Elias Tollinger

Elias Tollinger (ur. 25 marca 1995 w Innsbrucku) – austriacki skoczek narciarski. Reprezentant klubu SV Innsbruck Bergisel. Dwukrotny drużynowy medalista mistrzostw świata juniorów: srebrny z 2014 i brązowy z 2015.

Elias Tollinger

Data i miejsce urodzenia	25 marca 1995 Innsbruck
Klub	SV Innsbruck Bergisel
Debiut w PŚ	6 stycznia 2015 w Bischofshofen (42. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	6 stycznia 2017 w Bischofshofen (29. miejsce)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Mistrzostwa świata juniorów srebro Val di Fiemme 2014 drużynowo brąz Ałmaty 2015 drużynowo
Inne nagrody
FIS Cup 1. miejsce 2017/2018 Alpen Cup 2. miejsce 2013/2014 3. miejsce 2012/2013

Przebieg kariery

Jego debiut w międzynarodowych zawodach organizowanych przez FIS miał miejsce w dniach 19 i 20 sierpnia 2011, kiedy wziął udział w konkursach FIS Cup rozgrywanych w Einsiedeln na skoczni im. Andreasa Küttela. Wygrał pierwszy konkurs, a w drugim uplasował się na drugiej pozycji^[1].

14 stycznia 2012 wystartował w indywidualnych zawodach zimowych igrzysk olimpijskich młodzieży, w których uplasował się na 7. miejscu po skokach na odległości 74 i 71 metrów. Tydzień później w konkursie drużynowym wraz z Michaelą Kranzl i Paulem Gerstgraserem również zajął 7. miejsce^[1].

W sezonie 2011/2012 zadebiutował również w zawodach Pucharu Kontynentalnego. W swoim pierwszym starcie zdobył pierwsze punkty do klasyfikacji generalnej cyklu, dzięki zajęciu 29. miejsca w Bischofshofen w styczniu 2012^[1]. 25 lutego 2012 ustanowił rekord skoczni K-60 w Žiri wynoszący 65,5 metra^[2].

W sezonie 2012/2013 znalazł się w austriackiej kadrze C reprezentacji w skokach^[3]. W rozegranych w październiku 2012 mistrzostwach Austrii zdobył srebrny medal w rywalizacji zespołowej^[4]. W tym samym sezonie został zwycięzcą dwóch konkursów w ramach cyklu Alpen Cup. Wystartował we wszystkich dwunastu rozegranych konkursach i sezon ukończył na najniższym stopniu podium klasyfikacji generalnej^[5]. 16 marca 2013 po raz pierwszy zajął miejsce wśród dziesięciu najlepszych w zawodach Pucharu Kontynentalnego. W konkursie w Niżnym Tagile zajął piątą lokatę po skokach na odległości 90 i 93 metrów^[1].

1 lutego 2014 zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2014^[6]. W sezonie 2013/2014 kilkukrotnie stawał na podium konkursów Alpen Cupu, a w klasyfikacji generalnej cyklu uplasował się na 2. lokacie^[7].

28 września 2014 w Hinzenbach po raz pierwszy wystąpił w zawodach międzynarodowych najwyższej rangi, plasując się na 40. pozycji w rozegranym tam konkursie Letniego Grand Prix. 6 stycznia 2015 zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 42. miejsce w konkursie w Bischofshofen. 7 lutego tego samego roku zdobył brązowy medal w zawodach drużynowych skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2015. Indywidualnie zajął 9. miejsce^[8].

21 lutego 2016 w Iron Mountain po raz pierwszy stanął na podium konkursu Pucharu Kontynentalnego, plasując się na 2. pozycji^[9]. W październiku 2016 został mistrzem Austrii w rywalizacji drużynowej^[10] 18 grudnia 2016 w Ruce odniósł pierwszą wygraną w zawodach tego cyklu. 6 stycznia 2017 w Bischofshofen zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Świata, zajmując 29. miejsce^[11].

