Ferenc Nagy

Ferenc Nagy (wym. /ˈfɛrɛnt͡s ˈnɒɟ/; ur. 8 października 1903 w Bisse, zm. 12 czerwca 1979 w Fairfax) – węgierski polityk Niezależnej Partii Drobnych Rolników(inne języki). W 1946 objął stanowisko premiera Węgier, po tym jak jego poprzednik Zoltán Tildy został po proklamowaniu ustroju republikańskiego pierwszym prezydentem kraju^[1].

Nie mylić z: Ferencem Nagym, węgierskim trenerem piłkarskim.

Ferenc Nagy

Data i miejsce urodzenia	8 października 1903 Bisse, Królestwo Węgier, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	12 czerwca 1979 Fairfax, Wirginia, USA
40. Premier Węgier 1. Premier Republiki Węgierskiej
Okres	od 4 lutego 1946 do 31 maja 1947
Przynależność polityczna	Niezależna Partia Drobnych Rolników(inne języki)
Poprzednik	Zoltán Tildy
Następca	Lajos Dinnyés
Przewodniczący Parlamentu Węgier
Okres	od 29 listopada 1945 do 5 lutego 1946
Poprzednik	Béla Zsedényi
Następca	Béla Varga
Członek Wysokiej Rady Narodowej
Okres	od 7 grudnia 1945 do 1 lutego 1946
Poprzednik	Béla Miklós, Béla Zsedényi, Mátyás Rákosi
Następca	Zoltán Tildy (jako Prezydent Republiki)

Funkcję premiera Węgier pełnił od 4 lutego 1946 do 31 maja 1947 roku^[2]. Podczas wizyty premiera w Szwajcarii w maju 1947 roku Sowieci przedstawili 28 maja fałszywe dokumenty, mające dowodzić udziału Nagya w spisku antypaństwowym. Jednocześnie węgierscy komuniści, kierujący ministerstwem spraw wewnętrznych, aresztowali jego syna jako zakładnika i zażądali dymisji premiera. Nagy zgodził się zrezygnować 30 maja, natomiast formalny akt rezygnacji wydał po przyjeździe syna do Szwajcarii 2 czerwca 1947. Miejsce Nagya na stanowisku premiera zajął, wysunięty przez Mátyása Rákosiego, Lajos Dinnyés, który formalnie był politykiem Partii Drobnych Rolników, a w rzeczywistości marionetką komunistów. Umożliwiło to węgierskim komunistom przekreślenie rezultatu demokratycznych wyborów parlamentarnych i realne przejęcie pełni władzy. Nagy uzyskał azyl polityczny w Stanach Zjednoczonych. W Herndon, w Wirginii prowadził farmę mleczarską^[3][1].

W 1959 roku został prezesem Permindeksu, holdingu handlowo-wystawienniczego z siedzibą w Bazylei, w Szwajcarii^[4].

Swoje życie i karierę polityczną Nagy opisał w książce The Struggle behind the Iron Curtain, która opublikowana została w 1948 roku przez wydawnictwo MacMillan^[5].

Życie prywatne

Jego żoną była Julia. Miał synów, Ferenca juniora (ur. 1926) i Laszlo (ur. 1943) i córkę Julię (ur. 1927), która była jego osobistą sekretarką^[3].