Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Hessonit
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Hessonit – należący do gromady krzemianów, będący granatem, rzadka odmiana grossularu[1]. Inaczej zwany jest kamieniem cynamonowym, dawniej kanelem. Nazwa wywodzi się z greckiego hesson, które oznacza „mniej cenny” lub „gorszy,” nawiązując do niższej wartości minerału w porównaniu z cyrkonem, do którego jest podobny[1].
Remove ads
Właściwości
Tworzy kryształy izomeryczne o postaci dwunastościanu rombowego lub dwudziestoczterościanu deltoidowego. Jest kruchy, przezroczysty do nieprzezroczystego. Najczęściej zabarwiony na brązowożółto, brązowo-czerwono, pomarańczowo-brązowo, brunatno-pomarańczowo, cynamonowobrunatno, czasem przybiera barwę złocistoczerwoną, czerwoną, pomarańczowoczerwoną lub pomarańczową[1]. Nie wykazuje pleochroizmu[5].
Remove ads
Występowanie
Niemal wyłącznie występuje w skałach metamorficznych. Najczęściej spotykany w skarnach, rzadziej rodingitach. Niekiedy jest składnikiem osadów klastycznych (piasków i żwirów)[1]. Towarzyszą mu zwykle klinochlor, diopsyd, wezuwian, kwarc, epidot i tytanit[6].
Miejsca występowania: Sri Lanka – spotykany w piaskach i żwirach, Kanada – Asbestos, USA – Kalifornia, Meksyk, Brazylia, Madagaskar, Niemcy, Czechy (Žulova, Vápenna), Rosja, Australia, Włochy, Rumunia i Finlandia[1][6].
Remove ads
Zastosowanie
- Kamień poszukiwany przez kolekcjonerów.
- stosowany dość często do wyrobu biżuterii m.in. pierścionków, broszek czy wisiorków[7] już od czasów starożytnych, nadaje mu się najczęściej szlif fasetkowy[7].
Zobacz też
Bibliografia
- Kazimierz Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wyd. 3 poprawione i uzupełnione. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1982.
- Michał Sachanbiński: Vademecum zbieracza kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1984. ISBN 83-220-0199-1.
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads