Jarosław Pinkas

Jarosław Jan Pinkas (ur. 29 sierpnia 1955 w Gliwicach) – polski lekarz, specjalista w zakresie zdrowia publicznego, medycyny rodzinnej, medycyny społecznej i chirurgii ogólnej, nauczyciel akademicki, profesor nauk medycznych.

Jarosław Pinkas

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1955 Gliwice
prof. dr hab. nauk medycznych
Specjalność: chirurgia ogólna, medycyna społeczna, medycyna rodzinna, zdrowie publiczne
Alma Mater	Akademia Medyczna w Warszawie
Doktorat	2002 – nauki medyczne Akademia Medyczna w Lublinie
Habilitacja	2018 – nauki medyczne Instytut „Centrum Zdrowia Matki Polki”
Profesura	2021
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego
Dyrektor Szkoły Zdrowia Publicznego CMKP - Dziekan
Uczelnia	Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego
Okres spraw.	2018–2024
Poprzednik	Dorota Cianciara
Następca	Janusz Ostrowski
Odznaczenia

W latach 2005–2007 podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia, w latach 2015–2017 sekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia, w latach 2017–2018 sekretarz stanu w Kancelarii Premiera. W latach 2018–2020 Główny Inspektor Sanitarny. W latach 2018–2024 konsultant krajowy w dziedzinie zdrowia publicznego.

Życiorys

Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie. Specjalista w zakresie chirurgii ogólnej (I stopień w 1986 i II stopień w 1991), medycyny społecznej (I stopień w 1987), medycyny rodzinnej (1995) oraz zdrowia publicznego (2004)^[1]. Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w 2002 w Akademii Medycznej w Lublinie. W 2018 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk medycznych w Instytucie „Centrum Zdrowia Matki Polki”^[2]. W 2021 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk medycznych i nauk o zdrowiu w dyscyplinie nauki medyczne^[3].

Pracę zawodową rozpoczynał jako lekarz chirurg. W kolejnych latach rozwijał swoje zainteresowania związane z rozwojem i organizacją ochrony zdrowia w Polsce, w tym m.in. pracował w Biurze Pełnomocnika Rządu ds. Wprowadzenia Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego oraz latach 1996–2001 pełnił funkcję prezesa Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce^[4]. Przez ponad 20 lat współpracował z prof. Zbigniewem Religą, w tym m.in. w Klinice Kardiochirurgii Centralnego Szpitala Klinicznego MSW oraz w Instytucie Kardiologii w Aninie jako zastępca dyrektora ds. klinicznych i organizacyjnych^[5].

Od 4 listopada 2005 do 28 listopada 2007 sprawował funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia kierowanym przez prof. Zbigniewa Religę. Współautor ustawy o ratownictwie medycznym. Od grudnia 2005 do grudnia 2007 był prezesem Polskiego Czerwonego Krzyża^[6]. W latach 2007–2009 dyrektor Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu Higieny^[7][8].

Od 19 listopada 2015 do 1 lutego 2017 sprawował funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia^[9][10][11]. Współautor implementacji dyrektywy tytoniowej do polskiego porządku prawnego^[12][13]. Od 13 kwietnia 2017 do 8 marca 2018 sprawował funkcję sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i pełnomocnika Rządu do spraw organizacji struktur administracji publicznej właściwych w zakresie bezpieczeństwa żywności^[14][15]. Od 20 kwietnia 2018 w ramach wolontariatu sprawował funkcję Pełnomocnika Prezesa Rady Ministrów do spraw organizacji struktur administracji publicznej właściwych w zakresie bezpieczeństwa żywności^[16]. Od 1 września 2018 do 20 listopada 2020 sprawował funkcję Głównego Inspektora Sanitarnego^[17][18].

Od 25 czerwca 2018 do 18 czerwca 2024 sprawował funkcję konsultanta krajowego w dziedzinie zdrowia publicznego^[19][20].

W 2020 wybrany na członka Komitetu Zdrowia Publicznego Polskiej Akademii Nauk na kadencję 2020–2023^[21]. W 2023 został wybrany ponownie^[22].

W 2021 został powołany przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę na członka Rady do spraw Ochrony Zdrowia^[23]. W latach 2021–2023 zasiadał w Radzie Nadzorczej Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych^[24][25].

Od 2009 związany zawodowo ze Szkołą Zdrowia Publicznego Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, gdzie jest kierownikiem Zakładu Medycyny Stylu Życia^[26], a w latach 2018–2024 był dyrektorem – dziekanem w tej instytucji^[27].

Autor lub współautor ponad 100 publikacji i doniesień zjazdowych. Redaktor monografii Współczesne wyzwania zdrowia publicznego^[28].

Działalność samorządowa

W latach 1994–1998 był radnym gminy Wiązowna^[29].

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2023)^[30]
• Odznaka Honorowa „Za Zasługi dla Ochrony Zdrowia” (2023)
• Medal Komisji Edukacji Narodowej (2023)

Życie prywatne

Mieszka w gminie Wiązowna. Jego żona Katarzyna, z którą ma dwoje dzieci, jest lekarzem specjalistą w dziedzinie ginekologii i położnictwa^[31].