Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Fryderyk VI Oldenburg
król Danii i Norwegii Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Fryderyk VI (ur. 28 stycznia 1768 w Kopenhadze, zm. 3 grudnia 1839 tamże) – król Danii w latach 1808–1839 i Norwegii w latach 1808–1814, książę Saksonii-Lauenburga w latach 1814–1839.
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Fryderyk był jedynym synem króla duńskiego Chrystiana VII. Kiedy książę miał cztery lata, jego matka Karolina Matylda została aresztowana i musiała opuścić Danię, oskarżona o spisek przeciw królowi (jej domniemany kochanek, będący ojcem jej córki, hrabia Johann Friedrich Struensee, został ścięty). Zmarła w 1775 i już nigdy nie zobaczyła dzieci. Fryderyk i jego siostra Luiza Augusta wychowywani byli na dworze królowej Juliany Marii brunszwickiej, żony króla Danii Fryderyka V (1723-1766).

Do czasu osiągnięcia przez Fryderyka pełnoletniości faktyczne rządy w imieniu króla Chrystiana VII sprawował Ove Høegh-Guldberg, który prowadził politykę neutralności i finansowej prosperity. 14 kwietnia 1784 premier Guldberg został odsunięty ze stanowiska. Fryderyk pojawił się na posiedzeniu tajnej rady i odczytał rozporządzenie przywracające stan rzeczy sprzed rządów hrabiego Struensee, to znaczy rządy osobiste monarchy. Stał się rzeczywistym przywódcą państwa. Podobnie jak poprzednicy, rządził w imieniu ojca, który cierpiał na zaburzenia psychiczne (schizofrenia) i nie był w stanie sprawować władzy.
Najważniejszym dokonaniem Fryderyka VI w polityce wewnętrznej było zniesienie poddaństwa chłopów i nadanie im ziemi w wieczystą dzierżawę. Dla wielu duńskich historyków moment ten wyznacza początek historii nowoczesnego narodu duńskiego. W polityce zagranicznej zerwał z polityką neutralności Danii w okresie wojen napoleońskich. Zawarł sojusz ze Szwecją, Rosją i Prusami, mający na celu przełamanie angielskiej blokady i umożliwienie handlu z Francją. Doprowadził do konfliktu z Wielką Brytanią, zakończonego w 1801 bitwą morską pod Kopenhagą. Do kolejnego konfliktu doszło w 1807, kiedy to po odrzuceniu przez księcia ultimatum Brytyjczycy zagarnęli duńską flotę. Na mocy traktatu kilońskiego musiał przekazać Szwecji całość obszarów Norwegii.
Remove ads
Odznaczenia
- Order Słonia (z urodzenia)
- Order Danebroga (z urodzenia)
- Order Chrystiana VII (1774)[1]
- Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana (Węgry)[2]
Małżeństwo i rodzina
31 lipca 1790 w zamku Gottorp w Szlezwiku poślubił Marię Zofię z Hesji-Kassel (1767–1852). Para miała ośmioro dzieci, z których przeżyła tylko dwójka:
- Chrystiana (1791)
- Marię Ludwikę (1792–1793)
- Karolinę (1793–1881)
- Ludwikę (1795)
- Chrystiana (1797)
- Julianę Ludwikę (1802)
- Fryderykę Marię (1805)
- Wilhelminę (1808–1891).
Jego następcą został Chrystian VIII Oldenburg, wnuk Fryderyka V
Genealogia
Podsumowanie
Perspektywa
Prapradziadkowie |
król Danii i Norwegii |
Krystian Henryk Hohenzollern (1661–1708) |
król Wielkiej Brytanii |
Jan Fryderyk Hohenzollern (1654–1686) |
Fryderyk I Sachsen-Gotha-Altenburg |
Karol Anhalt-Zerbst | ||
Pradziadkowie |
król Danii i Norwegii |
król Wielkiej Brytanii |
Fryderyk II Sachsen-Gotha-Altenburg (1676–1732) | |||||
Dziadkowie |
król Danii i Norwegii |
Fryderyk Ludwik Hanowerski (1707–1751) | ||||||
Rodzice |
król Danii i Norwegii | |||||||
Fryderyk VI Oldenburg (1768–1839), król Danii i Norwegii |
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads