Ferrari 456

Ferrari 456 zostało opracowane w ramach wieloletniego partnerstwa Ferrari i studia Pininfarina, pod kierownictwem ówczesnego szefa stylistów tego biura Lorenzo Ramaciottiego^[1]. Debiut rynkowy auta miał miejsce w 1992 roku, zastępując wówczas model 412^[2].

W przeciwieństwie do innych modeli frmy, 456 charakteryzowało się bardziej luksusową specyfikacją nastawioną na komfort podróżowania, posiadając do tego 4 miejsca dla pasażerów w 2 rzędach siedzeń^[2]. Dla podkreślenia innej funkcji 456 w gamie Ferrari, samochód otrzymał również łagodniejszą stylizację, z subtelnymi przetłoczeniami, umiarkowanych rozmiarów wlotami powietrza i podłużną, szpiczastą maską^[3].

Ferrari 456 dostępne było w wersjach GT i GTA, różniących się zastosowanymi skrzyniami biegów: sześciostopniowej manualnej i czterostopniowej automatycznej^[2]. Jedynym oferowanym silnikiem był widlasty dwunastocylindrowiec o pojemności 5474 cm³ osiągający 436 KM. Nazwa 456 wzięła się od pojemności pojedynczego cylindra, który wynosi 456,16 cm³. Jednostka napędowa montowana w 456 zdobyła duże uznanie w branży, otrzymując dwukrotnie tytuł International Engine of the Year w 2000 i 2001 roku^[4].

Lifting

W marcu 1998 roku podczas Geneva Motor Show Ferrari przedstawiło zmodernizowany model, który zyskał nową literę w nazwie Ferrari 456M od włoskiego słowa Modificata^[2]. Wprowadzono zmiany stylistyczne oraz zmodernizowano zawieszenie i silnik. Zmieniono układ chłodzący i elektroniczny system wspomagający pracę układu napędowego. Produkcja modelu pod tą postacią trwała przez kolejne 5 lat, kiedy to włoska firma w 2003 zaprezentowała zupełnie nowy, większy i bardziej zaawansowany technicznie model Ferrrari 612 Scaglietti^[2].

Silnik

V12 5.5l DOHC 436 KM

Dane techniczne

Układ zasilania: wtrysk Bo Mot ML2.7
Średnica cylindra × skok tłoka: 88,00 mm × 75,00 mm
Stopień sprężania: 10,6:1
Zawieszenie przednie: podwójny wahacz poprzeczny, sprężyna śrubowa, stabilizator poprzeczny
Zawieszenie tylne: podwójny wahacz poprzeczny, sprężyna śrubowa, stabilizator poprzeczny
Hamulce przód/tył: tarczowe wentylowane/tarczowe wentylowane
Rozstaw kół przód/tył: 1585/1606 mm

Venice/Saloon/Spyder

Szybkie fakty Producent, Projektant ...

Ferrari 456 Venice został zaprezentowany po raz pierwszy w 1996 roku.

4 lata po premierze klasycznego 456 oferowanego wyłącznie jako 2-drzwiowe coupé o układzie foteli 2+2, Ferrari podjęło się realizacji kolejnego i zarazem jednego z ostatnich zleceń złożonych przez sułtana Brunei, Hassanala Bolkiah. Monarcha intensywnie rozbudowujący wówczas swoją kilkutysięczną kolekcję samochodów zwrócił się o opracowanie trzech różnych wariantów nadwoziowych, z czego głównym modelem zostało 5-drzwiowe kombi o członie Venice w nazwie^[5].

Samochód wyróżnił się wydłużonym rozstawem osi, obszerniejszym przedziałem transportowym z przeszkleniem, a także nietypowym dla Ferrari 5-drzwiowym nadwoziem. Jednocześnie, bez zmian pozostała deska rozdzielcza, pas przedni oraz podzespoły techniczne na czele z silnikiem V12 współpracującym z automatyczną przekładnią biegów^[6].

Ponadto, poza odmianą kombi rodzina królewska z Brunei zwróciła się o zbudowanie 4-drzwiowego sedana o podobnie jak Venice wydłużonym rozstawie osi i dwóch rzędach drzwi. Trzecim ze specjalnych modeli był z kolei 2-drzwiowy roadster o przydomku Spyder o miękkim składanym dachu, najbliższy w kształcie nadwozia do pierwotnego Ferrari 456^[7].

Sprzedaż

Odmiana Spyder wykonana została w najmniejszej puli egzemplarzy, powstając w 2 sztukach, które trafiły do kolekcji w Brunei^[7]. Więcej wyprodukowano wariantów sedan: 2 modele zbudowano dla Nafsasa Al Khaddaji rezydującego w Belgii, a kolejne 7 dla rodziny Sułtana^[8].

W nieznacznie mniejszej liczbie powstała najpopularniejsza, najszerzej opisywana i najlepiej udokumentowana odmiana 456 GT Venice. Spośród 6 wyprodukowanych sztuk, jedna została przetransportowana i zarejestrowana przez członka rodziny królewskiej sułtana Brunei żyjącego w Londynie^[9]. Samochód po raz pierwszy sfotografowano na ulicach brytyjskiej stolicy w 2010 roku^[10], a kolejny raz samochód obszernie sfotografowano m.in. w 2018 roku^[11] udowadniając tym samym, że srebrna sztuka specjalnego modelu Ferrari jest regularnie użytkowana.

Silnik

V12 5.5l 436 KM

Historia i opis modelu

Lifting

Silnik

Dane techniczne

Venice/Saloon/Spyder

Sprzedaż

Silnik

Bibliografia

Przypisy

Wikiwand - on