Gundia

Gundia^[2] (Ctenodactylus) – rodzaj ssaka z rodziny gundiowatych (Ctenodactylidae).

Gundia

Ctenodactylus
J.E. Gray, 1830[1]
Przedstawiciel rodzaju – gundia zwyczajna (C. gundi)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	jeżozwierzowce
Infrarząd	gundiokształtne
Rodzina	gundiowate
Rodzaj	gundia
Typ nomenklatoryczny
Ctenodactylus massonii J.E. Gray, 1830 (= Mus gundi Rothmann, 1776)
Gatunki
2 gatunki – zobacz opis w tekście
Zasięg występowania

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w północnej Afryce (Maroko, Algieria, Tunezja i Libia)^[3][4][5].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 124–228 mm, długość ogona 20–45 mm; masa ciała 185–396 g^[4][6].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1830 roku angielski zoolog John Edward Gray w publikacji swojego autorstwa o tytule Spicilegia zoologica^[1]. Na gatunek typowy Gray wyznaczył (oznaczenie monotypowe) gundię zwyczajną (C. gundi).

Etymologia

Ctenodactylus: gr. κτεις kteis, κτενος ktenos ‘grzebień’; δακτυλος daktulos ‘palec’^[7].

Nazwa zwyczajowa

We wcześniejszej polskiej literaturze zoologicznej nazwa zwyczajowa „gundia” używana była dla określenia gatunku Ctenodactylus gundi^[8]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano oznaczenie gundia zwyczajna, rezerwując nazwę gundia dla rodzaju Ctenodactylus^[2].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[9][6][3][2]:

• Ctenodactylus gundi (Rothmann, 1776) – gundia zwyczajna
• Ctenodactylus vali O. Thomas, 1902 – gundia berberyjska