Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Fiat Uno
samochód osobowy segmentu B Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Fiat Uno – samochód osobowy klasy aut miejskich produkowany pod włoską marką FIAT w latach 1983–2021.
Pierwsza generacja
Podsumowanie
Perspektywa
.jpg)
Fiat Uno I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1983 roku.
Nadwozie tego modelu było opracowane przez Giorgetto Giugiaro z firmy Italdesign Giugiaro. Oficjalna prezentacja nastąpiła 20 stycznia 1983 roku na przylądku Canaveral na Florydzie. Wyposażano go w silniki (dane patrz niżej) benzynowe o pojemności 0,9, 1,0, 1,1, 1,3 i 1,5 dm³ oraz silniki wysokoprężne (1,3 (także jako TURBO) i 1,7 dm³). Silnik Diesla 1,3 dm³ opracowano na bazie benzynowego o tej samej pojemności. Wersja Uno Turbo oferowana była w latach 1985–1989[1].
W ciągu 10 lat produkcji we Włoszech wyprodukowano 6 milionów egzemplarzy. W plebiscycie na Europejski Samochód Roku 1984 model zajął 1. pozycję[2].
Auto było również produkowane w Brazylii (od października 1984 roku) i Argentynie. W Europie występował w wersji 3- oraz 5-drzwiowej. W Ameryce Południowej znany był również jako kombi o nazwie Elba (w Brazylii i Europie) lub Duna Weekend (na wielu pozostałych rynkach), 2 i 4-drzwiowy sedan o nazwie Premio oraz Duna (poza Brazylią)[3].
Modernizacje
Przez 27 lat produkcji pierwszej generacji Fiata Uno, samochód przeszedł trzy duże modernizacje, z czego tylko jedna, pierwsza, dotyczyła europejskiego rynku.
Pierwszy lifting (1989)
W 1989 roku samochód przeszedł pierwszy facelifting[1], w którym zmieniono wygląd zewnętrzny oraz wnętrze. Wymieniono także silniki – wersja 1,1l została zastąpiona nowym silnikiem FIRE (Fully Integrated Robotized Engine), a wersję 1,3l zastąpił model 1,4l. Oba te silniki występowały w wersji TURBO. Występowała również poszukiwana przez koneserów bardzo szybka i komfortowa wersja z silnikiem 1,5l, klimatyzacją, szyberdachem, szybami sterowanymi elektrycznie i welurową tapicerką. Z tym silnikiem była też oferowana skrzynia bezstopniowa CTX (Uno Selecta). Wersja Turbo dostępna była w latach 1989–1993[1].
Fiat Uno po głębokim liftingu był produkowany w także Polsce przez Fiat Auto Poland w Bielsku-Białej (1994–2000) i Tychach (2000–2002)[1], RPA i Turcji (Tofas od 1993). Łącznie w obu tych polskich miastach powstało 173 416 egzemplarzy Uno, z czego 144 826 w Bielsku-Białej. Tam też padł roczny rekord produkcji (w 1997 roku) – 30 316 egzemplarzy[4].
Z chwilą zakończenia produkcji Uno w Tychach obliczono, że na świecie powstało 8,5 miliona[4].
Drugi lifting (1995)
Drugi lifting Uno odbył się w 1995 roku i objął jedynie rynek Ameryki Południowej. Zmieniły się przetłoczenia na drzwiach, a także wygląd pasa przedniego, który zyskał bardziej kanciaste lampy i inaczej ukształtowany zderzak. Samochód eksportowany był także do Europy do 1997 roku pod marką Innocenti jako Innocenti Mille. Z kolei produkcja na wewnętrznym rynku brazylijskim trwała do 2004 roku, kiedy to przeprowadzono kolejny lifting. W międzyczasie, w 2001 roku samochód zmienił nazwę na Fiat Mille Fire.
Trzeci lifting (2004)
W 2004 roku Uno przeszło największą od 1989, trzecią w kolei modernizację. Pojawił się zupełnie nowy przedni pas z innymi reflektorami i zmodernizowanym zderzakiem. Zmieniono też wkłady tylnych lamp, a także przeniesiono tablicę rejestracyjną z klapy bagażnika na zderzak. W Brazylii samochód był sprzedawany z silnikiem benzynowo-alkoholowym o pojemności 1,0 dm³ pod nazwą „Fiat Mille Fire” (od 2001 roku), zaś w wersji eksportowej jako „Uno Fire” z silnikiem benzynowym 1,3 dm³. Poza Ameryką Południową, samochód dostępny był w niektórych krajach Afryki. Napędzany był również silnikiem z serii FireFlex 1.0, który przystosowany jest do oferowanego w Ameryce Południowej paliwa – benzyny z dodatkiem alkoholu, może być napędzany także benzyną i gazem.
W 2009 roku łącznie z odmianami użytkowymi wyprodukowano 179 774 sztuki. Produkcja zakończyła się w 2010 roku, kiedy to przedstawiono drugą generację Uno.
Silniki (1983–1989)
Silniki benzynowe:
- 0.9 45KM (1983–1989)
- 1.0 i 45KM (1985–1989)
- 1.1 55KM (1983–1989)
- 1.3 65KM (1985–1989)
- 1.3 Turbo i.e. 100KM (1987–1987)
- 1.5 i 75KM (1985–1989)
- 1.0 44KM (1986–1989)
- 1.1 50KM (1986–1989)
- 1.1 58KM (1985–1989)
- 1.3 68KM (1983–1985)
- 1.3 Turbo i.e. 105KM (1985–1989)
Silniki wysokoprężne:
- 1.3 Super Diesel 45KM (1983–1989)
- 1.7 D 60KM (1986–1989)
- 1.4 TD 70KM (1986–1989)
Silniki (1989–2002)
Silniki benzynowe:
Silniki wysokoprężne:
Wyposażenie (1989–2002)[10]
Bezpieczeństwo:
- Prawe lusterko zewnętrzne +
- Wycieraczka i spryskiwacz szyby tylnej +
- Ogrzewana tylna szyba +
- Spryskiwacz reflektorów
- Światła przeciwmgłowe przednie +
- Regulacja wysokości górnego mocowania pasów bezpieczeństwa +
- Pasy bezpieczeństwa dla pasażerów tylnej kanapy +
- Zagłówki dla pasażerów tylnej kanapy +
- Przedni stabilizator +
- ABS
Komfort:
- Centralny zamek +
- Centralny zamek sterowany pilotem +
- Elektrycznie podnoszone szyby przednie +
- Szyby atermiczne +
- Uchylne szyby boczne +
- Szyberdach otwierany ręcznie +
- Welurowa tapicerka +
- Skórzana tapicerka
- Fotele z regulacją lędźwiową
- Podgrzewane fotele
- Dzielona tylna kanapa +
- otwieranie bagażnika dźwignią z wnętrza samochodu +
- Uchwyty nad drzwiami dla pasażerów tylnej kanapy +
- Wewnętrzne lusterko wsteczne z lampką +
- Lusterko w osłonie przeciwsłonecznej pasażera +
- Popielniczka dla pasażerów tylnej kanapy +
- Okładziny plastikowe wnętrza +
- Kieszenie drzwiowe +
- Konsola środkowa do podłogi +
- Trzybiegowa dmuchawa wnętrza +
- Zegar cyfrowy +
- Radio i głośniki +
- Zamykany schowek
- Zapalniczka +
- Automatyczna kontrola temperatury
- Klimatyzacja
- Regulacja reflektorów z wnętrza samochodu +
- Trzybiegowy silnik wycieraczki przedniej +
- Relingi dachowe +
- Wspomaganie układu kierowniczego +
- Przekładnia automatyczna +
Stylizacja:
- Lakier metalik +
- Lakierowane zderzaki i lusterka +
- Nakładki plastikowe na progi i nadkola
- Listwy boczne +
- Felgi z lekkich stopów
Pozostałe:
- Chlapacze +
- Dodatkowy zbiornik paliwa
- Licznik przebiegu dziennego +
- Wskaźnik temperatury silnika +
- Obrotomierz +
- Moduł kontroli usterek
Pozycje zaznaczone plusem były dostępne w Polskiej produkcji.
Remove ads
Druga generacja
Podsumowanie
Perspektywa
.jpg)
Fiat Uno II został zaprezentowany po raz pierwszy w 2010 roku.
Jesienią 2010 roku na rynek trafiła druga generacja Uno – pierwsze w historii nowe wcielenie tego modelu od 1983 roku. Pojazd produkcji w Betim w Brazylii w pierwszej połowie 2010 roku i został przeznaczony wyłącznie na rynek Ameryki Południowej. Auto powstało na skróconej platformie Fiata Punto. Prace projektowe pod kryptonimem „Projekt 327” prowadzono w Brazylii[12] i we Włoszech według tych samych zasad, które stosowano projektując model Uno I. Trzy charakterystyczne pionowe otwory umieszczone na ścianie przedniej między logo marki a lewym reflektorem nawiązują stylistycznie do modelu Fiat Panda pierwszej generacji.
W modelach produkowanych w Brazylii zastosowano dwa silniki z zasilaniem benzynowo-alkoholowym typu Fuel-Flex. Najmniejszy i ze względów podatkowych najpopularniejszy silnik 1,0 dm³ Evo Flex w zależności od rodzaju paliwa rozwija moc maksymalną 73 lub 75 KM. Większy, przeznaczony głównie do modeli eksportowanych, 1,4 dm³ Evo Flex rozwija moc maksymalną 85 lub 88 KM.
Ofertę w 2012 roku wzbogaciła uterenowiona wersja „Fiat Uno Way” z powiększonym prześwitem i z plastikowymi osłonami na karoserię.
We wrześniu 2016 roku przedstawiono model po liftingu, w ramach którego odświeżono wygląd pasa przedniego[13].
Remove ads
Sprzedaż w Polsce
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads