Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Babka zachodniogrecka

gatunek ryby promieniopłetwej z rodziny babkowatych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Babka zachodniogrecka
Remove ads

Babka zachodniogrecka[3] (Economidichthys pygmaeus) – gatunek endemicznej ryby promieniopłetwej z rodziny babkowatych (Gobidae).

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...

Występuje endemicznie w Grecji: żyje w jeziorze Trichonida oraz dorzeczach rzek Louros, Arachthos i w zatoce Vlicho na zachodzie[3]. Spotykana jest także zatoce Patraskiej i Albanii[4][5]. Jej obecność stwierdzono również na wyspie Leukada położonej na Morzu Jońskim[4]. W jeziorze Trichonida koegzystuje razem z dwoma innymi gatunkami babek: babką trichonidzką (Economidichthys trichonis) i babką kaukaską (Knipowitschia caucasica)[6]. Razem z tym pierwszym taksonem występuje w małych zlewiskach jeziora, blisko górnego biegu rzeki Acheloos[3]. Obie zamieszkują przybrzeżne wody, pokryte gęstą roślinnością wodną i detrytusem, gdzie mogą znajdywać pokarm[3][6]. Dno jest także dodatkowo pokryte żwirem i kamieniami[6].

Jest ona większa od swej krewniaczki, E. trichonis. Samiec osiąga takie same rozmiary jak samica[4]. Babka ta osiąga ok. 5,4 cm długości całkowitej[4][3]. Ciało ciemne lub z krótkimi poprzecznymi plamami lub pręgami[4] (w niektórych źródłach opisywane babki nie mają tych prążków[3]). Brzuch jest bezłuski, nagi[4]. Dość duży pęcherz pławny[4]. Płetwa odbytowa posiada jeden promień twardy i od siedmiu do dziesięciu promieni miękkich[4]. Liczba kręgów u tego gatunku ryby wynosi od 28 – 31[4]. Na pierwszej płetwie grzbietowej wyraźna ciemna plama[3].

Ryba dość słabo poznana. Samotnik[3]. Przeprowadzono badania nad tą babką w latach 2006–2007[7]. Analizie poddano zawartość żołądka 533 osobników o długości całkowitej 13,42 – 48,65 mm, pobranych ręcznie siatką (rozmiar oczek 2 mm)[7]. Skład pokarmu sugerował, że ta babka jest rybą mięsożerną[7]. Pozycje systematyczne zdobyczy zidentyfikowane w żołądkach należą do czterech głównych grup: skorupiaków, owadów, mięczaków i roślin[7]. Największe znaczenie miały widłonogi zwłaszcza u ryb poniżej 23 mm, a ochotkowate u ryb powyżej 23 mm[7]. Skład diety wykazywał niewielką zmienność sezonową[7]. Copepoda dominowały w diecie jesienią i zimą (43,4%; 82,4%) i zostały zastąpione przez larwy Chironomidae wiosną (39,7%) i latem (47,7%)[7]. W okresie rozrodczym duże samce wykazują wąskie spektrum pokarmowe w przeciwieństwie do dużych samic, co odzwierciedla różne wzorce aktywności wykazywane przez samce i samice w okresie lęgowym, ponieważ te pierwsze wspierają opiekę rodzicielską[7]. Zgodnie ze zmodyfikowaną metodą graficzną Costello, wyspecjalizowane osobniki tworzą populację babki, która żywi się dwoma preferencyjnymi rodzajami ofiar (np. widłonogi, ochotkowate)[7]. Niemniej jednak zjadają okazjonalną zdobycz (np. wioślarki, owady, ślimaki)[7]. Gatunek żeruje głównie w nocy i wczesnym rankiem, przy mniejszym natężeniu światła. Najwyższa aktywność żerowania odnotowywana jest w nocy (godz. 2.00) i wczesnym rankiem[7].

Długość dojrzałości samców i samic oszacowano na odpowiednio 23,54 i 23,28 mm[8]. Tarło przypada na marzec i kwiecień[4] (choć w badaniach z 2007 roku tarło u tych babek przypadało na od lutego do nawet czerwca[8]). Samice składają często od 59 do 309 ziaren ikry[8] (FishBase szacuje liczbę ikry na nawet 600 ziaren[4]). Samiec często opiekuje się ikrą aż do wyklucia się narybku[6]. Jaja są cylindrycznego kształtu, o wymiarach 2,38 × 0,89 mm, tym samym są większe od jaj E. trichonis[6]. Osobniki dorosłe po odbyciu tarła i pielęgnowaniu ikry giną[8].

Gatunek ten jest uznawany przez IUCN za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) od roku 2006[9]. Liczebność populacji nie jest znana, podobnie jak jej trend[9]. Do Jeziora Pamvotida babka zachodniogrecka została zintrodukowana, obecnie dominując nad strefą litoralną tego jeziora[10]. Innymi gatunkami razem z nią introdukowanymi są: Rutilus panosi, karp (Cyprinus carpio), gambuzja pospolita (Gambusia affinis) oraz karaś srebrzysty (C. gibelio)[10]. Te gatunki mogą zagrażać takim taksonom jak: Phoxinellus epiroticus, Squalius pamvoticus i węgorzowi (Anguilla anguilla)[10].

Remove ads

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads