Cleopus solani

Cleopus solani – gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych i plemienia Cionini.

Cleopus solani
(Fabricius, 1792)
Imago
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Nadrodzina	ryjkowce
Rodzina	ryjkowcowate
Podrodzina	Curculioninae
Plemię	Cionini
Rodzaj	Cleopus
Gatunek	Cleopus solani
Synonimy
Curculio solani Fabricius, 1792

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1792 roku przez Johana Christiana Fabriciusa jako Curculio solani^[1].

Morfologia

Chrząszcz o ciele długości od 2,3 do 2,8 mm. Ubarwienie ma brunatne do czarnobrunatnego z jaśniejszymi, czerwonobrunatnymi: goleniami, stopami, trzonkami czułków i ich biczykami. Jego pokrywy porastają dość przerzedzone, ciemne, nieaksamitne włosowate łuseczki, na nieparzystych międzyrzędach (zagonikach) tworzące słabo odgraniczone ciemne plamy; ponadto na pokrywach występują dość gęsto i równomiernie rozmieszczone, dłuższe od szerokości międzyrzędów, sterczące szczecinki, zarówno jasnej jak i ciemnej barwy^[2].

Gruby, walcowaty i słabo zakrzywiony ryjek jest mniej więcej tak długi jak głowa i przedplecze razem wzięte. W przypadku obu płci ryjek jest na całej długości punktowany, a stosunkowo masywne czułki osadzone są w ⅓ jego długości licząc od wierzchołka. Płaskie lub niemal płaskie oczy złożone odróżniają ten gatunek od pokrewnego Cleopus pulchellus. Kształt przedplecza jest najszerszy blisko środka długości, a jego boki stosunkowo równomiernie wyokrąglone. Odnóża mają duże i ostre kolce na udach i parę równej długości pazurków na wszystkich stopach u obu płci. Samce ponadto cechują się cienkimi kolcami na wewnętrznej stronie wierzchołków goleni wszystkich par odnóży^[2].

Biologia i ekologia

Kopulująca parka

Owad ten zasiedla suche i ciepłe stanowiska na otwartych terenach, np. nasłonecznione wzgórza i skarpy, poręby, przydroża, ugory i pastwiska. Jest fitofagiem, żerującym na dziewannie drobnokwiatowej i kutnerowatej. Larwy są ektofoliofagami, żerującymi głównie na spodniej stronie liści. Okres ich żerowania przypada na maj i czerwiec. Przepoczwarczenie następuje w czerwcu, w kokonie żółtobrunatnej barwy i owalnego kształtu, umieszczonym na roślinie^[3].

Rozprzestrzenienie

Gatunek zachodniopalearktyczny^[3], w Europie znany z Francji, Holandii, Niemiec, Austrii, Szwajcarii, Włoch, Estonii, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Rumunii i Grecji^[1]. Poza tym występuje w Algierii^[3][2].