Jakub Wolny

Jakub Dawid Wolny (ur. 15 maja 1995 w Bielsku-Białej^[1]) – polski skoczek narciarski, reprezentant klubu LKS Klimczok Bystra. Złoty medalista mistrzostw świata juniorów (2014) oraz zwycięzca klasyfikacji generalnej Letniego Pucharu Kontynentalnego 2014. Medalista mistrzostw kraju.

Jakub Wolny

Data i miejsce urodzenia	15 maja 1995 Bielsko-Biała
Klub	LKS Klimczok Bystra
Wzrost	177 cm[1]
Debiut w PŚ	19 stycznia 2014 w Zakopanem (45. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	10 stycznia 2016 w Willingen (30. miejsce)
Rekord życiowy	237,5 m na Letalnicy w Planicy (23 marca 2019)[2]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Mistrzostwa świata juniorów złoto Val di Fiemme 2014 indywidualnie złoto Val di Fiemme 2014 drużynowo
Inne nagrody
Letni Puchar Kontynentalny 1. miejsce 2014
Strona internetowa

Przebieg kariery

Pierwszy skok na nartach oddał w 2002 roku, w sezonie 2004/2005 rozpoczął starty w cyklu Lotos Cup^[3]. Jako junior początkowo uprawiał też kombinację norweską, jednak w oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą FIS w tej dyscyplinie sportu wystąpił tylko raz – 15 lutego 2011 w Libercu zajął 34. miejsce w zawodach zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (Gundersen HS100/7,5 km)^[4].

W FIS Cup w skokach narciarskich zadebiutował w styczniu 2011 w Szczyrku, dwukrotnie zajmując 57. miejsce. Pierwsze punkty zdobył w Wiśle 8 września 2012, zajmując 19. miejsce^[5]. W maju 2013 wystąpił w ogólnopolskiej olimpiadzie młodzieży, gdzie zdobył 3 złote medale (2 indywidualnie i 1 drużynowy)^[3].

Jako jeden z czterech nowych zawodników znalazł się w kadrze juniorów reprezentacji Polski na sezon 2013/2014^[6]. 3 sierpnia 2013 w Kuopio w swoim debiutanckim starcie zdobył punkty Letniego Pucharu Kontynentalnego, zajmując 13. pozycję. Dwa tygodnie później stanął na najniższym stopniu podium FIS Cup w Zakopanem. 27 grudnia tego samego roku zdobył pierwsze punkty zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego – był 8. w Engelbergu. Znalazł się w najlepszej trzydziestce również w trzech kolejnych konkursach cyklu. 19 stycznia 2014 zadebiutował w Pucharze Świata, w zawodach w Zakopanem zajmując 45. miejsce. 31 stycznia w debiucie w zawodach tej rangi Wolny zwyciężył w konkursie skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2014. Następnego dnia zdobył złoty medal również w konkursie drużynowym, startując wraz z Krzysztofem Biegunem, Klemensem Murańką i Aleksandrem Zniszczołem^[7].

W 2014 zadebiutował w Letnim Grand Prix. Kilkukrotnie zdobył punkty tego cyklu, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 11. pozycji, w zawodach w Hakubie. We wrześniu 2014 trzykrotnie zwyciężał w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego^[8]. 3 października 2014 podczas kwalifikacji do konkursu LGP w Klingenthal upadł po skoku na 138 metrów i naderwał więzadło krzyżowe przednie^[9][10]. W związku z powikłaniami po kontuzji nie wystąpił w żadnych oficjalnych zawodach w sezonie zimowym 2014/2015. Pierwsze skoki po kontuzji oddał na skoczni w Szczyrku po ponad roku od upadku^[11].

Do występów w zawodach międzynarodowych powrócił w grudniu 2015, startując w Pucharze Kontynentalnym w Renie. 10 stycznia 2016 w Willingen po raz pierwszy po kontuzji, a po raz drugi w karierze wystartował w zawodach indywidualnych Pucharu Świata. Za zajęcie 30. miejsca zdobył pierwszy w karierze punkt do klasyfikacji generalnej tego cyklu. 24 stycznia zajął 27. lokatę w zawodach PŚ w Zakopanem. W ramach Pucharu Kontynentalnego najwyżej w sezonie klasyfikowany był na 4. miejscu, również w Zakopanem, w lutym 2016^[12].

Regularnie startował w zawodach Letniego Grand Prix 2016. Najwyżej sklasyfikowany był na 20. pozycji w Wiśle. W zimowej części sezonu 2016/2017 występował głównie w Pucharze Kontynentalnym. W najlepszym występie zajął 8. miejsce w zawodach w Zakopanem^[13].

W Letnim Grand Prix 2017 najwyżej sklasyfikowany był na 9. pozycji, w rozgrywanych w lipcu zawodach w Hinterzarten. W sezonie 2017/2018 Pucharu Świata regularnie występował w tym cyklu. W najlepszym występie, w konkursie w Innsbrucku, znalazł się na 15. miejscu^[14]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 36. pozycji z 73 punktami^[15]. W lutym 2018 startował w Pucharze Kontynentalnym. Trzy razy zajął 2., a raz – 3. lokatę^[14].

4 sierpnia 2018 zajął 4. miejsce w konkursie Letniego Grand Prix w Einsiedeln. Łącznie w ramach LGP 2018 czterokrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata dwukrotnie zajmował indywidualnie pozycje w najlepszej dziesiątce. W obu przypadkach miało to miejsce na skoczniach mamucich – 3 lutego 2019 był 6. w Oberstdorfie, a 17 marca w zawodach w Vikersund rozgrywanych w ramach Raw Air 2019 zajął 4. pozycję. Na skoczni dużej najwyżej sklasyfikowany był na 11. miejscu, w listopadzie 2018 w Ruce^[16]. W klasyfikacji generalnej Puchar Świata zakończył na 22. lokacie. Dodatkowo zajął 11. miejsce w Pucharze Świata w lotach 2018/2019 oraz 8. w Raw Air^[15]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019, gdzie zajął 40. miejsce w konkursie indywidualnym na skoczni dużej^[16].

W ramach Letniego Grand Prix 2019 trzykrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce w zawodach indywidualnych. Najwyżej sklasyfikowany został na 6. miejscu, w sierpniu w Courchevel. Regularnie startował w konkursach Pucharu Świata 2019/2020, w większości z nich nie zdobył jednak punktów. W najlepszym występie, w grudniu 2019 w Niżnym Tagile, zajął 16. pozycję^[17]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 38. miejscu z 58 punktami^[15].

W sezonie 2020/2021 początkowo występował głównie w Pucharze Kontynentalnym. Dwukrotnie stanął na podium tego cyklu: w rozgrywanych w grudniu 2020 zawodach zajął 2. miejsce w Ruce oraz zwyciężył w Engelbergu. Od stycznia 2021 regularnie startował w Pucharze Świata, w większości występów zdobywając punkty. Dwukrotnie kończył zawody indywidualne w pierwszej dziesiątce – w styczniu był 9. w Titisee-Neustadt, a w marcu 10. w Planicy^[18]. Sezon zakończył na 27. miejscu w klasyfikacji generalnej ze 195 punktami^[15].

W otwierającym Letnie Grand Prix 2021 konkursie w Wiśle odniósł pierwsze w karierze indywidualne zwycięstwo w zawodach tej rangi^[19]. W dalszej części sezonu letniego w trzech startach w tym cyklu jeszcze dwukrotnie kończył zawody w pierwszej dziesiątce, zaś w Letnim Pucharze Kontynentalnym 2021 dwa razy stawał na podium, zajmując 2. i 3. pozycję. W zimowej części sezonu 2021/2022 w Pucharze Świata siedmiokrotnie zdobył punkty, a najwyżej klasyfikowany był na 15. miejscu (w marcu 2022 w Planicy), zaś w Pucharze Kontynentalnym dwukrotnie zajmował 2. lokatę. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, na których był 11. indywidualnie, a w zawodach drużynowych zajął 5. miejsce^[20].

W Letnim Grand Prix 2022 dwukrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce podczas lipcowych zawodów w Wiśle. Konkurs rozgrywany 24 lipca ukończył na 3. miejscu. W zimowej części sezonu 2022/2023 startował naprzemiennie w Pucharze Świata oraz Pucharze Kontynentalnym. W najwyższej rangi cyklu w 12 występach w konkursie głównym ani razu nie zdobył punktów, a w Pucharze Kontynentalnym 2022/2023 najwyżej sklasyfikowany był na 8. pozycji^[21].

W sezonie zimowym 2023/2024 ani razu nie wystąpił w Pucharze Świata^[22]. W wywiadzie przed styczniowymi zawodami cyklu w Wiśle skrytykował metody szkoleniowe trenera kadry B Davida Jiroutka, za co został przez Polski Związek Narciarski zawieszony na dwa tygodnie^[23][24]. W Pucharze Kontynentalnym 2023/2024 raz stanął na podium – 4 lutego 2024 w Lillehammer zajął 3. miejsce^[22].

W Letnim Grand Prix 2024 najwyżej sklasyfikowany był na 6. pozycji, 22 września w Râșnovie. Poza tym występem zajmował głównie miejsca w drugiej dziesiątce. W sezonie zimowym 2024/2025 regularnie startował w Pucharze Świata, punkty zdobywając w około połowie występów, najczęściej za lokaty w trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany został na 8. miejscu, które zajął 15 grudnia 2024 w Titisee-Neustadt. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2025 w Trondheim. Zajął na nich 29. pozycję indywidualnie na skoczni normalnej, 27. na skoczni dużej oraz 6. w drużynie męskiej^[25]. Puchar Świata 2024/2025 ukończył na 37. lokacie w klasyfikacji generalnej ze 111 punktami^[15].

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2019 Seefeld/Innsbruck	–	40. miejsce (K-120)
2025 Trondheim	–	29. miejsce (K-94), 27. miejsce (K-124)

Drużynowo

2025 Trondheim

–

6. miejsce (K-124)[a]

Starty J. Wolnego na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
40.	23 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	indywid.	113,0 m	–	91,8 pkt	187,6 pkt	Markus Eisenbichler
29.	2 marca	2025	Trondheim	Granåsen	K-94	HS-102	indywid.	101,0 m	88,5 m	209,6 pkt	55,9 pkt	Marius Lindvik
6.	6 marca	2025	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-138	druż.[a]	121,0 m	124,0 m	958,4 pkt (224,7 pkt)	122,4 pkt	Słowenia
27.	8 marca	2025	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-138	indywid.	123,5 m	120,0 m	230,0 pkt	71,8 pkt	Domen Prevc

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

2022 Vikersund

–

11. miejsce

Drużynowo

2022 Vikersund

–

5. miejsce[b]

Starty J. Wolnego na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
11.	11–12 marca	2022	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	indywid.	219,0 m	197,0 m	213,5 m	221,5 m	745,6 pkt	108,6 pkt	Marius Lindvik
5.	13 marca	2022	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	druż.[b]	215,5 m		231,0 m		1495,8 pkt (406,6 pkt)	215,7 pkt	Słowenia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2014 Val di Fiemme/Predazzo

–

złoty medal

Drużynowo

2014 Val di Fiemme/Predazzo

–

złoty medal[c]

Starty J. Wolnego na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
1.	31 stycznia	2014	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	91,0 m	99,0 m	231,5 pkt	–
1.	1 lutego	2014	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż.[c]	98,5 m	96,5 m	1027,0 pkt (264,1 pkt)	–

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[15]
2015/2016	69.
2017/2018	36.
2018/2019	22.
2019/2020	38.
2020/2021	27.
2021/2022	47.
2024/2025	37.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[26][27]
Sezon 2013/2014
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	45	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2015/2016
																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	30	27	-	-	-	-	-	-	-	-	-	36	46	q	-	-	-	-	5
Sezon 2016/2017
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	48	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2017/2018
																						punkty
32	30	30	26	30	34	24	q	33	15	50	37	39	23	31	26	22	20	28	27	29	-	73
Sezon 2018/2019
																												punkty
23	11	13	47	q	41	22	26	13	34	45	40	29	22	35	30	25	16	6	14	33	16	19	21	13	4	12	12	328
Sezon 2019/2020
																											punkty
33	27	32	16	28	q	52	dq	q	q	q	45	33	-	-	q	-	-	23	24	21	20	37	49	32	37	34	58
Sezon 2020/2021
																									punkty
33	-	-	15	44	-	-	-	-	-	-	11	9	33	22	17	18	14	20	36	35	19	14	10	26	195
Sezon 2021/2022
																												punkty
45	44	47	23	45	-	-	44	q	32	23	30	q	48	38	29	45	-	-	-	-	-	47	26	25	q	15	-	46
Sezon 2022/2023
																																punkty
36	40	46	39	35	43	49	50	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	q	48	-	-	-	43	41	35	q	-	-	-	-	-	0
Sezon 2024/2025
																													punkty
-	-	42	q	26	18	22	8	33	27	30	46	24	q	dq	22	32	26	39	44	13	-	-	31	36	31	q	30	26	111
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Zwycięstwa w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skład	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	17 listopada	2018	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	[d]	128,0 m	125,5 m	1026,6 pkt (246,9 pkt)
2.	15 lutego	2019	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	[d]	140,5 m	141,5 m	979,4 pkt (256,3 pkt)
3.	23 marca	2019	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	[e]	237,5 m	228,5 m	1627,8 pkt (415,6 pkt)
4.	14 grudnia	2019	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	[f]	136,0 m	130,0 m	968,7 pkt (241,7 pkt)

Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skład	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	17 listopada	2018	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	[d]	128,0 m	125,5 m	1026,6 pkt (246,9 pkt)	1.	–
2.	15 lutego	2019	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	[d]	140,5 m	141,5 m	979,4 pkt (256,3 pkt)	1.	–
3.	23 marca	2019	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	[e]	237,5 m	228,5 m	1627,8 pkt (415,6 pkt)	1.	–
4.	23 listopada	2019	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	[f]	123,5 m	119,0 m	990,9 pkt (227,8 pkt)	3.	27,3 pkt	Austria
5.	14 grudnia	2019	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	[f]	136,0 m	130,0 m	968,7 pkt (241,7 pkt)	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[26][27]
Sezon 2015/2016
				-	6	-	-	-	-
Sezon 2018/2019
			1	-	4	1	4	4	1
Sezon 2019/2020
					3	1	5	6	-
Sezon 2020/2021
					-	-	-	-	6
Sezon 2021/2022
			-	-	6	-	-	-	4
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[15]
2017/2018	43.
2018/2019	11.
2019/2020	25.
2020/2021	14.
2021/2022	27.
2024/2025	39.

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[15]
2017/2018	38.
2018/2019	29.
2021/2022	35.
2024/2025	33.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[15]
2018	27.
2019	8.
2020	39.
2022	45.
2023	55.
2025	33.

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2018	31.
2019	26.
2020	23.
2021	23.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2018	41.
2019	10.
2021	19.
2022	24.
2025	27.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[28]
2014	36.
2016	50.
2017	36.
2018	11.
2019	18.
2020	33.
2021	6.
2022	10.
2023	68.
2024	12.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	17 lipca	2021	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	123,5 m	126,5 m	261,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	17 lipca	2021	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	123,5 m	126,5 m	261,2 pkt	1.	–
2.	24 lipca	2022	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	131,5 m	130,0 m	249,2 pkt	3.	7,4 pkt	Kamil Stoch

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[26][27]
2014
									punkty
28	-	-	13	11	-	-	15	-	63
2016
										punkty
25	20	22	29	q	35	26	25	q	38	39
2017
									punkty
29	9	28	-	-	-	-	24	22	50
2018
									punkty
12	8	4	-	-	-	10	8	27	166
2019
								punkty
26	-	6	8	-	-	24	7	120
2020
		punkty
28	-	3
2021
								punkty
1	6	5	-	-	-	-	14	203
2022
						punkty
4	3	-	-	24	-	117
2023
									punkty
19	29	-	-	-	-	-	-	-	14
2024
									punkty
18	17	11	11	15	6	14	15	q	165
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skład	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	17 sierpnia	2019	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	druż.[f]	119,0 m	135,5 m	951,1 pkt (216,6 pkt)	2.	10,8 pkt	Japonia

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[26][27]
2019
							-	-	2
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[29]
2013/2014	36.
2015/2016	33.
2016/2017	26.
2017/2018	19.
2020/2021	18.
2021/2022	20.
2022/2023	27.
2023/2024	21.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	27 grudnia	2020	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	127,0 m	133,5 m	271,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	10 lutego	2018	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	130,0 m	138,0 m	277,7 pkt	2.	13,8 pkt	Marius Lindvik
2.	18 lutego	2018	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	114,5 m	115,0 m	269,4 pkt	2.	0,5 pkt	David Siegel
3.	24 lutego	2018	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	138,0 m	128,5 m	249,6 pkt	3.	21,9 pkt	Marius Lindvik
4.	25 lutego	2018	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	128,0 m	138,0 m	258,8 pkt	2.	23,8 pkt	Marius Lindvik
5.	19 grudnia	2020	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	128,5 m	130,0 m	272,0 pkt	2.	16,2 pkt	Jan Hörl
6.	27 grudnia	2020	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	127,0 m	133,5 m	271,4 pkt	1.	–
7.	13 lutego	2022	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	108,0 m	113,5 m	250,0 pkt	2.	1,3 pkt	Kacper Juroszek
8.	26 lutego	2022	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	129,5 m	137,0 m	283,9 pkt	2.[g]	7,4 pkt	Michael Hayböck
9.	4 lutego	2024	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	137,5 m	136,0 m	290,6 pkt	3.	2,5 pkt	Maximilian Ortner

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[26][27]
Sezon 2013/2014
																								punkty
54	57	40	42	8	28	24	13	-	-	-	-	57	-	-	-	-	21	22	28	18	14	11	32	139
Sezon 2015/2016
																											punkty
14	44	28	29	11	30	16	-	-	-	-	-	-	-	27	16	23	8	16	4	-	-	-	-	-	19	27	203
Sezon 2016/2017
																														punkty
28	24	26	21	20	32	47	18	19	-	-	31	43	27	43	27	-	-	11	24	24	14	10	14	19	13	8	10	19	17	285
Sezon 2017/2018
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	2	12	5	2	3	2	-	-	-	-	-	367
Sezon 2020/2021
																			punkty
17	2	9	1	7	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	12	18	-	-	294
Sezon 2021/2022
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	14	7	16	5	2	24	14	2	11	-	-	-	-	-	323
Sezon 2022/2023
																									punkty
-	-	-	-	-	-	29	9	8	25	25	33	31	22	12	10	10	8	9	9	15	-	-	-	-	264
Sezon 2023/2024
																											punkty
20	18	20	12	12	18	13	20	-	-	-	-	-	17	29	22	3	33	24	14	21	16	21	31	15	21	19	306
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[29][27]
2013	52.
2014	1.
2020	30.
2021	13.
2023	15.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	14 września	2014	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	143,5 m	–	133,4 pkt
2.	20 września	2014	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS 115	112,5 m	112,5 m	261,8 pkt
3.	21 września	2014	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS 115	112,0 m	116,0 m	250,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	14 września	2014	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	143,5 m	–	133,4 pkt	1.	–
2.	20 września	2014	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS 115	112,5 m	112,5 m	261,8 pkt	1.	–
3.	21 września	2014	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS 115	112,0 m	116,0 m	250,5 pkt	1.	–
4.	19 września	2021	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	102,5 m	98,5 m	231,1 pkt	3.	6,1 pkt	Fredrik Villumstad
5.	26 września	2021	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	133,5 m	138,5 m	262,1 pkt	2.	12,7 pkt	Manuel Fettner

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[26][27]
2013
										punkty
-	-	-	-	13	17	40	46	41	26	39
2014
														punkty
15	11	4	4	5	9	-	-	30	1	1	1	-	-	515
2020
		punkty
26	42	5
2021
												punkty
-	-	-	-	-	-	27	27	26	3	17	2	167
2023
									punkty
35	5	29	16	40	5	10	10	12	181
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[30]
2012/2013	178.
2013/2014	30.
2023/2024	53.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	17 sierpnia	2013	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	127,5 m	–	129,0 pkt	3.	3,5 pkt	Tomáš Zmoray

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[26][27]
Sezon 2010/2011
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	57	57	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2011/2012
																							punkty
-	-	-	-	47	35	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	41	47	0
Sezon 2012/2013
																					punkty
-	-	-	-	-	19	28	-	-	-	-	-	-	58	64	-	-	-	-	-	-	15
Sezon 2013/2014
																								punkty
26	42	10	14	-	-	-	-	3	5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	154
Sezon 2023/2024
																				punkty
12	7	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	58
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Mistrzostwa Polski

Zimowe mistrzostwa Polski seniorów w skokach narciarskich (indywidualnie)

Stan po zakończeniu sezonu 2024/2025.

Źródło[31]
Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
42.	26 grudnia	2009	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywid.	71,0 m	–	54,5 pkt	201,5 pkt	Adam Małysz
29.	19 lutego	2011	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywid.	85,0 m	82,5 m	172,5 pkt	86,0 pkt	Kamil Stoch
38.	26 grudnia	2011	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	84,5 m	–	39,1 pkt	250,1 pkt	Kamil Stoch
14.	25 marca	2012	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	114,0 m	108,0 m	190,1 pkt	95,8 pkt	Kamil Stoch
18.	27 marca	2013	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	120,0 m	116,5 m	219,2 pkt	97,6 pkt	Maciej Kot
8.	22 marca	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	125,5 m	122,0 m	241,5 pkt	31,9 pkt	Maciej Kot
6.	26 grudnia	2017	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	107,0 m	115,0 m	197,8 pkt	56,5 pkt	Stefan Hula
5.	26 grudnia	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	124,5 m	119,5 m	277,1 pkt	53,9 pkt	Kamil Stoch
6.	22 grudnia	2020	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	121,5 m	–	139,1 pkt	17,2 pkt	Tomasz Pilch
6.	22 grudnia	2021	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	136,5 m	130,0 m	290,1 pkt	23,2 pkt	Kamil Stoch
12.	22 grudnia	2022	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	121,0 m	108,5 m	220,7 pkt	79,5 pkt	Kamil Stoch
3.	11 stycznia	2025	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	136,5 m	119,5 m	251,1 pkt	28,8 pkt	Paweł Wąsek

Letnie mistrzostwa Polski seniorów w skokach narciarskich (indywidualnie)

Stan po zakończeniu sezonu letniego 2024.

Źródło[31]
Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
71.	10 października	2009	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	indywid.	59,0 m	–	51,5 pkt	194,5 pkt	Adam Małysz
36.	23 lipca	2010	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywid.	71,0 m	–	79,5 pkt	203,0 pkt	Adam Małysz
28.	2 września	2012	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	111,5 m	105,0 m	174,7 pkt	81,0 pkt	Maciej Kot
17.	1 września	2013	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywid.	93,0 m	95,5 m	227,0 pkt	39,5 pkt	Dawid Kubacki
18.	8 września	2013	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywid.	122,5 m	115,5 m	222,9 pkt	40,9 pkt	Jan Ziobro
3.	19 lipca	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	126,5 m	125,5 m	252,1 pkt	27,5 pkt	Kamil Stoch
14.	8 października	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywid.	120,5 m	111,5 m	216,4 pkt	76,0 pkt	Maciej Kot
5.	27 października	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	126,5 m	136,5 m	290,3 pkt	30,3 pkt	Dawid Kubacki
5.	28 października	2021	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	99,5 m	103,5 m	265,2 pkt	14,0 pkt	Piotr Żyła
14.	18 października	2022	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	90,5 m	100,0 m	265,6 pkt	43,7 pkt	Dawid Kubacki
8.	21 października	2023	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	indywid.	96,5 m	93,5 m	256,8 pkt	40,8 pkt	Dawid Kubacki
13.	18 października	2024	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	96,5 m	90,0 m	230,7 pkt	43,5 pkt	Klemens Joniak

Uwagi

1. Skład zespołu: Aleksander Zniszczoł, Jakub Wolny, Paweł Wąsek i Dawid Kubacki
2. Skład zespołu: Piotr Żyła, Dawid Kubacki, Kamil Stoch i Jakub Wolny
3. Skład zespołu: Jakub Wolny, Aleksander Zniszczoł, Krzysztof Biegun i Klemens Murańka
4. Skład zespołu: Piotr Żyła, Jakub Wolny, Dawid Kubacki i Kamil Stoch
5. Skład zespołu: Jakub Wolny, Kamil Stoch, Dawid Kubacki i Piotr Żyła
6. Skład zespołu: Piotr Żyła, Jakub Wolny, Kamil Stoch i Dawid Kubacki
7. Ex aequo z Domenem Prevcem