Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Gianni Infantino

włoski piłkarz i działacz sportowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gianni Infantino
Remove ads

Gianni Infantino właśc. Giovanni Vincenzo Infantino (ur. 23 marca 1970 w Brig-Glis) – szwajcarski działacz sportowy włoskiego pochodzenia. Od 26 lutego 2016 roku przewodniczący FIFA, w latach 2009–2016 sekretarz generalny UEFA. Posiada podwójne obywatelstwo: szwajcarskie i włoskie. Od 10 stycznia 2020 roku członek MKOl[1].

Szybkie fakty Imię i nazwisko, Data i miejsce urodzenia ...
Remove ads

Wczesne życie

Urodził się w szwajcarskim Brig-Glis w kantonie Valais[2][3]. Jego rodzice są Włochami: ojciec pochodzi z Reggio di Calabria, natomiast matka z Val Camonica[4]. Po przeprowadzce do Szwajcarii, ojciec pracował na kolei, natomiast matka prowadziła kiosk[5]. Ukończył studia na Uniwersytecie we Fryburgu[6].

Kariera

Podsumowanie
Perspektywa

Pracował najpierw jako sekretarz generalny w Międzynarodowym Centrum Studiów Sportowych (CIES) na Uniwersytecie w Neuchâtel[7].

UEFA

W sierpniu 2000 roku rozpoczął współpracę z UEFA. W styczniu 2004 roku został mianowany Dyrektorem Wydziału Prawnego i Licencjonowania Klubów UEFA. Był także członkiem wielu organizacji oraz doradcą w ligach europejskich oraz związkach piłkarskich. 1 lutego 2007 roku zastąpił Larsa-Christera Olssona na stanowisku dyrektora wykonawczego UEFA. 29 maja 2007 roku na Kongresie UEFA w Zurychu funkcja została zastąpiona funkcją sekretarza generalnego, a 1 czerwca 2007 roku został zastąpiony przez Davida Taylora, którego 1 października 2009 roku zastąpił na tym stanowisku[7].

Pierwszym jego poważnym zadaniem było rozwiązanie skandalu w 2009 roku, kiedy to mecze w europejskich pucharach były ustawiane przez gangi zajmujące się kupowaniem pojedynków piłkarskich[8]. 7 lutego 2010 roku uczestniczył w Warszawie w losowaniu grup eliminacyjnych mistrzostw Europy 2012. Za jego kadencji w maju 2010 roku została wprowadzona zasada Finansowego Fair Play UEFA oraz poprawiono wsparcie komercyjne dla mniejszych federacji krajowych[9][7].

2 grudnia 2011 roku w Kijowie prowadził ceremonię losowania grup mistrzostw Europy 2012 w Polsce i na Ukrainie. Odegrał również kluczową rolę podczas procesu rozszerzenia mistrzostw Europy 2016 we Francji do 24 reprezentacji oraz w koncepcji utworzenia Ligi Narodów oraz organizacji mistrzostw Europy 2020 w 12 europejskich miastach (ostatecznie rozegrano w 11 miastach)[10][11].

W 2015 roku rząd Grecji podjął decyzję o wprowadzeniu nowej ustawy o sporcie w odpowiedzi na niedawny skandal oraz akty przemocy i korupcji – głównie w greckiej piłce nożnej. Infantino prowadził wówczas negocjacje z rządem Grecji i poparł ostrzeżenie Greckiego Związku Piłki Nożnej, że grozi jej zawieszenie w międzynarodowej piłce nożnej z powodu ingerencji rządu[12].

W 2016 roku jego następcą na stanowisku sekretarza generalnego UEFA został Grek Theodore Theodoridis.

FIFA

Thumb
Infantino (pierwszy z lewej) z Juanem Carlosem Varelą, z Mohammedem bin Salmanem oraz Nicolasem Sarkozym podczas mistrzostw świata 2018 w Rosji, 14 czerwca 2018.
Thumb
Infantino (drugi z prawej) z premierem RosjiDmitrijem Miedwiediewem oraz z prezydentem ChorwacjiKolindą Grabar-Kitarović, 7 lipca 2018 roku.
Thumb
Infantino (z lewej) z prezydentem Stanów ZjednoczonychDonaldem Trumpem w 2019 roku.

Infantino był również członkiem Komitetu ds. Reform FIFA. 26 października 2015 roku otrzymał poparcie Komitetu Wykonawczego UEFA, w wyborach na przewodniczącego FIFA w 2016 roku i tego samego dnia potwierdził swoją kandydaturę oraz złożył wymagane deklaracje poparcia[13]. Obiecał rozszerzenie mistrzostw świata do 40 reprezentacji[14].

26 lutego 2016 roku został wybrany nowym przewodniczącym FIFA zdobywając 115 głosów w drugiej turze. Pokonał członka rodziny królewskiej Bahrajnuszejka Salmana Bin Ibrahima Al Khalifę (88 głosów), księcia JordaniiAlego ibn Husajna (4 głosy) oraz Francuza Jérôme'a Champagne'a (0 głosów)[15]. Z powodu posiadania również obywatelstwa włoskiego został pierwszym Włochem wybranym na to stanowisko.

9 marca 2017 roku skrytykował wydany przez prezydenta Stanów ZjednoczonychDonalda Trumpa zakaz podróży Amerykanów do krajów z większością muzułmańską oznajmiając:

Jeśli chodzi o rozgrywki rangi FIFA, każda drużyna, w tym kibice i członkowie tej drużyny, która zakwalifikuje się na mistrzostwa świata, musi mieć dostęp do kraju, w przeciwnym razie nie ma mistrzostw świata. To oczywiste[16].

Prawa kobiet

Po rewolucji islamskiej w 1979 roku w Iranie, zabroniono kobietom wstępu na stadiony podczas meczów męskich drużyn[17]. Infantino wielokrotnie ostrzegał Związek Piłki Nożnej Islamskiej Republiki Iranu oraz władze Iranu o prawach kobiet w tym kraju[18]. 8 września 2019 roku Sahar Khodayari dokonała samopodpalenia po tym, jak została aresztowana za próbę wejścia na Stadion Azadi w Teheranie. Zmarła dzień później, 9 września 2019 roku w wyniku odniesionych poparzeń[19]. Po tych wydarzeniach, 19 września 2019 roku Infantino oznajmił:

Nasze stanowisko jest jasne i stanowcze. Kobiety muszą być wpuszczane na stadiony piłkarskie w Iranie. Teraz nadszedł czas, aby to zmienić[20].

Po tym wydarzeniu FIFA zapewniła o możliwości wejścia irańskich kobiet na stadiony od października 2019 roku[19]. 10 października 2019 roku ponad 3500 kobiet obejrzało z trybun Stadionu Azadi w Teheranie mecz eliminacyjny mistrzostw świata 2022 Grupy 3 pomiędzy reprezentacją Iranu a reprezentacją Kambodży (14:0)[21].

Panama Papers

W 2016 roku na podstawie zbioru dokumentów Panama Papers Infantino był zamieszany w skandal korupcyjny FIFA. Według nich UEFA zawarła układy z oskarżonymi osobami, a w przypadku niektórych osób zaprzeczała jakimkolwiek relacjom[22]. Infantino stwierdził, że jest „przerażony” raportami i że nigdy osobiście nie zajmował się zaangażowanymi stronami.

Remove ads

Dochodzenie etyczne FIFA

Podsumowanie
Perspektywa

W lipcu 2016 roku Infantino był podejrzany o złamanie kodeksu etycznego FIFA i został przesłuchany przez izbę śledczą Komisji Etyki FIFA[23].

Śledztwo koncentrowało się na trzech obszarach: kilka lotów odbytych przez pana Infantino w ciągu pierwszych miesięcy jego kadencji, sprawy kadrowe związane z procesami rekrutacyjnymi w biurze przewodniczącego oraz odmowa podpisania przez Infantino umowy określającej jego stosunek pracy z FIFA[24].

Mimo wycieku dokumentu wskazującego na nielegalne wydatkowanie środków przez FIFA[23], sprawa dotycząca wydatków i zarządzania nie została zbadana[24]. Dokument ujawnił, iż Infantino obciążył FIFA kosztami osobistymi, takimi jak 8795 funtów brytyjskich za materace w jego domu, 6829 funtów brytyjskich za maszynę do ćwiczeń stepperowych, 1086 funtów brytyjskich za smoking, 677 funtów brytyjskich na kwiaty i 132 funty brytyjskie na pranie osobiste. Oprócz tego wystawił rachunek organowi zarządzającemu FIFA za zewnętrznego kierowcę dla swojej rodziny i doradców podczas jego nieobecności[23].

Kiedy Infantino zaakceptował specjalne traktowanie przed mistrzostwami świata 2018 i 2022, których gospodarzami są kolejno Rosja i Katar, pojawiła się kwestia potencjalnego konfliktu interesów. Gospodarze zorganizowali prywatne odrzutowce dla Infantino i jego personelu związane z wizytami w Rosji i państwie Zatoki Perskiej[23]. Według izby śledczej nie doszło do naruszenia. Ponadto Izba stwierdziła:

Sprawy kadrowe, jak również postępowanie pana Infantino w odniesieniu do jego kontraktu z FIFA, jeśli w ogóle, stanowiły raczej wewnętrzne kwestie zgodności niż kwestia etyczna[24].

Chociaż śledztwo zostało umorzone, Infantino nie uniknął słów krytyki. Karl-Heinz Rummenigge, prezes Bayernu Monachium, skrytykował go za niewywiązanie się z obietnic dotyczących przejrzystości, demokracji i zarządzania. „Do tej pory w moich oczach to się nie udało” – narzekał[25].

W lipcu 2020 roku pojawiły się kolejne zarzuty, gdy Infantino został oskarżony o tajne spotkanie z Michaelem Lauberem, prokuratorem generalnym Szwajcarii. Lauber złożył rezygnację po tym, jak sąd stwierdził, że zatuszował spotkanie i okłamał przełożonych podczas dochodzenia prowadzonego przez jego biuro w sprawie korupcji związanej z FIFA. Natomiast Infantino odpowiedział na zarzut następująco:

Spotkanie z prokuratorem generalnym Szwajcarii jest całkowicie uzasadnione i całkowicie legalne. To nie jest naruszenie niczego[26].

Remove ads

Odznaczenia

Życie prywatne

Jest żonaty z Libanką Leeną Al Ashqar, z którą ma cztery córki: Alessię, Sabrinę, Shanïę Serenę i Dhalię Norę[3]. Posługuje się językami włoskim, francuskim, niemieckim, angielskim, hiszpańskim, portugalskim i arabskim[27][3]. Jest kibicem włoskiego Interu Mediolan[28][29][27].

Przypisy

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads