Giovanni Leone

Giovanni Leone (ur. 3 listopada 1908 w Neapolu, zm. 9 listopada 2001 w Rzymie) – włoski prawnik i polityk, przewodniczący Izby Deputowanych, dwukrotny premier Włoch, prezydent tego kraju w latach 1971–1978, działacz i jeden z przywódców Chrześcijańskiej Demokracji, pierwszy w historii senator dożywotni z mianowania i z urzędu.

Giovanni Leone

Data i miejsce urodzenia	3 listopada 1908 Neapol
Data i miejsce śmierci	9 listopada 2001 Rzym
Prezydent Republiki Włoskiej
Okres	od 29 grudnia 1971 do 15 czerwca 1978
Przynależność polityczna	Chrześcijańska Demokracja
Poprzednik	Giuseppe Saragat
Następca	Sandro Pertini
Premier Włoch
Okres	od 24 czerwca 1968 do 12 grudnia 1968
Przynależność polityczna	Chrześcijańska Demokracja
Poprzednik	Aldo Moro
Następca	Mariano Rumor
Premier Włoch
Okres	od 21 czerwca 1963 do 4 grudnia 1963
Przynależność polityczna	Chrześcijańska Demokracja
Poprzednik	Amintore Fanfani
Następca	Aldo Moro
Odznaczenia

Życiorys

Ukończył studia prawnicze i z zakresu nauk politycznych. Wykładał przez lata prawo i procedurę karną, początkowo na Università di Camerino, następnie na uniwersytetach w Rzymie, Neapolu i innych miejscowościach. Należał do krajowych i międzynarodowych organizacji skupiających prawników karnistów. Praktykował także jako adwokat w sprawach karnych.

W 1944 przystąpił do Chrześcijańskiej Demokracji, stał na czele neapolitańskich struktur tego ugrupowania. W 1946 został posłem do powołanej po II wojnie światowej konstytuanty (Assemblea Costituente della Repubblica Italiana), która działała do 1948. W tym samym roku został po raz pierwszy wybrany do Izby Deputowanych. W niższej izbie włoskiego parlamentu zasiadał nieprzerwanie do 1967 jako poseł I, II, III i IV kadencji^[1]. W latach 1950–1953 pełnił funkcję przewodniczącego Izby Deputowanych, następnie przez dziesięć lat stał na jej czele.

Od czerwca do grudnia 1963 i ponownie od czerwca do grudnia 1968 piastował funkcję premiera Włoch w gabinetach tworzonych przez Chrześcijańską Demokrację^[2][3].

27 sierpnia 1967 prezydent Giuseppe Saragat w uznaniu dotychczasowych zasług powierzył mu godność dożywotniego senatora. Giovanni Leone zasiadał w Senacie IV i V kadencji. Ustąpił w trakcie tej ostatniej w związku z dokonanym 23 grudnia 1971 wyborem go na urząd prezydenta Republiki Włoskiej^[1].

W 1978 pod jego adresem pojawiły się oskarżenia o udział w skandalu korupcyjnym, zwanym jako afera Lockheeda. 15 czerwca tego samego roku, na kilka miesięcy przed upływem kadencji, Giovanni Leone podał się do dymisji^[4]. Z urzędu jako były prezydent powrócił do Senatu, zasiadał w nim w trakcie VII, VIII, IX, X, XI, XII, XIII i XIV kadencji, tj. do czasu swojej śmierci^[1].

Odznaczenia

• Wielki Mistrz Orderu Zasługi Republiki Włoskiej – ex officio (1971–1978)
• Wielki Mistrz Orderu Wojskowego Włoch – ex officio (1971–1978)
• Wielki Mistrz Orderu Zasługi za Pracę – ex officio (1971–1978)
• Wielki Mistrz Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej – ex officio (1971–1978)
• Wielki Mistrz Orderu Vittorio Veneto – ex officio (1971–1978)