Felicjanki

Felicjanki, pełna nazwa Zgromadzenie Sióstr Świętego Feliksa z Kantalicjo Trzeciego Zakonu Regularnego Świętego Franciszka Serafickiego (łac. Congregatio Sororum Santci Felicis de Cantalice Tertii Ordinis Regularis Sancti Francisci Seraphici) – żeńskie zgromadzenie zakonne założone 21 listopada 1855 roku w Warszawie przez bł. Marię Angelę Truszkowską.

Felicjanki

Dewiza: Wszystko przez Serce Maryi na cześć Przenajświętszego Sakramentu
Pełna nazwa	Zgromadzenie Sióstr Świętego Feliksa z Kantalicjo Trzeciego Zakonu Regularnego Świętego Franciszka Serafickiego
Nazwa łacińska	Congregatio Sororum Sancti Felicis de Cantalice Tertii Ordinis Regularis Sancti Francisci Seraphici
Skrót zakonny	CSSF
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Założyciel	bł. Maria Angela Truszkowska
Data założenia	1855
Data zatwierdzenia	1899
Liczba członków	ok. 3000
Strona internetowa

Reguła felicjanek wywodzi się z tercjarstwa franciszkańskiego. Ich franciszkańską duchowość charakteryzuje aspekt eklezjalny, eucharystyczny – kult Najświętszego Sakramentu, i maryjny – Niepokalanego Serca Maryi i nabożeństwo do Matki Bożej Częstochowskiej.

Główne cele zgromadzenia to praca wychowawcza z dziećmi i młodzieżą oraz opieka nad chorymi i ubogimi. Felicjanki zajmują się przede wszystkim religijnym i moralnym wpływem na społeczeństwo, działalnością wychowawczo-oświatową, charytatywną, opiekuńczo-społeczną, a także działalnością misyjną. W Polsce prowadzą szkoły i przedszkola, domy dla chorych kobiet i dla chorych dzieci, ośrodek socjoterapeutyczny, kuchnię dla studentów i jadłodajnię dla bezdomnych, zajmują się działalnością katechetyczną i misyjną.

Zakon jest obecny na terenie Polski, USA, Kanady, Brazylii, Włoch, Wielkiej Brytanii, Francji, Kenii, Ukrainy, Estonii i Rosji. W Polsce są 3 prowincje Sióstr Felicjanek: warszawska, krakowska, przemyska.

Prowincja przemyska

5 lipca 1910 roku zgromadzenie Felicjanek w Galicji zostało podzielone na dwie prowincje: krakowską i lwowską. 30 sierpnia 1910 roku została powołana prowincja lwowska pw. Matki Bożej Częstochowskiej, w której skład weszło 17 domów zakonnych w Galicji Wschodniej. Dom macierzysty znajdował się we Lwowie.

W latach 1945–1946 w wyniku zmian granic państwowych, siostry wyjechały do Polski. Następnie z terenu byłej prowincji lwowskiej, powstała prowincja przemyska^[1].

Domy zakonne prowincji przemyskiej:^[2]

• Przemyśl (1910, 1945)
• Suszec (1945)
• Majdan Sopocki Drugi (1945)
• Bełżec (1946)
• Narol (1946)
• Cieszanów (1948)
• Oleśnica (1948)
• Męcina (1951)
• Rytro (1952)
• Łomnica Zdrój (1957)
• Gliwice (1957)
• Gębice (1960)
• Wrocław (1961)
• Wrocław (1962)
• Pszczew (1963)
• Oleszyce (1965)
• Kazimierz Dolny (1967)
• Rue Progres (Francja) (1971)
• Rzeszów (1980)
• Boguchwała (1983)
• Wólka Pełkińska (1983)
• Przemyśl (1983)
• Pszczyna (1985)
• Lublin (1985)
• Rzeszów (1995)
• Zabłotów (Ukraina) (1996)
• Chmielnik (2002)
• Kosów (Ukraina) (2003)

Prowincja warszawska

4 października 1922 roku została utworzona prowincja warszawska, pw. Matki Bożej Królowej Polski^[3].

Domy zakonne prowincji warszawskiej:^[4]

• Warszawa (10 domów – 1907, 1918, 1920, 1962, 1969, 1970, 1995, 2003, 2016, 2018)^[5]
• Lubartów
• Jadwinów (1916)
• Kalisz (1929)
• Rzgów (1931)
• Łódź (1933)
• Milicz (1945)
• Stargard (1947)
• Kołobrzeg (1960)
• Szczecin (1975)
• Gryfino (1978)
• Wysokie Mazowieckie (1981)
• Niżny Nowogród (Rosja) (2005)

Prowincja krakowska

Domy zakonne prowincji krakowskiej:^[6]

• Kraków (7 domów)
• Kraków - Tyniec
• Liszki
• Morawica
• Stróża
• Zakopane (2 domy)
• Częstochowa
• Nowy Sącz
• Bielsko-Biała
• Rzeszów
• Gorlice
• Praszka
• Czechowice-Dziedzice
• Besko
• Iwonicz Zdrój
• Gniewczyna Łańcucka (1972)
• Głogów Małopolski
• Trzebinia
• Kohtla Jarve (Estonia)
• Chislehurst Kent (Wielka Brytania)