Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Spółgłoska drżąca języczkowa dźwięczna

rodzaj dźwięku spółgłoskowego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Remove ads

Spółgłoska drżąca języczkowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [ʀ].

Szybkie fakty Numer IPA, Jednostka znakowa ...
Remove ads

Artykulacja

Opis

W czasie artykulacji tej spółgłoski:

Warianty

Opisanej powyżej artykulacji może towarzyszyć dodatkowo:

  • wzniesienie środkowej części grzbietu języka w stronę podniebienia twardego, mówimy wtedy o spółgłosce zmiękczonej (spalatalizowanej): [ʀʲ]
  • przewężenie w gardle, mówimy spółgłosce faryngalizowanej spółgłosce: [ʀˤ]
  • zaokrąglenie warg, mówimy wtedy o labializowanej spółgłosce [ʀʷ]
Remove ads

Przykłady

  • w języku francuskim: france [fʀɑ̃s], "Francja" (w niektórych dialektach; najczęstsza jest wymowa [ʁ])
  • w języku niemieckim: rot [ʀoːt] "czerwony" (w niektórych dialektach; w innych w tym wyrazie występuje [r] lub [ʁ])
  • w języku portugalskim: carro [ˈkaʀu] "samochód" (w wariancie europejskim)

Spółgłoska drżąca języczkowa podniesiona

W dialektach miast Maastricht i Weert języka limburskiego występuje jako fonem (choć nie kontrastujący z [ʀ]) głoska drżąca języczkowa, która w odróżnieniu od [ʀ] cechuje się podniesieniem miejsca artykulacji [ʀ̝] i zwężeniem przestrzeni między językiem a języczkiem przez co przyjmuje charakter głoski szczelinowej. Głoska jest dźwięczna, ale częściowo traci swoją dźwięczność na końcu sylaby[1][2].

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads