Goliat płochliwy

Goliat płochliwy, żaba goliat^[5] (Conraua goliath) – gatunek płaza bezogonowego z rodziny Conrauidae. Występuje w południowo-zachodnim Kamerunie i dalej na południe po Park Narodowy Monte Alén w Gwinei Równikowej^[3][4], w lasach deszczowych^[4][6] – w rzekach o szybkim prądzie, często w pobliżu bystrzyn i wodospadów.

Goliat płochliwy

Conraua goliath[1]
(Boulenger, 1906)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy bezogonowe
Podrząd	Neobatrachia
Rodzina	Conrauidae
Rodzaj	Conraua
Gatunek	goliat płochliwy
Synonimy
Rana goliath Boulenger, 1906[2] Gigantorana goliath — Noble, 1931[3] Paleorana goliath — Scortecci, 1931[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]
zagrożony
Zasięg występowania

Prowadzi wodny tryb życia, jest aktywny w nocy. Jest bardzo płochliwy i ostrożny. Żywi się dużymi bezkręgowcami, ponadto rybami, innymi płazami bezogonowymi, drobnymi ptakami i ssakami. Gatunek zagrożony wytępieniem m.in. ze względu na smaczne mięso. Objęty międzynarodową ochroną.

Morfologia

Goliaty płochliwe są największymi żyjącymi płazami bezogonowymi na Ziemi. Samce osiągają 26–30 cm długości ciała^[7] oraz masę ponad 3 kg^[6]. Samice są mniejsze – ich długość ciała wynosi 18–22 cm^[7]. Przy maksymalnym rozciągnięciu ciała osiągają długość nawet 90 cm^[5].

Poszczególne osobniki różnią się od siebie ubarwieniem. Najczęściej przyjmują barwę oliwkowobrązową, brunatną lub czarną. Podbrzusze goliatów jest w kolorze żółtawopomarańczowym^[5]. Szorstka, wilgotna skóra umożliwia wymianę gazową.

Rozmnażanie i młode

Goliaty tworzą trzy rodzaje sadzawek na miejsce złożenia skrzeku przez samicę. Pierwszy rodzaj tworzony jest przez wykopywanie z płytkich sadzawek warstwy butwiejących liści oraz żwiru i spychaniu ich na brzeg. W ten sposób płazy tworzą niewielką tamę ochraniającą młode. Konstrukcja drugiego typu sadzawki polega na oczyszczaniu przez goliaty z liści i martwej materii organicznej bajorek występujących naturalnie w zagłębieniach rzek. Przy budowie trzeciego rodzaju sadzawek goliaty przesuwają ku brzegom kamienie, dzięki czemu uzyskują okrągłe zagłębienia w mule rzecznym. Trzeci typ sadzawek najskuteczniej zapobiega wypływaniu skrzeku oraz zalewaniu podczas większych opadów. Prawdopodobnie budową sadzawek zajmują się samce, natomiast ochroną samice^[8].

Badacze z Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie wiążą ewolucję gigantyzmu u goliata płochliwego z wysiłkiem wkładanym przezeń w przesuwanie kamieni i budowanie sadzawek^[9].

Goliaty płochliwe żyjące w naturalnym środowisku osiągają wiek do 15 lat^[8].