Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Common Anti-Air Modular Missile
rodzina przeciwlotniczych pocisków rakietowych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Common Anti-Air Modular Missile (CAMM) – rodzina pocisków rakietowych ziemia–powietrze zaprojektowana przez MBDA UK dla Wielkiej Brytanii[1]. System dzieli część cech i technologii pochodzących z pocisku AIM-132 ASRAAM, przy czym ma nowocześniejszą elektronikę oraz wykorzystuje radar z aktywnym samonaprowadzaniem. Od 2018 roku pod nazwą Sea Ceptor zastępuje na fregatach typu 23 należących do Royal Navy system Sea Wolf[4], a od 2021 roku pod nazwą Land Ceptor wypiera stosowany poprzednio przez British Army system Rapier.
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
U genezy powstania systemu leżała zaistniała na początku XXI wieku potrzeba znalezienia nowoczesnego następcy dla brytyjskich pocisków przeciwlotniczych krótkiego zasięgu wojsk lądowych Rapier oraz morskich pocisków Sea Wolf[5]. System CAMM ma swoje korzenie w programie TDP (Technology Demonstration Programme) opracowywanym przez brytyjskie ministerstwo obrony i MBDA jako część przyszłego systemu lokalnej obrony przeciwlotniczej FLAADS[6]. Był to jeden z elementów szerszego programu „Team Complex Weapons”, rozpoczętego w 2006 roku, mającego dostarczyć Wielkiej Brytanii zestaw różnorodnych broni do utrzymania suwerenności we własnej obronie powietrznej[5][7]. FLAADS miał dostarczyć wspólną platformę rakiet przeciwlotniczych dla sił lądowych, powietrznych i morskich[8][9]. Na wczesnych etapach programu zdefiniowano wymagania dla nowych rakiet, które miały odpowiadać zarówno na obecne, jak i na przewidywane przyszłe zagrożenia, jak cele powietrzne charakteryzujące się dużą prędkością, wysoką manewrowością, niską sygnaturą oraz zaawansowanymi środkami obrony własnej[10]. Istotne było tez uzyskanie pocisku możliwie taniego i o niewielkich rozmiarach[5].
Pierwsza faza programu TDP skupiła się na technologii wyrzutni pionowego startu, niskokosztowym aktywnym radarze szukającym, dwuzakresowym dwukierunkowym łączu danych oraz na otwartej programowalnej strukturze systemu[6]. Druga faza rozpoczęła się w 2008 roku i skupiła się na wytwarzaniu zdolnych do lotu podsystemów, naprowadzaniu w środkowej fazie lotu oraz na próbach przechwyceń z wykorzystaniem eksperymentalnego samolotu Hawker Siddeley Andover[6]. System miękkiego pionowego startu po serii prób został przyjęty, zakończonych udanym wystrzeleniem pocisku z ciężarówki w maju 2011 roku[11]. W styczniu 2012 roku Ministerstwo Obrony podpisało kontrakt z MBDA na 483 miliony funtów na rozwój morskiej wersji pocisku w celu zastąpienie pocisków Sea Wolf na fregatach typu 23[7].
Kroki milowe projektu
- W styczniu 2012 roku Ministerstwo Obrony podpisało kontrakt z MBDA na 483 miliony funtów na rozwój morskiej wersji pocisku w celu zastąpienie pocisków Sea Wolf na fregatach typu 23[12].
- W październiku 2013 roku marynarka Nowej Zelandii wybrała CAMM na wyposażenie swoich fregat typu Anzac HMNZS „Te Kaha” oraz HMNZS „Te Mana”[13].
- W sierpniu 2014 roku marynarka Chile stała się pierwszym potencjalnym klientem ekspertowym dla systemu CAMM, który miałby wejść na wyposażenie ich fregat typu 23[14].
- W listopadzie 2014 roku marynarka Brazylii wybrała rakiety CAMM na wyposażenie swoich przyszłych fregat typu Tamandaré[15].
- W styczniu 2015 roku brytyjskie Ministerstwo Obrony ogłosiło, iż podpisało pod koniec grudnia poprzedniego roku kontrakt z MBDA na rozwój i produkcję systemu[16].
- W maju 2016 roku hiszpańska marynarka wybrała CAMM na wyposażenie swoich przyszłych fregat typu F110. W 2018 roku dokonały one jednak zmiany systemu rakietowego na RIM-162 Evolved Sea Sparrow w wersji Block II[17].
- We wrześniu 2017 roku pierwsza rakieta Sea Ceptor została pomyślnie wystrzelona z fregaty typu 23 – HMS „Argyll”[18].
- W lipcu 2021 roku system Sky Sabre rozpoczął testy akceptacyjne dla królewskiej artylerii; system miał zostać wprowadzony na Falklandy późnym latem lub wczesną jesienią[19][20].
- W marcu 2022 roku minister obrony Wielkiej Brytanii Ben Wallace oświadczył, że system Sky Sabre zostanie rozlokowany w Polsce[21].
Remove ads
Charakterystyka
Podsumowanie
Perspektywa
CAMM to rakieta przeciwlotnicza do obrony punktowej i obszarowej zaprojektowana do reagowania na zróżnicowane ataki lotnicze i rakietowe. Według producenta ma ona zdolności radzenia sobie z różnorodnymi celami porównywalne do rakiet Aster 15.
Koszt rozwoju projektu został zredukowany poprzez jego modułowość i zminimalizowaną złożoność[6]. Konfiguracja aerodynamiczna pocisku oraz część komponentów, w tym silnik rakietowy, głowica bojowa i zapalnik laserowy, wywodzi się z pocisku powietrze-powietrze AIM-132 ASRAAM[5]. Nowa jest między innymi głowica radiolokacyjna, autopilot i system przesyłu danych[5]. Ponadto oprogramowanie do dowodzenia kontroli systemu jest współdzielone z tym rozwijanym dla PAAMS w 75 procentach[9].
CAMM ma zasięg minimalny mniejszy niż jeden kilometr, a maksymalny większy niż 25 kilometrów, jakkolwiek raporty IHS Jane’s zgłaszają, iż podczas testów system był w stanie osiągnąć zasięg nawet 60 kilometrów[22]. Pocisk waży 99 kilogramów, ma długość 3,2 metra, średnicę 166 milimetrów i jest w stanie osiągnąć prędkość naddźwiękową Mach 3 (1020 metrów na sekundę).
Wersja o wydłużonym zasięgu nosi nazwę CAMM-ER i jest rozwijana przez MBDA wraz z Avio i włoskim ministerstwem obrony od 2013 roku[23]. Pocisk ten ma taką samą charakterystykę jak zwykły CAMM, przy czym korzysta z nowego silnika rakietowego wydłużającego zasięg pocisku do 45 kilometrów przy nieznacznie zmienionej strukturze rakiety. Waży on 160 kilogramów, ma 4,2 metra długości oraz 190 milimetrów średnicy[24].
Remove ads
Zastosowanie
Podsumowanie
Perspektywa
MBDA ogłosiło, że dzięki temu, iż nowy system jest w stanie spełnić wymagania zarówno wojsk lądowych, jak i marynarki, może on współdzielić wiele ze swoich komponentów i czynić jego użytkowanie bardziej ekonomicznym.
Wersja morska
Wersja morska systemu CAMM jest znana pod nazwą Sea Ceptor[25]. MBDA potwierdziło zdolności rakiet do rażenia szerokiego spektrum celów, w tym niewielkich okrętów, co daje im ograniczoną funkcjonalność jako pocisk rakietowy ziemia-ziemia. Oficer odpowiedzialny za obronę powietrzną na fregacie HMS „Westminster” po testowych strzelaniach przyznał, że nowy pocisk w przeciwieństwie do poprzednio stosowanych, jest w stanie bronić nie tylko własny okręt, ale również jednostki znajdujące się w pobliżu oraz stanowi on ważne ulepszenie fregat typu 23[23].
Wersja lądowa
Na lądzie CAMM występuje w brytyjskiej armii pod nazwą Land Ceptor, a cały zintegrowany z nim system obrony powietrznej nosi nazwę Sky Sabre[26][27]. Ma on niemal trzykrotnie większy zasięg niż poprzedni brytyjski system przeciwlotniczy Rapier[27]. W jego skład wchodzą rakiety CAMM, radar SAAB Giraffe oraz system dowodzenia firmy Rafael – wszystkie zainstalowane na podwoziu MAN[28]. Dostawy systemu dla brytyjskiej armii rozpoczęły się w grudniu 2021 roku[29].
Wersja powietrzna
Początkowo przewidywano także wersję powietrze-powietrze CAMM-A[5]. Mimo rozwijania systemu tak, by miał on zastosowanie również w powietrzu, zdecydowano jednak, iż bardziej efektywnym jest rozwijać go wyłącznie jako system lądowy i morski, a jako pocisk lotniczy nadal używać rakiet ASRAAM. Mimo to część elementów zaprojektowanych dla CAMM zostało wykorzystanych do ulepszeń w rakietach ASRAAM[30][31].
Użytkownicy
Podsumowanie
Perspektywa
Obecni
- Armada de Chile – zastępuje pociski Sea Wolf na fregatach typu 23[32]
- Royal New Zealand Navy – stosowane jako ulepszenie fregat typu ANZAC[13]
- Royal Navy – Sea Ceptor został oficjalnie przyjęty na uzbrojenie w maju 2018 roku na fregatach typu 23 w miejsce systemu Sea Wolf. Zostanie również wprowadzony na nowo-budowanych fregatach typu 26 oraz typu 31, a także na niszczycielach typu 45[33][34][35]
- British Army – Sky Sabre wszedł na wyposażenie 16 pułku królewskiej artylerii zastępując system Rapier[36]
- Wojska Lądowe – CAMM został w listopadzie 2021 roku zarekomendowany przez Inspektorat Uzbrojenia jako efektor polskiego systemu obrony powietrznej o kryptonimie „Narew”[37][38]. W marcu 2022 roku Minister Obrony Narodowej Mariusz Błaszczak potwierdził wybór pocisków z rodziny CAMM dla programu „Narew”[39]. W kwietniu 2022 roku podpisano umowę na dostawę dwóch jednostek ogniowych, z których każda składa się z 3 wyrzutni iLauncher, które zintegrowano z polskim systemem kierowania uzbrojeniem, samochodów transportowo-załadowczych oraz radarem ZDPSR Soła. Dodatkowo zakupiono zapas pocisków CAMM i pakiet logistyczno-szkoleniowy[40][41]. 4 października 2022 roku dostarczono pierwszą jednostkę ogniową, która weszła w skład 18. Pułku Przeciwlotniczego 18 DZ. Dostawy drugiej jednostki planowane są na 2023 rok[42].
Przyszli
- Marinha do Brasil – CAMM został wybrany na wyposażenie nowych fregat typu Tamandaré[15]
- Corpo de Fuzileiros Navais: AV-MMA, wariant rakiety CAMM, będzie na wyposażeniu przeciwlotniczej wersji systemu ASTROS II[43]
- Royal Canadian Navy – CAMM został wybrany na wyposażenie Canadian Surface Combatant jako CIWS[44]
- Pakistan Navy – CAMM-ER został wybrany do wprowadzenia na nowych korwetach typu Babur[45][46]
- Esercito Italiano – CAMM-ER został wybrany do zastąpienia rakiet Aspide systemu Skyguard z PCMI/X-TAR 3D
- Aeronautica Militare – CAMM-ER został wybrany do zastąpienia rakiet Aspide z MAADS/Kronos LND
- Marina Militare – CAMM-ER ma zastąpić rakiety Aster 15
- Marynarka Wojenna – pociski rodziny CAMM zostały w marcu 2022 roku wskazane przez Agencję Uzbrojenia jako pocisk przeciwlotniczy dla 3 fregat typu Arrowhead 140, zakupionych w ramach programu „Miecznik”[47]
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads