Jacques Sevin

Młodość i formacja

Według zapisów w dziennikach, Jacques Sevin już w wieku 13 lat odkrył w sobie powołanie do kapłaństwa i życia zakonnego. Po ukończeniu 18. roku życia wstąpił do Towarzystwa Jezusowego.

W okresie formacji zakonnej wyjeżdżał na wakacje do Anglii, gdzie zetknął się z powstającym ruchem skautowym. Nowa metoda wychowawcza wzbudziła jego zainteresowanie. Mimo że we Francji pojawiały się wówczas krytyczne opinie na temat skautingu (m.in. w jezuickim czasopiśmie „Etudes”), Sevin jako kleryk poprosił o pozwolenie na wyjazd do Londynu w celu głębszego poznania tej metodyki.

Działalność skautowa

W 1913 roku wyjechał do Anglii, gdzie studiował dostępne publikacje skautowe, co pozwoliło mu na zrozumienie zasad funkcjonowania ruchu. 20 września 1913 roku spotkał się z generałem Robertem Baden-Powellem, twórcą skautingu. Tego dnia podjął postanowienie stworzenia katolickiego ruchu skautowego we Francji. Realizacja tego zamierzenia opóźniła się z powodu wybuchu I wojny światowej.

Jacques Sevin złożył śluby wieczyste 2 lutego 1917 roku. Pracował w tym czasie w liceum jezuickim, które wkrótce zostało zamknięte przez okupanta. Przełożony zakonu, początkowo nieufny wobec skautingu, zezwolił ostatecznie na opracowanie materiałów dotyczących tej metody wychowawczej. W 1917 roku duchowny wyjechał do Mouscron, gdzie podjął próbę założenia pierwszej drużyny skautowej. W 1920 roku oficjalnie powołano do życia katolicką organizację – Skautów Francji (Scouts et Guides de France).

Jezuita nadał zastępowi charakter chrześcijański, definiując go jako grupę braci w Chrystusie. Opracował zasady, programy pedagogiczne, regulaminy oraz teksty pieśni i modlitw (m.in. Modlitwę zastępowego). Zaadaptował także modlitwę św. Ignacego Loyoli na potrzeby skautów.

Obozy Chamarande

W latach 1923–1933 prowadził obozy szkoleniowe dla drużynowych w Chamarande. Kładziono tam nacisk na łączenie sacrum (liturgia) z kontaktem z przyrodą. Centralnym punktem obozu była kaplica polowa, a o obecności Jezusa w Najświętszym Sakramencie przypominało podtrzymywane ognisko.

Wraz z innymi założycielami katolickich ruchów skautowych utworzył Biuro Skautów Katolickich. Nawiązał kontakty ze Związkiem Harcerstwa Polskiego oraz przedstawicielami Kościoła w Polsce, w tym z biskupem Adamem Stefanem Sapiehą i o. Jackiem Woronieckim. Pomimo przychylności naczelnictwa ZHP, plany ścisłej współpracy z Biurem nie zostały w pełni zrealizowane.

Późniejsze lata

W 1944 roku założył żeńskie zgromadzenie zakonne Świętego Krzyża Jerozolimskiego, które prowadzi placówki wychowawcze w różnych krajach.

Życiorys

Młodość i formacja

Działalność skautowa

Obozy Chamarande

Późniejsze lata

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Wikiwand - on