1 października 2017 w Hinzenbach po raz pierwszy punktował w Letnim Grand Prix, zajmując 22. lokatę. W sezonie 2017/2018 kilkanaście razy zajmował pozycje w czołowej dziesiątce w zawodach FIS Cupu, 4 razy stając na podium i zwyciężając w klasyfikacji generalnej tego cyklu^[12].

W oficjalnych zawodach międzynarodowych organizowanych pod egidą FIS po raz ostatni wystąpił pod koniec lutego 2019, zajmując lokaty w trzeciej dziesiątce obu konkursów FIS Cupu w Villach^[13]. W grudniu 2019 oficjalnie poinformował o zakończeniu kariery sportowej^[14].

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2014 Val di Fiemme/Predazzo	–	5. miejsce
2015 Ałmaty	–	9. miejsce

Drużynowo

2014 Val di Fiemme/Predazzo	–	srebrny medal[a]
2015 Ałmaty	–	brązowy medal[b]

Starty E.Tollingera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
5.	31 stycznia	2014	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	89,5 m	97,0 m	224,8 pkt	6,7 pkt	Jakub Wolny
2.	1 lutego	2014	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż.[a]	98,5 m	100,0 m	1022,4 pkt (258,9 pkt)	4,6 pkt	Polska
9.	5 lutego	2015	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	indywid.	98,0 m	96,5 m	255,1 pkt	14,8 pkt	Johann André Forfang
3.	7 lutego	2015	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	druż.[b]	98,0 m	95,5 m	837,4 pkt (222,5 pkt)	55,9 pkt	Norwegia

Igrzyska olimpijskie młodzieży

Indywidualnie

2012 Innsbruck/Seefeld

–

7. miejsce

Drużynowo

2012 Innsbruck/Seefeld

–

7. miejsce (drużyna mieszana)[c]

Starty E.Tollingera na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
7.	14 stycznia	2012	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-68	HS-75	indywid.	74,0 m	71,0 m	245,6 pkt	40,5 pkt	Anže Lanišek
7.	21 stycznia	2012	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-68	HS-75	druż. mix.[c]	72,0 m	75,0 m	548,1 pkt (251,9 pkt)	92,0 pkt	Niemcy

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[15]
2016/2017	69.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Źródło[16]
Sezon 2014/2015
																															punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	42	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2015/2016
																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	37	39	-	-	45	34	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2016/2017
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	43	q	37	29	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	2
Sezon 2017/2018
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	45	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[15]
2014/2015	59.
2015/2016	53.
2016/2017	39.
2017/2018	65.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[17]
2017	74.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

Źródło[16]
2014
									punkty
-	-	-	-	-	-	-	40	-	0
2015
											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	35	0
2016
										punkty
-	-	-	-	39	47	39	40	-	-	0
2017
									punkty
47	-	-	-	-	-	-	22	-	9
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2011/2012	126.[18]
2012/2013	64.[19]
2013/2014	24.[20]
2014/2015	33.[21]
2015/2016	9.[22]
2016/2017	11.[23]
2017/2018	42.[24]
2018/2019	115.[25]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	18 grudnia	2016	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-140	130,0 m	134,0 m	269,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	21 lutego	2016	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	130,5 m	120,5 m	228,4 pkt	2.	0,7 pkt	Florian Altenburger
2.	18 grudnia	2016	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-140	130,0 m	134,0 m	269,5 pkt	1.	—

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[16]
Sezon 2011/2012
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	29	-	-	-	-	-	-	-	-	49	50	-	-	2
Sezon 2012/2013
																												punkty
-	-	-	-	dq	46	-	-	-	36	44	-	-	-	-	-	-	-	22	14	19	28	-	-	47	39	5	40	87
Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	18	7	21	9	4	10	10	-	-	6	230
Sezon 2014/2015
																										punkty
11	28	19	8	28	8	57	-	-	-	-	-	-	-	-	13	23	-	-	15	22	26	16	14	11	31	221
Sezon 2015/2016
																											punkty
34	17	20	8	37	9	7	16	19	10	21	10	6	6	-	-	18	16	10	17	30	2	13	19	18	13	11	529
Sezon 2016/2017
																														punkty
9	9	7	5	1	-	-	-	-	6	8	19	15	9	13	7	-	-	19	22	36	50	-	-	-	-	26	28	18	18	479
Sezon 2017/2018
																												punkty
4	12	21	21	19	27	-	-	19	25	-	-	-	-	-	26	-	-	-	-	-	-	-	-	-	24	27	-	142
Sezon 2018/2019
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	38	30	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2013	66.[26]
2014	41.[27]
2015	33.[28]
2016	39.[29]
2017	57.[30]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[16]
2012
														punkty
dq	42	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
2013
										punkty
16	26	57	34	-	-	-	-	-	-	20
2014
														punkty
-	-	-	-	-	-	4	14	-	-	33	22	-	-	77
2015
														punkty
27	37	48	15	-	-	-	-	12	13	14	15	31	19	108
2016
														punkty
32	26	-	-	-	-	-	-	20	27	40	25	4	20	87
2017
													punkty
27	25	19	38	32	17	25	-	-	-	-	-	-	42
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2017	32.

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[31]
2011/2012	9.
2012/2013	130.
2013/2014	35.
2014/2015	87.
2017/2018	1.
2018/2019	21.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	19 sierpnia	2011	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	114,5 m	113,0 m	248,5 pkt
2.	8 września	2013	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	111,5 m	108,5 m	248,0 pkt
3.	7 grudnia	2017	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-104	100,0 m	102,0 m	264,2 pkt
4.	25 lutego	2018	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	97,0 m	93,0 m	252,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	19 sierpnia	2011	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	114,5 m	113,0 m	248,5 pkt	1.	–
2.	20 sierpnia	2011	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	112,5 m	110,0 m	252,0 pkt	2.	8,7 pkt	Johannes Obermayr
3.	8 września	2013	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	111,5 m	108,5 m	248,0 pkt	1.	–
4.	20 grudnia	2014	Szczyrbskie Jezioro	MS 1970 B	K-90	HS-100	93,5 m	98,5 m	243,0 pkt	3.	7,5 pkt	Clemens Aigner
5.	2 lipca	2017	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	97,5 m	94,5 m	254,0 pkt	2.	3,0 pkt	Lukas Wagner
6.	7 grudnia	2017	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-104	100,0 m	102,0 m	264,2 pkt	1.	–
7.	10 lutego	2018	Rastbüchl	Baptist-Kitzlinger-Schanze	K-74	HS-78	80,0 m	78,0 m	250,0 pkt	2.	3,8 pkt	Tomasz Pilch
8.	25 lutego	2018	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	97,0 m	93,0 m	252,5 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło[16]
Sezon 2011/2012
																							punkty
-	-	-	-	-	-	1	2	-	-	-	-	-	-	25	8	-	-	-	-	-	47	24	225
Sezon 2012/2013
																					punkty
-	10	23	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	34
Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	5	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	145
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3	-	-	-	-	-	-	-	-	-	60
Sezon 2017/2018
																					punkty
7	2	8	9	6	15	-	-	1	6	-	-	24	9	4	4	2	7	8	1	-	757
Sezon 2018/2019
																		punkty
11	5	46	14	-	-	31	12	-	-	-	-	9	13	-	-	25	24	171
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

1. Skład zespołu: Simon Greiderer, Ulrich Wohlgenannt, Elias Tollinger i Patrick Streitler
2. Skład zespołu: Elias Tollinger, Patrick Streitler, Philipp Aschenwald i Simon Greiderer
3. Skład zespołu: Michaela Kranzl, Paul Gerstgraser i Elias Tollinger