Franciszek Korga

Franciszek Korga, ps. Wilk (ur. 30 grudnia 1896 w Skowierzynie, zm. 2 stycznia 1971 w Pełcznicy) – polski polityk, żołnierz, rolnik, poseł na Sejm PRL II kadencji.

Franciszek Korga

Wilk

Data i miejsce urodzenia	30 grudnia 1896 Skowierzyn
Data i miejsce śmierci	2 stycznia 1971 Pełcznica
Zawód, zajęcie	rolnik, żołnierz, polityk
Stanowisko	poseł na Sejm PRL II kadencji (1957–1961)
Partia	ZCh, SCh, SL, SL „Roch”, SL, PSL, ZSL
Odznaczenia

Życiorys

Po ukończeniu szkoły ludowej pomagał w gospodarstwie rolnym rodziców. W latach 1915–1918 służył w armii austriackiej. W listopadzie 1918 uczestniczył w wydarzeniach tzw. Republiki Tarnobrzeskiej. W latach 1918–1921 w Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie z Rosją sowiecką w latach 1919–1920. Od 1924 członek Związku Chłopskiego, od 1926 członek i prezes Stronnictwa Chłopskiego na powiat tarnobrzeski. W okresie 1927–1931 członek Rady Naczelnej Stronnictwa Chłopskiego, a po zjednoczeniu ruchu ludowego i powołaniu Stronnictwa Ludowego zastępca prezesa Zarządu Powiatowego SL w Tarnobrzegu. W latach 1931–1933 oraz 1935–1939 członek Rady Naczelnej Stronnictwa Ludowego, od 16 lutego 1936 prezes Zarządu Powiatowego Stronnictwa Ludowego w Tarnobrzegu. W sierpniu 1937 współorganizator strajku chłopskiego, za co więziony był przez 8 miesięcy. Od grudnia 1939 w składzie pierwszej Trójki Powiatowej SL „Roch”. Od lutego 1943 po ucieczce z aresztu w Zbydniowie, ukrywał się do końca okupacji. W okresie 1944–1945 członek Rady Powiatowej w Tarnobrzegu. Następnie przewodniczący Stronnictwa Ludowego w Tarnobrzegu. W sierpniu 1945 osiedlił się w Pełcznicy. Był tam członkiem Zarządu Okręgu Stronnictwa Ludowego, następnie PSL w Krakowie. Związał się z jego odłamem PSL-Lewica, potem działał w ZSL, był członkiem Prezydium Wojewódzkiego Komitetu tej partii i prezesem Związku „Samopomocy Chłopskiej” we Wrocławiu. W latach 1956–1958 był prezesem Powiatowego Komitetu ZSL w Świdnicy. Poseł na Sejm PRL w latach 1957–1961 (z okręgu Świdnica), pracował w komisji rolnej. Uprawiał 14-hektarowe gospodarstwo rolne.

W 1955 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi^[1] i Medal 10-lecia Polski Ludowej^[2].