Cornelis de Man

Cornelis de Man (ur. 1 lipca 1621 w Delfcie, zm. 15 lutego 1706 tamże)^[1] – holenderski malarz i rytownik okresu baroku.

Cornelis de Man

Data i miejsce urodzenia	1 lipca 1621 Delft
Data i miejsce śmierci	15 lutego 1706 Delft
Narodowość	holenderska
Dziedzina sztuki	malarstwo, rytownictwo
Epoka	barok

Cornelis de Man, Portret zbiorowy w domu chemika, ok. 1670, Muzeum Narodowe w Warszawie

Życiorys

Od 1642 był członkiem gildii św. Łukasza w Delfcie, a w okresie 1657–1696 wielokrotnie stał na jej czele^[1][2][3]. W latach 1643–1653 odbył podróż przez Paryż i Lyon do Włoch (Florencja, Rzym, Wenecja)^[1]. W 1654 powrócił do Deftu, gdzie pozostał do śmierci, z wyjątkiem roku 1700, który spędził w Hadze^[1][2][3].

Twórczość

Początkowo był pod wpływem Blancharda^[1] i Molenaera^[3], później de Hoocha^[3] i Vermeera, a także Dou i Steena^[1][3]; inspirował się też portretami Tycjana^[2]. Tworzył portrety, sceny rodzajowe we wnętrzach^[1][2][3] i widoki wnętrz kościelnych^[1][3], a także rodzajowe pejzaże (też marynistyczne) oraz alegorie i owocowe martwe natury^[1].

Wybrane dzieła

• Fabryka tranu wielorybiego (1639), Rijksmuseum, Amsterdam
• Para grająca w szachy (ok. 1670), Muzeum Sztuk Pięknych, Budapeszt
• Portret skryby, Kansallisgalleria, Helsinki
• Portret zbiorowy w domu chemika (ok. 1670), Muzeum Narodowe, Warszawa^[4]
• Wnętrze Starego Kościoła w Delfcie, Muzeum Sztuk Pięknych, Lipsk
• Wnętrze kościoła św. Laurentego w Rotterdamie (1664–1666), Mauritshuis, Haga