Franciszek Prokop

Franciszek Prokop (ur. 30 marca 1887 w Szynwałdzie, zm. 1940 w Kalininie) – nadkomisarz Policji Państwowej, jedna z ofiar zbrodni katyńskiej.

Franciszek Prokop

nadkomisarz Policji Państwowej
Data i miejsce urodzenia	30 marca 1887 Szynwałd
Data i miejsce śmierci	1940 Kalinin
Przebieg służby
Formacja	Policja Państwowa
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Życiorys

Syn Macieja i Katarzyny z Robaków. W maju 1909 złożył maturę w c. k. II Gimnazjum w Tarnowie. Następnie studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. W okresie I wojny światowej w Armii Austro-Węgier i V Dywizji Syberyjskiej. Po powrocie do kraju, do 30 czerwca 1923, służył w Wojsku Polskim, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, kapitan piechoty rezerwy.

Od 1 lipca 1923 roku w Policji Państwowej, pełnił służbę w m.in. województwie krakowskim i województwie lubelskim. Od 1936 roku do września 1939 roku kierownik referatu wojskowego Komendy Wojewódzkiej Policji we Lwowie.

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku znalazł się w niewoli radzieckiej w specjalnym obozie NKWD w Ostaszkowie. Zamordowany przez NKWD w Kalininie (obecnie Twer) wiosną 1940 roku jako jedna z ofiar zbrodni katyńskiej. Pochowany w Miednoje.

Awans pośmiertny

4 października 2007 roku Franciszek Prokop został pośmiertnie awansowany na stopień podinspektora Policji Państwowej^[1][2][3].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Niepodległości – 20 grudnia 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[4]
• Krzyż Walecznych
• Srebrny Krzyż Zasługi (dwukrotnie)
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r. - 1 stycznia 1986 (pośmiertnie)^[5]

Zobacz też

• jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• obozy NKWD dla jeńców polskich
• ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Kalininie
• kampania wrześniowa