Feliks Fabiani

Feliks Fabiani (ur. 22 maja 1838 w Krzepicach, zm. 11 marca 1904)^[1] – społecznik, pedagog, radomszczanin.

Feliks Fabiani

Data i miejsce urodzenia	22 maja 1838 Krzepice
Data śmierci	11 marca 1904
Zawód, zajęcie	pedagog

Życiorys

Urodził się w ubogiej rodzinie nauczycieli Tomasza i Salomei z Szawłowskich^[2]. Jako dziecko nauczycieli bezpłatnie pobierał naukę w szkole elementarnej w Iwanowicach Dużych, gdzie w szkole pracował jego ojciec (lata 1845–1870)^[3], a później w pięcioletniej ogólnej szkole powiatowej w Wieluniu^[2]. Ukończył roczny Instytut Nauczycieli Elementarnych Warszawskiego Okręgu Szkolnego w Radzyminie. Z racji bezpłatnej nauki w szkole elementarnej był zobowiązany do podjęcia pracy nauczyciela w szkole elementarnej. Decyzją władz oświatowych został skierowany do Radomska. Założył tu szkołę i miejscową straż ogniową^[4]. Jeździł do pożarów, osobiście kierował akcjami gaszenia. Ponadto działał w komitecie budowy kościoła farnego św. Lamberta i brał udział w pracach murarskich. Należał też do kilku organizacji charytatywnych. W Radomsku, w którym spędził i pracował przez większość swego życia, znajdują się nazwane jego imieniem ulica i liceum ogólnokształcące^[2]. W gronie jego wychowanków znaleźli się m.in.: bracia ks. dr Władysław Chrzanowski (1886– 1933), poseł na Sejm Ustawodawczy w latach 1919–1922 i prof. n. med. Jan Chrzanowski (1892–1982), oficer, uczestnik I wojny światowej, polsko-bolszewickiej, wykładowca Akademii Medycznej w Łodzi i Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi.

W 1862 r. ożenił się z Filipiną Dembską^[5], z którą miał siedmioro dzieci: Kazimierza, Wiktoryna, Helenę, Emilię, Henryka, Mariannę i Leontynę^[6]. Był dziadkiem Feliksa Przyłubskiego^[3], syna Edwarda i Leontyny z Fabianich^[7].

Feliks Fabiani został pochowany na cmentarzu Starym w Radomsku w kwaterze B01 (grób 0066)^[8].