Józef Kossecki (1896–1940)

Józef Kossecki^[a] (ur. 10 grudnia 1896 w Wądole, pow. tucholski, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Legii Honorowej^[3], ofiara zbrodni katyńskiej.

Ten artykuł dotyczy kapitana piechoty II RP, ofiary zbrodni katyńskiej. Zobacz też: Józef Kossecki (1936–2015) – politolog, cybernetyk społeczny, publicysta, nauczyciel akademicki.

Józef Kossecki

kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia	10 grudnia 1896 Wądół, pow. tucholski
Data i miejsce śmierci	1940 Katyń
Przebieg służby
Lata służby	przed 1918–1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Formacja	Błękitna Armia
Jednostki	64 Pułk Piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Życiorys

Syn Józefa i Marianny z Pokrzewińskich. Żołnierz armii gen. Hallera we Francji. Następnie tłumacz francuskiej misji wojskowej w Grudziądzu^[3]. 1 listopada 1921 został awansowany do stopnia podporucznika.

W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. W 1921 był oficerem łącznikowym przy Francuskiej Misji Morskiej^[4]. W 1923 w stopniu porucznika (starszeństwo z dniem 1 czerwca 1921 i 72 lokatą w korpusie oficerów zawodowych piechoty) służył w 64 pułku piechoty^[5]. W 1930 w stopniu porucznika służył w 77 pułku piechoty^[6][7]. Działał w LOPP. Był przewodniczącym sekcji gazowej Komitetu Powiatowego LOPP w Lidzie^[8]. W 1931 został inspektorem wyszkolenia gazowego LOPP^[9]. 15 kwietnia 1932 został przeniesiony z 77 pp do Szkoły Podchorążych Piechoty^[10]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 96. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[11][12]. 20 października 1938 został przeniesiony do 64 pułku piechoty, a następnego dnia przydzielony do Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy 16 DP przy 65 pp w Grudziądzu^[13]. W marcu 1939 przebywał na kursie^[14].

11 września 1939 w Okręgowym Punkcie Zbornym w Lublinie razem z kpt. łącz. rez. inż. Stefanem Sienickim i ppor. adm. Wincentym Ogrodzińskim otrzymał z Komendy Garnizonu i Miasta rozkaz wyjazdu do Łucka^[13]. 16 września wysłany z garnizonu Równe do punktu zbornego w Dubnie^[15]. Wzięty do niewoli radzieckiej. Według stanu na grudzień 1939 był jeńcem obozu w Kozielsku. 5 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD^[15] – lista wywózkowa bez numeru, poz. 35 z 2.04.1940^[16]. Został zamordowany 7 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 15.05.1943. Przy szczątkach znaleziono legitymację osobistą, rozkaz wyjazdu i świadectwo szczepienia^[17][18]. Figuruje na liście AM-224-2130 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem: GARF 76-02130. W spisie AM figuruje pod nazwiskiem Kosiecki^[17]. Nazwisko Kosseckiego znajduje się na liście ofiar (pod nr 2130) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 133, w Nowym Kurierze Warszawskim nr 138 i w Wieściach Polskich nr 575^[19] z 1943. Krewni do 1946 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie. W Archiwum Robla (pakiet 01970-17) w dokumentach znalezionych przy szczątkach por. Jana Kazimierza Kamieńskiego, kapitan Kossecki jest wymieniony pod datą 4 kwietnia 1940.

Był żonaty z Martą z Borowiczów, z którą miał córkę Ewę^[3].

Ordery i odznaczenia

• Medal Niepodległości (20 lipca 1932)^[20][21]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[22]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[22]
• Krzyż Kampanii Wrześniowej (pośmiertnie, 1 stycznia 1986)
• Odznaka pamiątkowa 64 pułku piechoty^[23]
• Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej (Francja, 1929)^[24]
• Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja, 1928)^[4]
• Medal Zwycięstwa (Médaille Interalliée) (1925)^[25]

Upamiętnienie

• Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[26].
• Tablicą epitafijną na Pomniku Katyńskim na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie^[27]

Zobacz też

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich

Uwagi

1. W 1928 w ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Józef II Kosecki”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie „Józefa I Koseckiego (ur. 5 września 1881)”, kapitana kapelmistrza 15 pułku piechoty^[1]. W 1932 w ewidencji WP figurował „Józef II Kossecki”, natomiast jego imiennik, jako „Józef Kosecki”^[2].