Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Jean Marais
aktor francuski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Jean-Alfred Villain-Marais[1] (ur. 11 grudnia 1913 w Cherbourgu, zm. 8 listopada 1998 w Cannes) – francuski aktor teatralny i filmowy, reżyser, pisarz, malarz, rzeźbiarz[2], garncarz i kaskader[3]. Obok Michèle Morgan i Jeana Gabin uznawany był za jednego z najsławniejszych i najwybitniejszych aktorów francuskich lat 40. i 50[4].
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Wczesne lata
Urodził się w Cherbourgu. Jego ojciec był weterynarzem, brał udział w I wojnie światowej. Młody Jean Marais w wieku czterech lat, po rozwodzie rodziców został zabrany do Paryża i wraz ze starszym bratem Henrim był wychowywany przez matkę i babkę w Le Vésinet. Uczęszczał do Lycée Condorcet, prestiżowej państwowej szkoły, gdzie uczyli się także Louis de Funès i Jean Cocteau. W wieku 13 lat Marais opuścił liceum. Próbował dostać się do kilku innych szkół, w końcu został umieszczony do katolickiej szkoły z internatem. W wieku 16 lat porzucił szkołę i starał się zrealizować swoje marzenia o aktorstwie w ruchu amatorskim. Po nieudanej próbie zdania egzaminów do szkoły aktorskiej w Konserwatorium Paryskim (fr. Conservatoire de Paris), podjął pracę asystenta fotografa, a także jako caddy (noszący kije golfowe) w klubie[5].
Kariera
W latach 1933-34 statystował w kilku filmach Marcela l’Herbiera, m.in. Jastrząb (L'Épervier, 1933). Aby opłacić kursy aktorskie u Charlesa Dullina imał się różnych zawodów. W 1936 poznał Jeana Cocteau – jednego z prominentów paryskiego życia kulturalnego i zaczął występować w jego sztukach, w tym w tragedii Król Edyp Sofoklesa (1937). Wówczas, za jego namową przybrał pseudonim Jean Marais. W czasie II wojny światowej przebywał w Paryżu i grał w filmach[6][7]. Podczas operacji Neptun wstąpił do wojska. Walczył w Alzacji; został odznaczony Krzyżem Wojennym.
Po wojnie wrócił do Paryża i nadal współpracował z Jeanem Cocteau, pozostali bliskimi przyjaciółmi aż do śmierci. Cocteau miał znaczący wpływ na jego życie i karierę. Marais pojawił się prawie w każdym filmie Cocteau. Razem nakręcili takie klasyki, jak Piękna i Bestia (La Belle et la Bête, 1946), Straszne dzieci (Les Parents terribles, 1948), Orfeusz (Le Orphée, 1949) czy Testament Orfeusza (Le Testament d’Orphée, 1959)[8]. W trzech komediach kryminalnych o losach Fantomasa, kręconych w latach 1964–1967, Marais występował w podwójnej roli dziennikarza Fandora i tytułowego superprzestępcy[9]. W kolejnych latach skupił się na karierze teatralnej i rzeźbiarstwie. Jedna z jego rzeźb Le Passe-Muraille znajduje się na paryskim Montemartre[10]. Ostatnią rolę filmową zagrał w 1996 roku w filmie Bernardo Bertolucciego Ukryte pragnienia[9].
W 1958 był członkiem jury Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie[11], a w 1985 przewodniczył temu gremium[12]. W 1980, w paryskim Théatre du Châtelet, przewodniczył ceremonii rozdania Cezarów. W 1993 otrzymał Cezara Honorowego[13]. W 1996 roku został odznaczony francuską Legią Honorową za wkład w kinematografię francuską[14].
Zmarł 8 listopada 1998 w Cannes na atak serca, w wieku 84 lat, a pochowany został w Vallauris[15].
26 kwietnia 2006 plac w 18. dzielnicy Paryża, na szczycie wzgórza Montmartre, został nazwany jego imieniem – Place Jean-Marais[16].
Remove ads
Życie prywatne
W latach 1942–1944 był żonaty z Olgą Colette Peszynsky, znaną jako Mila Parély (1917–2012)[17]. Adoptowali syna Serge’a (1943–2012)[18]. W latach 1937–1963 był w związku partnerskim z Jeanem Cocteau[19]. Ich związek trwał 25 lat, aż do śmierci Cocteau[20][21]. Marais był muzą Cocteau, pomagając mu wyjść z uzależnienia od opium[22].
Filmografia
Remove ads
Odznaczenia
- Krzyż Wojenny 1939–1945 (Croix de Guerre, 1945, Francja)
- Oficer Legii Honorowej (1996, Francja)
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads