Ken Pisi

Ken Pisi (ur. 24 lutego 1989 w Auckland) – samoański rugbysta występujący na pozycji skrzydłowego ataku w drużynie Northampton Saints oraz reprezentacji Samoa.

Ken Pisi

Pełne imię i nazwisko	Ken Siaosi Pisi
Data i miejsce urodzenia	24 lutego 1989 Auckland, Nowa Zelandia
Wzrost	183 cm
Masa ciała	87 kg
Rugby union
Pozycja	skrzydłowy
Kariera juniorska
Lata Zespół Massey High School Massey Rugby Club North Harbour
Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) Massey Rugby Club (klub) 2007–2011 North Harbour (NPC) 25 (15) 2012– Northampton Saints 40 (35)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) rugby 15 2005–2006  Nowa Zelandia U-18 2 (5) 2007  Nowa Zelandia U-19 2009  Nowa Zelandia U-20 4 (0) 2012–  Samoa 3 (0) rugby 7 2012  Samoa
Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 2014-02-14. Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 2014-02-14.

Jego dwaj starsi bracia – Tusi i George – również są reprezentantami Samoa.

Kariera klubowa

Uczęszczał do Massey High School^[1][2], gdzie był przewodniczącym (Head Boy)^[3][4] i z sukcesami występował w pierwszej drużynie szkoły^[5], a następnie w związanym z nią lokalnym Massey Rugby Club^[6][7]. W 2007 roku związał się z występującym w National Provincial Championship North Harbour. W jego barwach zadebiutował podczas pierwszej obrony Ranfurly Shield w czerwcu 2007 roku, wystąpił wówczas jednocześnie wraz z oboma braćmi^[8][9], a gdy nie mieścił się w podstawowym składzie, brał udział w spotkaniach drugiej drużyny^[10]. Występował również w zespole rugby 7^[11][12][13], biorąc udział m.in. w New Zealand National Rugby Sevens Tournament edycji 2010^[14], 2011^[15] i 2012^[16]. Przyniosło mu to w 2012 roku nominację do nagrody dla najlepszego zawodnika klubu^[17], zainteresowanie selekcjonera nowozelandzkiej kadry Gordona Tietjensa^[18], a ostatecznie powołanie do reprezentacji Samoa^[19].

W latach 2010–2011 grał w zespole rezerw Blues^[20][21]. W czerwcu 2012 roku, po pięciu latach spędzonych w North Harbour, podpisał kontrakt z Northampton Saints^[22][23], a pod koniec lipca dołączył do drużyny, w której od roku występował jego brat, George^[24]. W grudniu 2013 roku ogłoszono przedłużenie kontraktu^[25].

Kariera reprezentacyjna

Występował w juniorskich drużynach regionalnego związku North Harbour Rugby Union^[26][27], otrzymywał również powołania do nowozelandzkich reprezentacji^[27][28]. W latach 2005–2006 powołany był do zespołu New Zealand Schools, także w rugby 7^[5][29][30]. Znalazł się w składzie na rozegrane w tym czasie mecze przeciwko australijskim rówieśnikom^{[31][32][33][34][35]}, a także na zgrupowaniu kadry U-17^[36]. Został powołany na zgrupowanie reprezentacji U-19 przygotowującej się do zaplanowanych na kwiecień 2007 roku mistrzostw świata w tej kategorii wiekowej^[37][38]. Początkowo nie znalazł się w składzie kadry wylatującej do Belfastu^[39], jednak dołączył do zespołu przed meczem finałowym z powodu kontuzji Israela Dagga^[40], a reprezentujący Nową Zelandię zawodnicy zdobyli tytuł mistrzowski^[41]. Również w 2009 roku został wytypowany do udziału w zgrupowaniu kadry U-20^[42], z którą następnie udał się na czerwcowe mistrzostwa świata^[43][44]. Wystąpił tam w czterech z pięciu spotkań^{[45][46][47][48][49]} zwycięskiego turnieju^[50].

W marcu 2012 roku otrzymał pierwsze seniorskie powołanie i zadebiutował w barwach samoańskiej reprezentacji w rugby 7 w Hong Kong Sevens^[51][52], a następnie zagrał w pozostałych trzech turniejach zaliczanych do klasyfikacji IRB Sevens World Series sezonu 2011/2012 w Japonii^[53], Szkocji^[54] i Londynie^[55].

Również w tym samym roku nastąpił jego debiut w kadrze rugby piętnastoosobowego podczas Pucharu Narodów Pacyfiku 2012 w meczu z Tonga^[22][56], następnie zagrał jeszcze w ramach tego turnieju przeciwko Fidżi^[57]. Kolejne powołanie otrzymał w listopadzie 2013 roku po zawieszeniu brata^[58] i pojawił się boisku w meczu z Gruzją.