Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Daria Korczyńska
polska lekkoatletka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Daria Onyśko-Korczyńska (ur. 30 lipca 1981 w Kołobrzegu) – polska lekkoatletka, specjalizująca się w biegach sprinterskich.


Pochodząca z Ustronia Morskiego zawodniczka jest wychowanką Sztormu Kołobrzeg, w barwach którego osiągała pierwsze sukcesy na arenie krajowej[1]. Stawała na podium młodzieżowych mistrzostw Europy oraz halowego czempionatu Starego Kontynentu. Jest brązową medalistką mistrzostw Europy oraz rekordzistką Polski w biegu sztafetowym 4 × 100 metrów. Jest żołnierzem Wojska Polskiego w stopniu majora[2].
Remove ads
Kariera
Podsumowanie
Perspektywa
Kształcąc się w kołobrzeskim liceum im. Mikołaja Kopernika sprinterka reprezentowała barwy miejscowego Sztormu. W 2000 roku przeniosła się do Poznania i podjęła studia na tamtejszej Akademii Wychowania Fizycznego. W 2002 wystąpiła w reprezentacyjnej sztafecie 4 × 100 metrów, która zajęła siódmą lokatę podczas mistrzostw Europy w Monachium. Sukcesy odniosła w 2003 roku, kiedy zdobyła dwa srebrne medale (w biegu na 100 metrów oraz sztafecie 4 × 100 m) podczas młodzieżowych mistrzostw Europy[3]. Finalistka mistrzostw świata w 2005 roku w biegu rozstawnym 4 × 100 metrów. W sezonie 2006 uplasowała się na ósmym miejscu w biegu na 100 metrów podczas mistrzostw Europy oraz startowała w pucharze świata. Brązowa medalistka halowych mistrzostw Europy w biegu na 60 metrów z 2007 roku. W tym samym sezonie na eliminacjach zakończyła udział w rywalizacji stumetrówek na mistrzostwach globu. W czasie czempionatu w Osace wraz z koleżankami ze sztafety była ósma w finale. Dwa razy stawała na podium igrzysk wojska jesienią 2007 roku w Indiach (złoto na 200 metrów oraz brąz na 100 metrów)[4][5]. Od 2008 roku sprinterka jest zawodniczką Śląska Wrocław. Uczestniczka igrzysk olimpijskim w Pekinie (2008). Podczas tej imprezy w eliminacjach miała trzeci wynik spośród wszystkich startujących sprinterek (11,22), jednak w ćwierćfinale pobiegła nieco wolniej (11,41) i odpadła z dalszej rywalizacji. Wystąpiła również podczas igrzysk pekińskich w sztafecie 4 × 100 m – w finale Polki zostały zdyskwalifikowane za przekroczenie strefy zmian. Na mistrzostwach Europy wraz z Mariką Popowicz, Martą Jeschke i Weroniką Wedler zdobyła brązowy medal w biegu rozstawnym 4 × 100 metrów poprawiając 25-letni rekord Polski[6][7][8]. Rok później na mistrzostwa Polski seniorów doznała kontuzji, która uniemożliwiła jej start podczas mistrzostw świata w Taegu[9]. Wielokrotnie reprezentowała Polskę w pucharze Europy oraz drużynowym czempionacie Starego Kontynentu.
Ma w dorobku siedem tytułów mistrzyni Polski seniorek w biegu na 100 metrów (Bielsko-Biała 2003, Bydgoszcz 2004, Biała Podlaska 2005, Bydgoszcz 2006, Poznań 2007, Szczecin 2008 oraz Bielsko-Biała 2012). Pięć razy w karierze zwyciężała w sprincie na 60 metrów podczas halowego czempionatu Polski (Spała 2003, Spała 2005, Spała 2007, Spała 2008 oraz Spała 2012). Stawała na podium mistrzostw Polski w kategorii młodzików, juniorów i młodzieżowców. Jej rekordy życiowe w biegu na 100 metrów oraz 200 metrów to odpowiednio siódmy i czternasty rezultat w historii polskiej lekkoatletyki.
W 2010 odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi[10].
Remove ads
Osiągnięcia
Remove ads
Rekordy życiowe
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads