Konkurs Piosenki Eurowizji 1973

18. Konkurs Piosenki Eurowizji 1973 został zorganizowany 7 kwietnia 1973 roku w mieście Luksemburg przez luksemburgskiego nadawcę publicznego Compagnie Luxembourgeoise de Télédiffusion (CLT)^[1], dzięki zwycięstwu Vicky Leandros, reprezentantki kraju w konkursie w 1972 roku^[2].

Konkurs Piosenki Eurowizji 1973

Informacje ogólne
Finał	7 kwietnia 1973
Miejsce	Nouveau Théâtre, Luksemurg (Luksemburg)
Nadawca	Compagnie Luxembourgeoise de Télédiffusion (CLT)
Prowadzący	Helga Guitton
Występ interwałowy	Charlie Rivel
Uczestnicy
Debiut	Izrael
Rezygnacja	Austria  Malta
Łącznie	17 reprezentacji
Mapa uczestników      Państwa uczestniczące w finale.      Państwa uczestniczące w przeszłości, ale nie w 1973.      Państwa zdyskwalifikowane z udziału w finale.
Głosowanie
2 jurorów z każdego kraju (jeden w wieku 16-25, drugi 26-55) przyznawali 5,4,3,2 lub 1 punkt każdej piosence.
Zwycięzca	Luksemburg
Reprezentant	Anne-Marie David
Piosenka	„Tu te reconnaîtras”
Muzyka	Claude Morgan
Tekst	Vline Buggy
Konkurs Piosenki Eurowizji
◄ 1972 1974 ►

Finał konkursu, który prowadziła Helga Guitton, wygrała Anne-Marie David, reprezentantka Luksemburga z utworem „Tu te reconnaîtras” autorstwa Vline Buggy i Claude’a Morgana, za który otrzymała łącznie 129 punktów^[1].

Organizacja

Podczas konkursu w 1973 roku zniesiono zasadę narzucającą każdemu uczestnikowi śpiewania piosenki w swoim ojczystym języku.

W świetle wydarzeń z Letnich Igrzysk Olimpijskich 1972 w Monachium obawiano się ataku terrorystycznego, związanego z pierwszym w historii konkursu udziałem Izraela, co doprowadziło do niezwykle napiętego bezpieczeństwa podczas całej imprezy. Według brytyjskiego dziennikarza i komentatora widowiska, Terry’ego Wogana, kierownik piętra miał stanowczo zalecać publiczności siedzenie podczas oklaskiwania występów, co miało przestrzec widzów przed postrzeleniem przez siły bezpieczeństwa.

Zwycięska piosenka „Tu te reconnaîtras” zdobyła najwyższy możliwy wynik w historii konkursu, jaki kiedykolwiek można byłoby osiągnąć w ówczesnym formacie głosowania (129 punktów na 160 możliwych, co dało ok. 81% maksymalnej liczby punktów).

Kontrowersje

Oskarżenia o plagiat

Autorzy hiszpańskiej propozycji „Eres tú” zespołu Mocedades zostali oskarżeni o naruszenie praw autorskich oraz plagiat utworu „Brez besed” Berty Ambrož, jugosłowiańskiej propozycji z konkursu w 1966 roku. Numer nie został jednak wycofany ze stawki konkursowej i zajął ostatecznie drugie miejsce, stając się także międzynarodowym przebojem^[1].

Spór w irlandzkiej delegacji

Podczas prób do występu w finale konkursu reprezentantka Irlandii, Maxi, wpadła w spór ze swoją delegacją. Ekipa nie zgadzała się ze sobą w kontekście prezentacji scenicznej krajowej piosenki. W trakcie prób technicznych artystka kilkakrotnie przerywała występ, co sprowokowało krajową stację Raidió Teilifís Éireann do wybrania piosenkarki Tiny Reynold na ewentualną zastępczynię reprezentantki. Ostatecznie w barwach kraj wystąpiła Maxi, która zajęła dziesiąte miejsce w finale.

Kontrowersyjne słowa piosenek

Słowa piosenki „Tourada” reprezentującej Portugalię zostały zrozumiane przez niektórych jako atak na upadającą dyktaturę w kraju. Poza tym, w tekście utworu „You’re Summer” reprezentującej Szwecję zostało użyte słowo „piersi”. EBU nie powzięła żadnego działania w obu sprawach.

Kraje uczestniczące

W 18. Konkursie Piosenki Eurowizji wzięli udział reprezentanci siedemnastu krajowych nadawców publicznych, w tym debiutująca telewizja z Izraela. Z udziału w widowisku zrezygnowali nadawcy z Austrii i Malty, który wycofał się z powodu zajmowania ostatniego miejsca w dwóch poprzednich finałach^[1].

Powracający artyści

W konkursie w 1973 roku wzięło udział kilku wykonawców, którzy wystąpili w widowisku w poprzednich latach. Marion Rung po raz drugi została reprezentantką Finlandii, wcześniej będąc przedstawicielką kraju w finale konkursu w 1962 roku^[3]. Reprezentantem Wielkiej Brytanii po raz drugi został Cliff Richard, który zaśpiewał w barwach kraju w finale imprezy w 1968 roku^[4]. Reprezentujący Włochy Massimo Ranieri wystąpił wcześniej w finale widowiska w 1971 roku^[5].

Dyrygenci

Podobnie jak w poprzednich latach, każdej prezentacji scenicznej towarzyszyła orkiestra. Monique Dominique ze Szwecji została pierwszą panią dyrygent w historii konkursu^[1].

•  Belgia – Francis Bay
•  Finlandia – Ossi Runne
•  Francja – Jean Claudric
•  Niemcy – Günther-Eric Thöner
•  Irlandia – Colman Pearce
•  Izrael – Nurit Hirsh
•  Włochy – Enrico Polito
•  Luksemburg – Pierre Cao
•  Monako – Jean-Claude Vannier
•  Holandia – Harry van Hoof
•  Norwegia – Carsten Klouman
•  Portugalia – Jorge Costa Pinto
•  Hiszpania – Juan Carlos Calderón
•  Szwecja – Monica Dominique
•  Szwajcaria – Hervé Roy
•  Wielka Brytania – David McKay
•  Jugosławia – Esad Arnautalić

Wyniki

Finał

L.p.	Państwo	Język	Artysta	Piosenka	Miejsce[1]	Punkty[1]
01	Finlandia	angielski	Marion Rung	„Tom Tom Tom”	6	93
02	Belgia	niderlandzki[6]	Nicole & Hugo	„Baby, Baby”	17	58
03	Portugalia	portugalski	Fernando Tordo	„Tourada”	10	80
04	Niemcy	niemiecki	Gitte	„Junger Tag”	8	85
05	Norwegia	angielski[7]	Bendik Singers	„It’s Just a Game”	7	89
06	Monako	francuski	Marie	„Un train qui part”	8	85
07	Hiszpania	hiszpański	Mocedades	„Eres tú”	2	125
08	Szwajcaria	francuski	Patrick Juvet	„Je vais me marier, Marie”	12	79
09	Jugosławia	serbsko-chorwacki	Zdravko Čolić	„Gori vatra”	15	65
10	Włochy	włoski	Massimo Ranieri	„Chi sarà con te”	13	74
11	Luksemburg	francuski	Anne-Marie David	„Tu te reconnaîtras”	1	129
12	Szwecja	angielski	Nova and The Dolls	„You're Summer”	5	94
13	Holandia	niderlandzki	Ben Cramer	„De oude muzikant”	14	69
14	Irlandia	angielski	Maxi	„Do I Dream”	10	80
15	Wielka Brytania	angielski	Cliff Richard	„Power to All Our Friends”	3	123
16	Francja	francuski	Martine Clémenceau	„Sans toi”	15	65
17	Izrael	hebrajski	Ilanit	„Ey szam”	4	97

Tabela punktacyjna finału

		Punkty jurorskie
		Suma punktów	Finlandia	Belgia	Portugalia	Niemcy	Norwegia	Monako	Hiszpania	Szwajcaria	Jugosławia	Włochy	Luksemburg	Szwecja	Holandia	Irlandia	Wielka Brytania	Francja	Izrael
Uczestnicy konkursu	Finlandia	93		9	5	6	6	5	6	6	7	2	6	7	5	5	9	4	5
	Belgia	58	4		3	4	3	6	6	4	4	2	4	2	3	4	5	2	2
	Portugalia	80	4	6		5	5	4	8	8	6	3	4	2	5	4	5	6	5
	Niemcy	85	2	5	6		4	5	9	7	4	3	7	6	5	6	5	7	4
	Norwegia	89	8	5	5	6		7	6	7	6	5	7	3	3	3	3	6	9
	Monako	85	6	3	2	4	3		6	5	9	8	6	4	5	6	9	5	4
	Hiszpania	125	3	8	9	9	4	9		8	9	10	8	7	10	10	4	9	8
	Szwajcaria	79	4	3	3	4	7	5	7		6	4	6	3	8	7	7	2	3
	Jugosławia	65	5	3	3	4	2	5	8	6		2	4	2	4	5	4	4	4
	Włochy	74	2	5	3	5	5	5	5	7	5		5	5	4	4	5	5	4
	Luksemburg	129	6	6	8	7	8	7	6	10	9	9		8	9	8	10	10	8
	Szwecja	94	8	4	4	5	8	5	7	9	6	5	6		6	5	7	4	5
	Holandia	69	4	4	2	5	5	4	5	5	5	4	7	3		5	3	6	2
	Irlandia	80	3	7	2	4	6	6	7	5	5	5	6	5	6		5	4	4
	Wielka Brytania	123	9	6	6	7	7	8	4	8	8	5	10	9	10	9		8	9
	Francja	65	4	3	2	4	4	5	5	4	7	2	3	5	5	5	5		2
	Izrael	97	6	6	5	7	5	7	4	6	7	7	8	6	6	7	5	5
Kraje w tabeli są uporządkowane w kolejności występów.