Edward Brajewski

Edward Brajewski vel Pączek^[a] (ur. 18 lutego 1894 we Lwowie, zm. 16 września 1939 w Janowie Lubelskim) – major piechoty Wojska Polskiego.

Edward Brajewski

major piechoty
Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1894 Lwów
Data i miejsce śmierci	16 września 1939 Janów Lubelski
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	26 Pułk Piechoty
Stanowiska	kwatermistrz
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się we Lwowie, w rodzinie Wawrzyńca i Katarzyny (Antoniny)^[2] .

8 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Od 12 maja 1915 służył w 5. kompanii II baonu 4 Pułku Piechoty. Od 12 sierpnia tego roku pełnił funkcję sekcyjnego. W lipcu 1917, po kryzysie przysięgowym, wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Służył jako plutonowy w taborach technicznych 3 Pułku Piechoty. Po bitwie pod Rarańczą (15–16 lutego 1918) został internowany w miejscowości Bustyaháza, a 12 kwietnia tego roku wcielony do c. i k. Armii, i wysłany na front włoski^[2] .

12 czerwca 1919, jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 czerwca tego roku podporucznikiem piechoty. Służył wówczas w 4 Pułku Piechoty Legionów^[3]. 1 czerwca 1921, w stopniu porucznika, pełnił służbę w Komendzie Placu Radom, a jego oddziałem macierzystym był nadal 4 pp Leg.^[4] 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1432. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[5]. Później został przeniesiony do 45 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Równem^[6][7].

18 lutego 1928 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 121. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[8]. W kwietniu tego roku został przeniesiony do 26 Pułku Piechoty we Lwowie na stanowisko obwodowego komendanta Przysposobienia Wojskowego^[9][10]. W sierpniu 1929 został przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu^[11], a w listopadzie 1931 na stanowisko kwatermistrza^[12][13]. W kwietniu 1934 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI^[14], a z dniem 31 lipca tego roku przeniesiony w stan spoczynku^[15].

Zmarł 16 września 1939 w Janowie Lubelskim. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Bialskiej^[16] .

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)^[17]
• Krzyż Walecznych (czterokrotnie)^[18]
• Złoty Krzyż Zasługi^[18]
• Brązowy Medal Waleczności (Austro-Węgry)^[2] 

Uwagi

1. Wojewoda lwowski zarządzeniem L. AC.197/nazw./31 z 7 lipca 1931 roku zezwolił mjr. Edwardowi Pączkowi na zmianę rodowego nazwiska „Pączek” na nazwisko „Brajewski”^[1].