Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
David Trezeguet
francuski piłkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
David Trezeguet (wym. [daˈvid tʀezeˈɡɛ]; ur. 15 października 1977 w Rouen) – francuski piłkarz argentyńskiego pochodzenia. Występował na pozycji napastnika. Jest synem byłego argentyńskiego piłkarza Jorge Trezegueta, który grał we Francji, gdy urodził się David. Młody Trezeguet dorastał i zaczynał karierę w ojczystym kraju swojego ojca. Od 2000 roku żonaty z Beatrice, z którą ma syna Aarona.
Remove ads
Kariera klubowa
Po wyjeździe z Argentyny grał w AS Monaco, w którym zaczynał wielką karierę. Stworzył w tym klubie świetny atak z Thierrym Henry, będący później podporą francuskiej kadry narodowej. W 2000 roku odszedł do Juventusu, w którego barwach występował przez dziesięć lat, tworząc znakomity duet z kapitanem Juventusu – Alessandro Del Piero. Z tym klubem trzykrotnie zdobył mistrzostwo Włoch i zagrał w przegranym finale Ligi Mistrzów z Milanem w 2003, kiedy to nie wykorzystał rzutu karnego. 28 sierpnia 2010 roku za porozumieniem stron rozwiązał kontrakt z Juventusem[1].
30 sierpnia 2010 roku piłkarz podpisał kontrakt z Hérculesem CF[2].
W grudniu 2011 podpisał dwuletni kontrakt z drugoligowym wówczas River Plate[3].
W 2013 roku został wypożyczony na rok do Newell’s Old Boys[4]. 2 listopada David zdobył swoją 300 i 301 bramkę w karierze. Trezeguet zdobył oba gole w końcowym kwadransie spotkania z Colón. Jego zespół przegrywał już 0:2, ale dzięki skuteczności Francuza zremisował 2:2 i uratował jeden punkt[5].
20 stycznia 2015 roku David Trezeguet ogłosił zakończenie piłkarskiej kariery. Informacja została potwierdzona przez agenta piłkarza[potrzebny przypis].
Remove ads
Kariera reprezentacyjna
Z reprezentacją Francji wygrał mundial w 1998 i Mistrzostwa Europy w 2000 (strzelił złotego gola w dogrywce finałowego meczu z Włochami). Wystąpił też na mundialu w 2002 i na Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004, ale tam nie odniósł już ze swoją kadrą sukcesów. Na mundialu w Niemczech wraz z reprezentacją Francji dotarł do finału, gdzie, w meczu z Włochami nie trafił karnego w konkursie „11”. W marcu 2004 znalazł się na liście 100 piłkarzy stulecia FIFA.
Remove ads
Statystyki
stan na 20 stycznia 2015
Sukcesy
z Juventusem
- 2 razy mistrzostwo Włoch (2002, 2003; mistrzostwa za rok 2005 i 2006 odebrano)
- 2 razy Superpuchar Włoch (2002, 2003)
- zwycięstwo we włoskiej Serie B (2007)
z Monaco
- 2 razy mistrzostwo Francji (1997, 2000)
z River Plate
- zwycięstwo Primera B Nacional Argentina (2012)
z Francją
- mistrzostwo świata (1998)
- mistrzostwo Europy (2000)
- wicemistrzostwo świata (2006)
Indywidualne
- Młody Zawodnik Roku Ligue 1 (1999)
- Król Strzelców Serie A (2002)
- Najlepszy Piłkarz Serie A (2002)
- Najlepszy Zagraniczny Piłkarz Serie A (2002)
- FIFA 100
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads
