Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Janusz Odziemkowski

polski historyk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Remove ads

Janusz Józef Odziemkowski (ur. 18 września 1950 w Łodzi) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, wykładowca akademicki i urzędnik państwowy, były kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Alma Mater ...
Remove ads

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Magisterskie studia historyczne ukończył w 1974, a w 1983 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego na podstawie pracy Wieś polska w przygotowaniach do wojny i w kampanii obronnej 1939 roku. W 1998 habilitował się na Wydziale Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie w oparciu o rozprawę zatytułowaną Służba duszpasterska Wojska Polskiego 1914–1945. 3 lipca 2012 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.

Po 1990 związał się z administracją państwową, był przewodniczącym Rady Kombatanckiej oraz członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Na początku lat 90. sprawował funkcję kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w randze sekretarza stanu, został odwołany z tego stanowiska w okresie rządów koalicji SLD-PSL. Od 1 października 2006 do 30 września 2009 był głównym specjalistą w Wojskowym Biurze Badań Historycznych.

Został profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Nauk Historycznych Wydziału Nauk Historycznych i Społecznych UKSW. Współpracował także z Akademią Obrony Narodowej, gdzie uruchomił Katedrę Europeistyki. Zajmuje się badaniem historii powszechnej oraz historii Polski XIX i XX wieku, historią polityczną, społeczeństwem polskim XIX stulecia, a także historią wojskowości i konfliktami zbrojnymi. Jest promotorem kilku prac doktorskich oraz recenzentem prac habilitacyjnych i doktorskich.

W 2020 minister kultury i dziedzictwa narodowego Piotr Gliński powołał go w skład Rady Programowej Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego[1]. W tym samym roku został przewodniczącym jury teleturnieju Giganci historii emitowanego w TVP Historia[2].

Wszedł w skład komitetu wspierającego kandydaturę Karola Nawrockiego na prezydenta RP w wyborach w 2025[3].

Remove ads

Odznaczenia i wyróżnienia

W 1996 otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi (za zasługi dla obronności kraju)[4]. W 2011 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Bronisława Komorowskiego (za wybitne osiągnięcia w pracy naukowo-dydaktycznej, za zasługi w działalności publicznej i społecznej)[5]. W 2022 prezydent Andrzej Duda nadał mu Krzyż Komandorski tego orderu (za wybitne zasługi dla rozwoju nauki polskiej, za osiągnięcia w pracy badawczo-dydaktycznej oraz popularyzowanie wiedzy historycznej)[6].

W 2016 wyróżniony Medalem „Pro Patria”[7], a w 2018 Medalem 100-lecia ustanowienia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego[8].

W 2010 Klub Jagielloński im. św. Kazimierza przyznał mu wyróżnienie dla historyków zajmujących się dziejami najnowszymi w ostatnim 20-leciu[9].

Remove ads

Wybrane publikacje

  • Duszpasterstwo wojskowe w Drugiej Rzeczypospolitej (współautor z Bolesławem Spychałą), ODiSS, Warszawa 1987
  • Narwik 1940, Bellona, Warszawa 1988
  • Bitwa Warszawska 1920 roku, Mazowiecki Ośrodek Badań Naukowych, Warszawa 1990
  • Cyców 1920, Bellona, Warszawa 1992
  • Armia i społeczeństwo II Rzeczypospolitej, Bellona, Warszawa 1996
  • Leksykon wojny polsko-rosyjskiej: 1919–1920, Rytm, Warszawa 2004
  • Kawaleryjskie boje: w 85 rocznicę zakończenia wojny polsko-sowieckiej (współautor z Juliuszem S. Tymem), Eko-Dom, Grajewo–Szymany 2005
  • Bitwa warszawska 1920 roku w obronie niepodległości (red.), UKSW-MN, Warszawa 2006
  • Międzynarodowe konflikty zbrojne po drugiej wojnie światowej, UKSW, Warszawa 2006
  • Józef Piłsudski. Wódz i polityk, Wojskowe Biuro Badań Historycznych MON, Warszawa 2007[10]

Przypisy

Bibliografia

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads