Kazimierz Henryk Angerman

Kazimierz Henryk Angerman (ur. 29 października 1898 w Kołomyi^[1], zm. 29 maja 1982^[2] w Buenos Aires^[3]) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego.

Kazimierz Henryk Angerman

podpułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia	29 października 1898 Kołomyja
Data i miejsce śmierci	29 maja 1982 Buenos Aires
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	8 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej Ciężkiej
Stanowiska	dowódca pułku
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa kampania włoska
Odznaczenia

Symboliczny grób Kazimierza Henryka Angermana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Życiorys

Urodził się 29 października 1898 w Kołomyi, w rodzinie Kazimierza Konstantego (1864–1934) i Olgi z domu de la Renotiere-Kriegsfeld (1874–1935)^[4].

Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919^[5]. W 1923 był oficerem 11 pułku artylerii polowej w Stanisławowie^[6]. Następnie awansował do stopnia kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924^[7][8][9]. W 1924 i 1928 był oficerem 1 pułku artylerii przeciwlotniczej w Warszawie^[10][11]. W latach 20. był członkiem Wojskowego Klubu Samochodowego i Motocyklowego^[12]. W 1932 był drugim, po komendancie mjr. Ireneuszu Kobielskim, oficerem Centrum Wyszkolenia Artylerii Przeciwlotniczej^[13]. Do 1 czerwca 1932 wykonywał obowiązki służbowe w Departamencie Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych, przydzielony czasowo z CWAP^[14]. Później został awansowany do stopnia majora i pełnił stanowisko szefa Wydziału Broni Przeciwlotniczej w Dowództwie Obrony Przeciwlotniczej MSWojsk^[15].

Po wybuchu II wojny światowej podczas kampanii wrześniowej zajmował stanowisko szefa sztabu Dowództwa Obrony Przeciwlotniczej Kraju w MSWojsk^[15]. Po przedostaniu na zachód został oficerem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Od 1942 do 1945 w stopniu podpułkownika artylerii był dowódcą 8 pułku artylerii przeciwlotniczej uczestniczącego w kampanii włoskiej.

Po wojnie napisał książkę pt. Zarys historyczny artylerii przeciwlotniczej, wydaną w Buenos Aires w 1973^[15].

Zmarł 29 maja 1982^[2][16]. Został upamiętniony inskrypcją symboliczną w grobowcu rodziców na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 108-2-25)^[3].

Jego żoną była Irena z domu Frankowska (1890–1937). Drugą żoną była Zofia z domu Neuhoff, primo voto Hoffman, adwokat, pułkownik Pomocniczej Służby Kobiet (zm. 1977 w Buenos Aires)^[17].

7 sierpnia 2024 Stanisław Wziątek, w zastępstwie ministra obrony narodowej, podpisał decyzję nr 95/MON w sprawie nadania 8 Koszalińskiemu Pułkowi Przeciwlotniczemu imienia patrona – ppłk. Kazimierza Angermana^[18].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
• Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1937)^[19]
• Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[20]
• Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino nr 36544^[21]
• Krzyż Oficerski Orderu Imperium Brytyjskiego (27 maja 1945)^[21]
• Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)^[22]