Lyon w Lyon (planowana pojemność: 58 328 miejsc)
- Grand Stade Lille Métropole w Lille (planowana pojemność: 50 186 miejsc)
- Nouveau Stade de Bordeaux w Bordeaux (planowana pojemność: ok. 42 tysięcy miejsc)
- Grand Stade de Nice w Nicei (planowana pojemność: 33 470 miejsc)
Turcja
Prezes Tureckiego Związku Piłki Nożnej (TFF) Hasan Doğan zadeklarował po tym, jak Polska i Ukraina będą organizować ME, że razem złączy siły z Grekami i będzie starał się o Euro 2016 jeszcze za swojej kadencji[6]. Wspomniał też o „obiecujących rozmowach” pomiędzy nim a federacją grecką w tej sprawie. Ostatecznie jednak tylko Turcja zgłosiła swoją kandydaturę do organizowania turnieju[7].
Stadiony, na których mogły odbyć się finały:
- Ankara 19 Mayıs Stadyumu w Ankarze (planowana pojemność: 43 403 miejsc)
- Antalya Stadyumu w Antalyi (planowana pojemność: 44 301 miejsc)
- Bursa Atatürk Stadyumu w Bursie (planowana pojemność: 33 157 miejsc)
- Nowy stadion w Eskişehirze (planowana pojemność: 38 792 miejsc)
- Nowy stadion w Izmirze (planowana pojemność: 43 900 miejsc)
- Kadir Has Stadyumu w Kayseri (planowana pojemność: 33 296 miejsc)
- Nowy stadion w Konyi (planowana pojemność: 32 967 miejsc)
- Atatürk Olimpiyat Stadyumu w Stambule (ówczesna pojemność: 76 092 miejsc)
- Türk Telekom Arena w Stambule (planowana pojemność: 52 652 miejsc)
Włochy
Wcześniej Włochy dwukrotnie organizowały mistrzostwa Europy (1968 i 1980) oraz dwa razy mistrzostwa świata (1934 i 1990).
Po ogłoszeniu decyzji Walii i Szkocji dotyczącej nieubiegania się o organizację Euro 2016, komunikat o gotowości ze strony Włoch przekazał Giancarlo Abete, szef Włoskiego Związku Piłki Nożnej (FIGC).
29 stycznia 2009 FIGC ogłosiła listę stadionów, na których mogłoby zostać przeprowadzone Euro 2016. Lista została zmodyfikowana 30 września 2009:
- Stadio San Nicola w Bari (ówczesna pojemność: 58 248 miejsc)
- Stadio Sant’Elia w Cagliari (ówczesna pojemność: 23 486 miejsc)
- Stadio Dino Manuzzi w Cesenie (ówczesna pojemność: 23 860 miejsc)
- Stadio Artemio Franchi we Florencji (ówczesna pojemność: 47 282 miejsc)
- Stadio Luigi Ferraris w Genui (ówczesna pojemność: 36 536 miejsc)
- San Siro w Mediolanie (ówczesna pojemność: 80 074 miejsc)
- Stadio San Paolo w Neapolu (ówczesna pojemność: 60 240 miejsc)
- Stadio di Palermo w Palermo (ówczesna pojemność: 37 619 miejsc)
- Stadio Ennio Tardini w Parmie (ówczesna pojemność: 27 906 widzów)
- Stadio Olimpico w Rzymie (ówczesna pojemność: 72 700 miejsc)
- Juventus Arena w Turynie (ówczesna pojemność: 40 200 miejsc)
- Stadio Friuli w Udine (ówczesna pojemność: 41 652 miejsc)
- Stadio Marcantonio Bentegodi w Weronie (ówczesna pojemność: 39 211 miejsc)
Wynik głosowania
Runda finałowa
Remove ads
Rozszerzenie formatu
Aby dostosować się do rozszerzenia z 16-drużynowego turnieju finałowego do 24 drużyn, format został zmieniony z tego z 2012 roku, dodając dwie dodatkowe grupy w fazie grupowej i dodatkową rundę w fazie pucharowej. Sześć grup (od A do F) nadal składało się z czterech drużyn, a dwie najlepsze z każdej grupy nadal przeszły do fazy pucharowej. Jednak w nowym formacie cztery najlepsze drużyny z trzeciego miejsca również przechodzą dalej, pozostawiając 16 drużyn przechodzących do nowej fazy pucharowej 1/8 finału, przed zwykłymi ćwierćfinałami, półfinałami i finałem[10].
Ten format generuje łącznie 51 meczów (w porównaniu z 31 meczami w poprzednim 16-drużynowym turnieju), które były rozgrywane przez okres 31 dni. Sekretarz generalny UEFA Gianni Infantino wcześniej określił format jako „nieidealny” ze względu na potrzebę awansu drużyn z trzeciego miejsca w fazie grupowej, co prowadzi do trudności w zapobieganiu sytuacjom, w których zespoły mogą z góry wiedzieć, jakie wyniki muszą osiągnąć by wyjść z grupy, co prowadzi do braku suspensu dla fanów, a nawet perspektywy obopólnie korzystnej zmowy między zespołami[10].
Remove ads
Logo i symbole
Podsumowanie
Perspektywa
Logo i slogan
Oficjalne logo zostało odsłonięte 26 czerwca 2013 roku podczas ceremonii w Pavillon Cambon Capucines w Paryżu. Zaprojektowany przez portugalską agencję Brandia Central, która stworzyła również logo mistrzostw w 2012[11]. Logo przedstawia trofeum Euro w niebieskich, białych i czerwonych kolorach francuskiej flagi, otoczone mieszanką kształtów i linii reprezentujących różne ruchy artystyczne i elementy piłki nożnej[12].
17 października 2013 roku UEFA ogłosiła oficjalne hasło turnieju: Le Rendez-Vous. Zapytany o jego znaczenie, Jacques Lambert, przewodniczący komitetu organizacyjnego Euro 2016, powiedział, że hasło „to znacznie więcej niż przypomnienie dat (...) i miejsc”. Następnie wyjaśnił, że „UEFA wysyła zaproszenie do fanów piłki nożnej na całym świecie i miłośników ważnych wydarzeń, zaproszenie do spotkania i podzielenia się emocjami turnieju na elitarnym poziomie”[13].
Maskotka
Oficjalna maskotka turnieju, Super Victor, została odsłonięta 18 listopada 2014 roku. Jest dziecięcym superbohaterem w stroju reprezentacji Francji w piłce nożnej, z czerwoną peleryną z tyłu, nawiązującą do barw francuskiej flagi. Peleryna, buty i piłka są uważane za supermoce dziecka. Maskotka po raz pierwszy zaprezentowana została podczas meczu Francji ze Szwecją na stadionie Stade Vélodrome w Marsylii 18 listopada 2014. Imię maskotki ujawniono 30 listopada 2014 po otrzymaniu około 50 000 głosów od publiczności na oficjalnej stronie UEFA, pokonując pozostałych nominowane nazwy – „Driblou” i „Goalix”[14].
Piłka
- Faza grupowa
- Faza pucharowa[15]
Miasta i stadiony
Remove ads
Sędziowie
Podsumowanie
Perspektywa
15 grudnia 2015 roku Komitet Sędziowski UEFA przedstawił listę 18 sędziów głównych, którzy poprowadzą mecze podczas mistrzostw Europy. Gospodarzy mistrzostw reprezentował Clément Turpin. Wśród nich był także Polak, Szymon Marciniak, stając się pierwszym polskim arbitrem w tej imprezie[16]. Sędziów dodatkowych oraz asystentów UEFA podała w lutym 2016 roku.
Remove ads
Eliminacje
Podsumowanie
Perspektywa
Eliminacje do Euro 2016 odbyły się pomiędzy wrześniem 2014 r. a listopadem 2015 r. Wzięły w nich udział 53 reprezentacje narodowe walczące o 23 miejsca w turnieju, w tym Gibraltar, który został przyjęty do struktur UEFA 24 maja 2013 r. Francja, jako organizator turnieju, została zakwalifikowana automatycznie.
Losowanie grup kwalifikacyjnych odbyło się 23 lutego 2014 roku o godzinie 12:00 czasu wschodnioeuropejskiego w Nicei[17]. Drużyny zostały rozstawione na podstawie współczynnika UEFA zaktualizowanego po zakończeniu kwalifikacji do Mistrzostw Świata 2014 w strefie europejskiej. W wyniku losowania wyłoniono 8 grup liczących po 6 drużyn oraz jedną grupę liczącą 5 drużyn (Grupa I). Lista grup eliminacyjnych:
- Grupa A –
Holandia,
Czechy,
Turcja,
Łotwa,
Islandia,
Kazachstan;
- Grupa B –
Bośnia i Hercegowina,
Belgia,
Izrael,
Walia,
Cypr,
Andora;
- Grupa C –
Hiszpania,
Ukraina,
Słowacja,
Białoruś,
Macedonia Północna,
Luksemburg;
- Grupa D –
Niemcy,
Irlandia,
Polska,
Szkocja,
Gruzja,
Gibraltar;
- Grupa E –
Anglia,
Szwajcaria,
Słowenia,
Estonia,
Litwa,
San Marino;
- Grupa F –
Grecja,
Węgry,
Rumunia,
Finlandia,
Irlandia Północna,
Wyspy Owcze;
- Grupa G –
Rosja,
Szwecja,
Austria,
Czarnogóra,
Mołdawia,
Liechtenstein;
- Grupa H –
Włochy,
Chorwacja,
Norwegia,
Bułgaria,
Azerbejdżan,
Malta;
- Grupa I –
Portugalia,
Dania,
Serbia,
Albania,
Armenia.
Procedura losowania grup eliminacyjnych
Na początku losowane były narodowe reprezentacje zaliczające się do koszyka pierwszego. Z oznaczającego ów koszyk pojemnika wyciągnięto pierwszą z kuli symbolizujących państwa, zaś przyporządkowaną do niej Holandię dołączono do grupy A. Następnie wybrano analogicznie pierwszy zespół grupy B, C i tak dalej, aż do grupy H, a z wyłączeniem grupy I, gdzie nie mogła się w pierwotnym założeniu znaleźć każda z losowanych kadr, a jedynie Bośnia i Hercegowina, Portugalia, Rosja lub Grecja. Później zajęto się dobieraniem drużyn z pozostałych koszyków – kolejno szóstego, piątego, czwartego, trzeciego i drugiego. Nie włączano krajów z szóstego koszyka do pięciomiejscowej grupy I, poza tym obowiązywała reguła zastosowana w wyborze pierwszych sześciu drużyn. Ustępstwa zostały podjęte z powodów:
- praw rynku telewizyjnego, na podstawie których Anglia, Niemcy, Włochy, Hiszpania i Holandia zostały dodane do sześciodrużynowych grup.
- sytuacji politycznej, która według postanowień Komitetu Wykonawczego UEFA uniemożliwiła znalezienie się w tej samej grupie Azerbejdżanu i Armenii, a także Gibraltaru i Hiszpanii.
Remove ads
Drużyny uczestniczące
Drużyna | Zakwalifikowana jako | Data kwalifikacji | Liczba występów w ME | Najlepszy wynik w ME |
![]() |
gospodarz | 28 maja 2010 | 8 (1960, 1984, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012) | Mistrzostwo (1984, 2000) |
![]() |
zwycięzca grupy A | 6 września 2015 | 8 (1960, 1976, 1980, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012) | Mistrzostwo (1976)[c] |
![]() |
2. miejsce grupy A | 6 września 2015 | debiutant | |
![]() |
zwycięzca grupy B | 10 października 2015 | 4 (1972, 1980, 1984, 2000) | II miejsce (1980) |
![]() |
2. miejsce grupy B | 10 października 2015 | debiutant | |
![]() |
zwycięzca grupy C | 9 października 2015 | 9 (1964, 1980, 1984, 1988, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012) | Mistrzostwo (1964, 2008, 2012) |
![]() |
2. miejsce grupy C | 12 października 2015 | debiutant | |
![]() |
zwycięzca grupy D | 11 października 2015 | 11 (1972, 1976, 1980, 1984, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012) |
Mistrzostwo (1972, 1980, 1996) |
![]() |
2. miejsce grupy D | 11 października 2015 | 2 (2008, 2012) | Faza grupowa (2008, 2012) |
![]() |
zwycięzca grupy E | 5 września 2015 | 8 (1968, 1980, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2012) | III/IV miejsce[d] (1968, 1996) |
![]() |
2 miejsce grupy E | 9 października 2015 | 3 (1996, 2004, 2008) | Faza grupowa (1996, 2004, 2008) |
![]() |
zwycięzca grupy F | 8 października 2015 | debiutant | |
![]() |
2. miejsce grupy F | 11 października 2015 | 4 (1984, 1996, 2000, 2008) | Ćwierćfinał (2000) |
![]() |
zwycięzca grupy G | 8 września 2015 | 1 (2008) | Faza grupowa (2008) |
![]() |
2. miejsce grupy G | 12 października 2015 | 10 (1960, 1964, 1968, 1972, 1988, 1992, 1996, 2004, 2008, 2012) | Mistrzostwo (1960)[e] |
![]() |
zwycięzca grupy H | 10 października 2015 | 8 (1968, 1980, 1988, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012) | Mistrzostwo (1968) |
![]() |
2. miejsce grupy H | 13 października 2015 | 4 (1996, 2004, 2008, 2012) | Ćwierćfinał (1996, 2008) |
![]() |
zwycięzca grupy I | 8 października 2015 | 6 (1984, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012) | II miejsce (2004) |
![]() |
2. miejsce grupy I | 11 października 2015 | debiutant | |
![]() |
najlepsza z trzecich miejsc | 13 października 2015 | 3 (1996, 2000, 2008) | III/IV miejsce[d] (2008) |
![]() |
zwycięzca barażu | 15 listopada 2015 | 2 (1964, 1972) | III miejsce (1964) |
![]() |
zwycięzca barażu | 16 listopada 2015 | 2 (1988, 2012) | Faza grupowa (1988, 2012) |
![]() |
zwycięzca barażu | 17 listopada 2015 | 5 (1992, 2000, 2004, 2008, 2012) | III/IV miejsce[d] (1992) |
![]() |
zwycięzca barażu | 17 listopada 2015 | 1 (2012) | Faza grupowa (2012) |
Remove ads
Podział na koszyki
Podsumowanie
Perspektywa
24 drużyny zakwalifikowane do mistrzostw Europy zostały podzielone na 4 koszyki, zgodnie ze współczynnikiem UEFA, wszystkie cztery koszyki mają po 6 zespołów. Francja jako gospodarz turnieju jest od razu przypisana do Grupy A jako pierwsza drużyna (A1), pozostałe drużyny z koszyka pierwszego zostały rozlosowane do pozostałych grup w kolejności od grupy B do F i podobnie jak Francja zajęły w nich pierwszą pozycję (B1, C1 itd.). Reszta zespołów z pozostałych trzech koszyków trafiła do grup w kolejności alfabetycznej (od A do F) z tym, że ich pozycja w danej grupie została również wybrana na drodze losowania. Najpierw wylosowany został czwarty koszyk, potem trzeci i na koniec drugi.
Losowanie grup do turnieju głównego
Losowanie odbyło się 12 grudnia 2015 roku w Paryżu w Palais des congrès de Paris o godzinie 18:00 CET[18]. Ceremonię poprowadzili dwaj piłkarze, byli mistrzowie Europy – Ruud Gullit i Bixente Lizarazu. W losowaniu wzięli udział również inni piłkarze, którzy w swojej karierze zdobywali tytuł mistrzów „Starego Kontynentu”: Antonín Panenka (mistrz z 1976), Olivier Bierhoff (mistrz z 1996), Angelos Charisteas (mistrz z 2004), David Trezeguet (mistrz z 2000) oraz trener reprezentacji Hiszpanii i zdobywca pucharu z 2012 – Vicente Del Bosque.
Remove ads
Składy
Rozgrywki
Podsumowanie
Perspektywa
Oficjalny terminarz ogłoszono 25 kwietnia 2014. Mecze były rozgrywane o 15:00, 18:00 i 21:00 czasu środkowoeuropejskiego.
W 1/8 finału, gdzie awansują 4 najlepsze zespoły z 3. miejsc, kolejność meczów z tymi drużynami zależy od tego, z jakiej są grupy (kolorem żółtym zaznaczony wariant, który stał się faktem):
Remove ads
Faza grupowa
Podsumowanie
Perspektywa
Za zwycięstwo w meczu przyznawane są 3 punkty, za remis – 1 punkt, o kolejności w grupie decyduje suma zdobytych punktów. Do 1/8 finału awansują wszyscy zwycięzcy grup, wszystkie drużyny z 2. miejsc oraz cztery najlepsze drużyny z 3. miejsc. Gdy dwie lub więcej drużyn uzyskają tę samą liczbę punktów (po rozegraniu wszystkich meczów w grupie), o kolejności w grupie decydują kryteria określone przez UEFA[19], kolejno:
- większa liczba punktów zdobytych w meczach pomiędzy tymi drużynami (tzn. drużynami, dla których rozstrzyga się kolejność);
- lepszy bilans (większa różnica) bramek zdobytych i straconych w meczach pomiędzy tymi drużynami;
- większa liczba bramek zdobytych w meczach pomiędzy tymi drużynami;
- jeżeli po zastosowaniu kryteriów 1-3 pozostają drużyny, dla których nie rozstrzygnięto kolejności, kryteria 1-3 powtarza się z udziałem tylko tych drużyn[f]; jeżeli kolejność jest nierozstrzygnięta, stosuje się dalsze punkty;
- lepszy bilans (większa różnica) bramek zdobytych i straconych we wszystkich meczach w grupie;
- większa liczba bramek zdobytych we wszystkich meczach w grupie;
- klasyfikacja fair play turnieju finałowego;
- pozycja w rankingu reprezentacji UEFA, do którego liczone są mecze Mistrzostw Europy 2012 (eliminacje i turniej finałowy), Mistrzostw Świata 2014 (eliminacje i turniej finałowy) i Mistrzostw Europy 2016 (grupowe mecze eliminacji).
Jeżeli dwie drużyny uzyskały tę samą liczbę punktów, tę samą liczbę bramek, grają ostatni grupowy mecz ze sobą i remisują na koniec tego meczu, kolejność tych drużyn rozstrzygają rzuty karne (bezpośrednio po tym meczu), pod warunkiem, że żadne inne drużyny nie uzyskały tej samej liczby punktów po zakończeniu meczów grupowych[g]. Jeżeli więcej niż dwie drużyny uzyskają tę samą liczbę punktów, stosuje się wcześniej wymienione kryteria.
4 najlepsze drużyny, spośród tych, które zajęły 3. miejsca w grupach, ustala się na podstawie następujących kryteriów (biorąc pod uwagę wszystkie mecze grupowe), kolejno:
- większa liczba zdobytych punktów;
- lepszy bilans (większa różnica) bramek zdobytych i straconych;
- większa liczba bramek zdobytych;
- klasyfikacja fair play turnieju finałowego;
- pozycja w rankingu reprezentacji UEFA, do którego liczone są mecze Mistrzostw Europy 2012 (eliminacje i turniej finałowy), Mistrzostw Świata 2014 (eliminacje i turniej finałowy) i Mistrzostw Europy 2016 (grupowe mecze eliminacji).
Legenda:
awans do 1/8 finału
odpadnięcie z turnieju
- Pkt – liczba punktów
- M – liczba meczów
- W – wygrane
- R – remisy
- P – porażki
- Br+ – bramki zdobyte
- Br− – bramki stracone
- +/− – różnica bramek
Grupa A
1 10 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Francja ![]() |
2:1 (0:0) |
![]() |
Stade de France, Saint-Denis Widzów: 75 113[20] Sędzia: ![]() |
2 11 czerwca 2016 15:00 CEST
|
Albania ![]() |
0:1 (0:1) |
![]() |
Stade Bollaert-Delelis, Lens Widzów: 33 805[21] Sędzia: ![]() |
14 15 czerwca 2016 18:00 CEST
|
Rumunia ![]() |
1:1 (1:0) |
![]() |
Parc des Princes, Paryż Widzów: 43 576[22] Sędzia: ![]() |
15 15 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Francja ![]() |
2:0 (0:0) |
![]() |
Stade Vélodrome, Marsylia Widzów: 63 670[23] Sędzia: ![]() |
25 19 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Rumunia ![]() |
0:1 (0:1) |
![]() |
Parc OL, Lyon Widzów: 49 752[24] Sędzia: ![]() |
26 19 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Szwajcaria ![]() |
0:0 (0:0) |
![]() |
Stade Pierre-Mauroy, Lille Widzów: 45 416[25] Sędzia: ![]() |
Grupa B
3 11 czerwca 2016 18:00 CEST
|
Walia ![]() |
2:1 (1:0) |
![]() |
Stade Matmut-Atlantique, Bordeaux Widzów: 37 831[26] Sędzia: ![]() |
4 11 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Anglia ![]() |
1:1 (0:0) |
![]() |
Stade Vélodrome, Marsylia Widzów: 62 343[27] Sędzia: ![]() |
13 15 czerwca 2016 15:00 CEST
|
Rosja ![]() |
1:2 (0:2) |
![]() |
Stade Pierre-Mauroy, Lille Widzów: 38 989[28] Sędzia: ![]() |
16 16 czerwca 2016 15:00 CEST
|
Anglia ![]() |
2:1 (0:1) |
![]() |
Stade Bollaert-Delelis, Lens Widzów: 34 033[29] Sędzia: ![]() |
27 20 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Rosja ![]() |
0:3 (0:2) |
![]() |
Stadium Municipal, Tuluza Widzów: 28 840[30] Sędzia: ![]() |
28 20 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Słowacja ![]() |
0:0 (0:0) |
![]() |
Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne Widzów: 39 051[31] Sędzia: ![]() |
Grupa C

6 12 czerwca 2016 18:00 CEST
|
Polska ![]() |
1:0 (0:0) |
![]() |
Allianz Riviera, Nicea Widzów: 33 742[32] Sędzia: ![]() |
7 12 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Niemcy ![]() |
2:0 (1:0) |
![]() |
Stade Pierre-Mauroy, Lille Widzów: 43 035[33] Sędzia: ![]() |
17 16 czerwca 2016 18:00 CEST
|
Ukraina ![]() |
0:2 (0:0) |
![]() |
Parc OL, Lyon Widzów: 51 043[34] Sędzia: ![]() |
18 16 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Niemcy ![]() |
0:0 (0:0) |
![]() |
Stade de France, Saint-Denis Widzów: 73 648[35] Sędzia: ![]() |
29 21 czerwca 2016 18:00 CEST
|
Ukraina ![]() |
0:1 (0:0) |
![]() |
Stade Vélodrome, Marsylia Widzów: 58 874[36] Sędzia: ![]() |
30 21 czerwca 2016 18:00 CEST
|
Irlandia Północna ![]() |
0:1 (0:1) |
![]() |
Parc des Princes, Paryż Widzów: 44 125[37] Sędzia: ![]() |
Grupa D
5 12 czerwca 2016 15:00 CEST
|
Turcja ![]() |
0:1 (0:1) |
![]() |
Parc des Princes, Paryż Widzów: 43 842[38] Sędzia: ![]() |
8 13 czerwca 2016 15:00 CEST
|
Hiszpania ![]() |
1:0 (0:0) |
![]() |
Stadium Municipal, Tuluza Widzów: 29 400[39] Sędzia: ![]() |
20 17 czerwca 2016 18:00 CEST
|
Czechy ![]() |
2:2 (0:1) |
![]() |
Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne Widzów: 38 376[40] Sędzia: ![]() |
21 17 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Hiszpania ![]() |
3:0 (2:0) |
![]() |
Allianz Riviera, Nicea Widzów: 33 409[41] Sędzia: ![]() |
31 21 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Czechy ![]() |
0:2 (0:1) |
![]() |
Stade Bollaert-Delelis, Lens Widzów: 32 836[42] Sędzia: ![]() |
32 21 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Chorwacja ![]() |
2:1 (1:1) |
![]() |
Stade Matmut-Atlantique, Bordeaux Widzów: 37 245[43] Sędzia: ![]() |
Grupa E
9 13 czerwca 2016 18:00 CEST
|
Irlandia ![]() |
1:1 (0:0) |
![]() |
Stade de France, Saint-Denis Widzów: 73 419[44] Sędzia: ![]() |
10 13 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Belgia ![]() |
0:2 (0:1) |
![]() |
Parc OL, Lyon Widzów: 55 406[45] Sędzia: ![]() |
19 17 czerwca 2016 15:00 CEST
|
Włochy ![]() |
1:0 (0:0) |
![]() |
Stadium Municipal, Tuluza Widzów: 29 600[46] Sędzia: ![]() |
22 18 czerwca 2016 15:00 CEST
|
Belgia ![]() |
3:0 (0:0) |
![]() |
Stade Matmut-Atlantique, Bordeaux Widzów: 39 493[47] Sędzia: ![]() |
35 22 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Włochy ![]() |
0:1 (0:0) |
![]() |
Stade Pierre-Mauroy, Lille Widzów: 44 268[48] Sędzia: ![]() |
36 22 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Szwecja ![]() |
0:1 (0:0) |
![]() |
Allianz Riviera, Nicea Widzów: 34 011[49] Sędzia: ![]() |
Grupa F
11 14 czerwca 2016 18:00 CEST
|
Austria ![]() |
0:2 (0:0) |
![]() |
Stade Matmut-Atlantique, Bordeaux Widzów: 34 424[50] Sędzia: ![]() |
12 14 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Portugalia ![]() |
1:1 (1:0) |
![]() |
Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne Widzów: 38 742[51] Sędzia: ![]() |
23 18 czerwca 2016 18:00 CEST
|
Islandia ![]() |
1:1 (1:0) |
![]() |
Stade Vélodrome, Marsylia Widzów: 60 842[52] Sędzia: ![]() |
24 18 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Portugalia ![]() |
0:0 (0:0) |
![]() |
Parc des Princes, Paryż Widzów: 44 291[53] Sędzia: ![]() |
33 22 czerwca 2016 18:00 CEST
|
Islandia ![]() |
2:1 (1:0) |
![]() |
Stade de France, Saint-Denis Widzów: 68 714[54] Sędzia: ![]() |
34 22 czerwca 2016 18:00 CEST
|
Węgry ![]() |
3:3 (1:1) |
![]() |
Parc OL, Lyon Widzów: 55 514[55] Sędzia: ![]() |
Ranking drużyn z trzecich miejsc
Remove ads
Faza pucharowa
Drabinka
1/8 finału | Ćwierćfinały | Półfinały | Finał | |||||||||||
25 czerwca – Saint-Étienne | ||||||||||||||
![]() | 1(4) | |||||||||||||
30 czerwca – Marsylia | ||||||||||||||
![]() | 1(5) | |||||||||||||
![]() | 1(3) | |||||||||||||
25 czerwca – Lens | ||||||||||||||
![]() | 1(5) | |||||||||||||
![]() | 0 | |||||||||||||
6 lipca – Lyon | ||||||||||||||
![]() | 1 | |||||||||||||
![]() | 2 | |||||||||||||
25 czerwca – Paryż | ||||||||||||||
![]() | 0 | |||||||||||||
![]() | 1 | |||||||||||||
1 lipca – Lille | ||||||||||||||
![]() | 0 | |||||||||||||
![]() | 3 | |||||||||||||
26 czerwca – Tuluza | ||||||||||||||
![]() | 1 | |||||||||||||
![]() | 0 | |||||||||||||
10 lipca – Saint-Denis | ||||||||||||||
![]() | 4 | |||||||||||||
![]() | 1 | |||||||||||||
26 czerwca – Lille | ||||||||||||||
![]() | 0 | |||||||||||||
![]() | 3 | |||||||||||||
2 lipca – Bordeaux | ||||||||||||||
![]() | 0 | |||||||||||||
![]() | 1(6) | |||||||||||||
27 czerwca – Saint-Denis | ||||||||||||||
![]() | 1(5) | |||||||||||||
![]() | 2 | |||||||||||||
7 lipca – Marsylia | ||||||||||||||
![]() | 0 | |||||||||||||
![]() | 0 | |||||||||||||
26 czerwca – Lyon | ||||||||||||||
![]() | 2 | |||||||||||||
![]() | 2 | |||||||||||||
3 lipca – Saint-Denis | ||||||||||||||
![]() | 1 | |||||||||||||
![]() | 5 | |||||||||||||
27 czerwca – Nicea | ||||||||||||||
![]() | 2 | |||||||||||||
![]() | 1 | |||||||||||||
![]() | 2 | |||||||||||||
1/8 finału
37 25 czerwca 2016 15:00 CEST
|
Szwajcaria ![]() |
1:1 (dogr.) k. 4:5 (0:1, 1:1; 1:1) |
![]() |
Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne Widzów: 38 842[56] Sędzia: ![]() |
Rzuty karne | ||||
Stephan Lichtsteiner ![]() Granit Xhaka ![]() Xherdan Shaqiri ![]() Fabian Schär ![]() Ricardo Rodríguez ![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
38 25 czerwca 2016 18:00 CEST
|
Walia ![]() |
1:0 (0:0) |
![]() |
Parc des Princes, Paryż Widzów: 44 342[57] Sędzia: ![]() |
39 25 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Chorwacja ![]() |
0:1 (dogr.) (0:0, 0:0; 0:0) |
![]() |
Stade Bollaert-Delelis, Lens Widzów: 33 523[58] Sędzia: ![]() |
40 26 czerwca 2016 15:00 CEST
|
Francja ![]() |
2:1 (0:1) |
![]() |
Parc OL, Lyon Widzów: 56 279[59] Sędzia: ![]() |
41 26 czerwca 2016 18:00 CEST
|
Niemcy ![]() |
3:0 (2:0) |
![]() |
Stade Pierre-Mauroy, Lille Widzów: 44 312[60] Sędzia: ![]() |
42 26 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Węgry ![]() |
0:4 (0:1) |
![]() |
Stadium Municipal, Tuluza Widzów: 28 921[61] Sędzia: ![]() |
43 27 czerwca 2016 18:00 CEST
|
Włochy ![]() |
2:0 (1:0) |
![]() |
Stade de France, Saint-Denis Widzów: 76 165[62] Sędzia: ![]() |
44 27 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Anglia ![]() |
1:2 (1:2) |
![]() |
Allianz Riviera, Nicea Widzów: 33 901[63] Sędzia: ![]() |
Ćwierćfinały
45 30 czerwca 2016 21:00 CEST
|
Polska ![]() |
1:1 (dogr.) k. 3:5 (1:1, 1:1; 1:1) |
![]() |
Stade Vélodrome, Marsylia Widzów: 62 940[64] Sędzia: ![]() |
Rzuty karne | ||||
Robert Lewandowski ![]() Arkadiusz Milik ![]() Kamil Glik ![]() Jakub Błaszczykowski ![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
46 1 lipca 2016 21:00 CEST
|
Walia ![]() |
3:1 (1:1) |
![]() |
Stade Pierre-Mauroy, Lille Widzów: 45 936[65] Sędzia: ![]() |
47 2 lipca 2016 21:00 CEST
|
Niemcy ![]() |
1:1 (dogr.) k. 6:5 (0:0, 1:1; 1:1) |
![]() |
Stade Matmut-Atlantique, Bordeaux Widzów: 38 764[66] Sędzia: ![]() |
Rzuty karne | ||||
Toni Kroos ![]() Thomas Müller ![]() Mesut Özil ![]() Julian Draxler ![]() Bastian Schweinsteiger ![]() Mats Hummels ![]() Joshua Kimmich ![]() Jérôme Boateng ![]() Jonas Hector ![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
48 3 lipca 2016 21:00 CEST
|
Francja ![]() |
5:2 (4:0) |
![]() |
Stade de France, Saint-Denis Widzów: 76 833[67] Sędzia: ![]() |
Półfinały
49 6 lipca 2016 21:00 CEST
|
Portugalia ![]() |
2:0 (0:0) |
![]() |
Parc OL, Lyon Widzów: 55 679[68] Sędzia: ![]() |
50 7 lipca 2016 21:00 CEST
|
Niemcy ![]() |
0:2 (0:1) |
![]() |
Stade Vélodrome, Marsylia Widzów: 64 078[69] Sędzia: ![]() |
Finał
51 10 lipca 2016 21:00 CEST
|
Portugalia ![]() |
1:0 (dogr.) (0:0, 0:0; 0:0) |
![]() |
Stade de France, Saint-Denis Widzów: 75 868[70] Sędzia: ![]() |
MISTRZ EUROPY 2016
PORTUGALIA
PIERWSZY TYTUŁ
Kartki
Strzelcy
Podsumowanie
Perspektywa
Uwaga: Lista nie obejmuje goli strzelonych w seriach rzutów karnych.
6 goli
3 gole
2 gole
1 gol
Armando Sadiku
Eric Dier
Wayne Rooney
Daniel Sturridge
Jamie Vardy
Alessandro Schöpf
Toby Alderweireld
Michy Batshuayi
Yannick Ferreira Carrasco
Eden Hazard
Axel Witsel
Luka Modrić
Nikola Kalinić
Ivan Rakitić
Tomáš Necid
Milan Škoda
Paul Pogba
Nolito
Gerard Piqué
Wes Hoolahan
Gareth McAuley
Niall McGinn
Jón Daði Böðvarsson
Gylfi Sigurðsson
Ragnar Sigurðsson
Arnór Ingvi Traustason
Jérôme Boateng
Julian Draxler
Shkodran Mustafi
Mesut Özil
Bastian Schweinsteiger
Robert Lewandowski
Arkadiusz Milik
Eder
Ricardo Quaresma
Renato Sanches
Wasilij Bieriezucki
Dienis Głuszakow
Ondrej Duda
Marek Hamšík
Vladimír Weiss
Admir Mehmedi
Fabian Schär
Xherdan Shaqiri
Ozan Tufan
Burak Yılmaz
Aaron Ramsey
Neil Taylor
Sam Vokes
Ashley Williams
Zoltán Gera
Zoltán Stieber
Ádám Szalai
Leonardo Bonucci
Giorgio Chiellini
Éder Citadin Martins
Emanuele Giaccherini
Gole samobójcze
Ciaran Clark (dla Szwecji)
Gareth McAuley (dla Walii)
Birkir Sævarsson (dla Węgier)
Klasyfikacja
Źródło: [potrzebny przypis]
Zasady ustalania kolejności: Rozstrzygnięcie meczu w rzutach karnych uznaje się jako remis i obu drużynom dodaje się 1 pkt.
Zasady ustalania kolejności: Rozstrzygnięcie meczu w rzutach karnych uznaje się jako remis i obu drużynom dodaje się 1 pkt.
Nagrody pieniężne
Łącznie 301 milionów euro zostało rozdzielonych między 24 drużyny biorące udział w turnieju, co stanowi wzrost w porównaniu z łączną ilością 196 milionów euro rozdzieloną w 2012. Każda drużyna została nagrodzona początkową ilością 8 milionów euro, a kolejne nagrody zależą od ich wyników. Najwyższa możliwa do zdobycia nagroda to 27 milionów euro (za wygranie wszystkich meczów grupowych i finału)[71].
- Nagroda za udział: 8 milionów euro
- Remis w fazie grupowej: 500 tysięcy euro
- Zwycięstwo w fazie grupowej: 1 milion euro
- 1/8 finału: 1,5 miliona euro
- Ćwierćfinał: 2,5 miliona euro
- Półfinał: 4 miliony euro
- Finał: 5 milionów euro
- Mistrz: 8 milionów euro
Kontrowersje
- 17 czerwca w Saint-Étienne, na Stade Geoffroy-Guichard, w ostatnich 5 minutach 20. meczu Czechy–Chorwacja, mimo prowadzenia swojej drużyny 2:1, chorwaccy kibice wyrzucili na boisko kilka rac oraz pobili się między sobą. W efekcie mecz został chwilowo przerwany. W wyniku wybuchu jednej z rac został ogłuszony steward, lecz nic poważnego się nie stało. Służbom porządkowym udało się uspokoić sytuację. UEFA ukarała Chorwacki Związek Piłki Nożnej grzywną pieniężną w wysokości stu tysięcy euro[72].
- 20 czerwca, po 28. meczu Słowacja–Anglia, angielscy kibice zdeptali i znieważyli flagę Rzeczypospolitej Polskiej[73][74].
- 21 czerwca w Marsylii, na Stade Vélodrome, podczas 29. meczu Ukraina–Polska ukraińscy kibice rozłożyli flagę Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN) z wizerunkiem jej przywódcy Stepana Bandery. Organizacja ta stworzyła Ukraińską Powstańczą Armię (UPA), która dokonała rzezi wołyńskiej i czystek etnicznych w Małopolsce Wschodniej w latach 1943–1945, podczas których wymordowano około stu tysięcy Polaków[75][76].
- 30 czerwca w Marsylii, na Stade Vélodrome, podczas pierwszego spotkania ćwierćfinałowego Polska–Portugalia polscy kibice odpalili race podczas śpiewania Mazurka Dąbrowskiego. Również portugalscy fani użyli rac. W 114. minucie jeden z portugalskich kibiców wbiegł na murawę, aby dotknąć Cristiano Ronaldo. Drugi kibic, również portugalskiej drużyny, wtargnął na murawę po zakończeniu meczu. UEFA wszczęła postępowanie zarówno wobec PZPN, jak i Portugalskiego Związku Piłki Nożnej[77]. Portugalczycy zostali ukarani karą pieniężną w wysokości dwóch tysięcy euro za użycie przez kibiców środków pirotechnicznych oraz pięciu tysięcy za wtargnięcie kibica w trakcie meczu. W związku z wkroczeniem drugiego kibica po zakończeniu spotkania UEFA wydała jedynie upomnienie. Decyzja w sprawie polskich kibiców została podjęta 21 lipca[78].
- Kontrowersje w meczu finałowym:
Prawa telewizyjne do pokazywania zawodów
EURO 2016 w Polsce
Podsumowanie
Perspektywa
Choć transmisje telewizyjne meczów EURO z udziałem polskiej reprezentacji w fazie grupowej nie pobiły wyników oglądalności meczów EURO 2012, transmisja meczu ćwierćfinałowego Polska – Portugalia była wydarzeniem sportowym z największą oglądalnością w historii polskich badań telemetrycznych[132]. Oglądalność poszczególnych rozgrywek widoczna jest poniżej. Tabela nie obejmuje widzów ipla, programów Polsat Sport 2 i Polsat Sport 3 (dostęp do nich wykupiło łącznie około 400 tysięcy widzów)[133] oraz strony sport.tvp.pl, na której mecz Niemcy – Polska zanotował 700 tysięcy odtworzeń[134].
Transmisja meczów bez udziału Polaków dostępna była w serwisie ipla oraz na kanałach Polsat Sport 2 i Polsat Sport 3, jednakże część spotkań pokazywano także w kanale otwartym Polsat, gdzie oglądało je między 2 a 2,6 miliona widzów[139]. Mecz otwarcia, dwa mecze 1/8 finału, dwa ćwierćfinały, oba półfinały i finał emitowała także TVP1.
Uwagi
- Sędzia Awierjanow nie zaliczył testów sprawnościowych. Został zastąpiony przez Nikołaja Gołubiewa.
- Sędzia Banti nie zaliczył testów sprawnościowych. Został zastąpiony przez Daniele Orsato.
- Jako Czechosłowacja.
- Od 1984 roku nie rozgrywa się meczów o trzecie miejsce na ME.
- Jako ZSRR.
- Ma to zastosowanie np. gdy początkowo rozpatruje się 3 drużyny, a po zastosowaniu kryteriów nie rozstrzygnięta pozostała kolejność dwóch (trzecia okazała się lepsza bądź gorsza od nich), wtedy kryteria stosuje się ponownie dla pozostałych dwóch.
- Tzn. wyniki innych meczów muszą być znane. Z reguły w ostatniej kolejce danej grupy mecze rozgrywane są o tej samej godzinie, czyli ich wyniki poznaje się w tym samym czasie.
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads