Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Krystyna Tarnowska

polska tłumaczka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Remove ads

Krystyna Tarnowska-Konarek (ur. 25 października 1918 w Sosnowcu, zm. 1 czerwca 1991 w Warszawie[1][2]) – polska tłumaczka literatury angielskojęzycznej, autorka poradników kulinarnych.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Remove ads

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Jej rodzicami byli Włodzimierz Horko (zm. 1928) i Aniela Maria z domu Davidson. Jej bratem był Tadeusz Horko (1913–1976), dwaj bracia, Andrzej (1924–?) i Maciej (1927–?) zaginęli podczas powstania warszawskiego jako żołnierze Szarych Szeregów. Po śmierci ojca zamieszkała w 1929 z matką i rodzeństwem w Warszawie[2][3]. Ukończyła Gimnazjum Haliny Gepnerówny. W latach 1935–1937 studiowała na Wydziale Politycznym Szkoły Nauk Politycznych w Warszawie. Studia przerwała po wyjściu za mąż (jej mężem był Kazimierz Tarnowski, adwokat). W roku akademickim 1938/1939 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim[2].

W czasie II wojny światowej służyła w Armii Krajowej, w 1942 została aresztowana razem z mężem w tzw. sprawie szwedzkiej, była więziona na Pawiaku, została zwolniona w czerwcu 1943. Uczestniczyła w powstaniu warszawskim, po jego upadku była więziona w obozach koncentracyjnych w Auschwitz i Ravensbrück. W marcu 1945 uciekła z transportu jenieckiego.

W październiku 1945 wyjechała do Wielkiej Brytanii, od stycznia 1946 mieszkała ponownie w Warszawie[2]. W 1948 debiutowała jako tłumaczka książką Archibalda Josepha Cronina Zielone lata. W kolejnych latach zajmowała się pracą przekładową, poza publikacjami książkowymi publikowała też na łamach Nowej Kultury (1960–1963) i Literatury na Świecie (1971–1977)[2]. Napisała też wraz z Barbarą Szczepańską poradniki kulinarne Obiady na cztery pory roku (1984), Śniadania i kolacje na cztery pory roku (1986), Posiłki pod gruszą (1990), wydane i wielokrotnie wznawiane przez Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne.

Była sygnatariuszką Memoriału 101[2]. 23 sierpnia 1980 dołączyła do Apelu 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami[4]. Działała w Prymasowski]m Komitecie Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom kierowała w nim Zespołem Ewidencji[3][5].

Była członkiem Związku Literatów Polskich (1952–1983), od 1980 członkiem Zarządu Głównego ZLP[2], członkiem Polskiego PEN Clubu (w latach 1966–1972 członkiem jego zarządu)[6], od 1989 członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich[2].

Za swoje tłumaczenia otrzymała Nagrodę ZAiKS-u (1962 – za powieść Laurence Sterne'a Życie i myśli JW Pana Tristrama Shandy, 1985[7]), Nagrodę Polskiego PEN Clubu za przekład z literatury obcej na język polski (1966), Nagrodę Fundacji Alfreda Jurzykowskiego (1980)[2].

Po rozwodzie z pierwszym mężem, w 1967 poślubiła Andrzeja Konarka, tłumacza literatury antycznej i angielskiej[2].

Remove ads

Przekłady

Proza

Utwory sceniczne

Pozostałe

  • Herbert Read, Sens sztuki (1965)
  • Viola Sach, Idee przewodnie literatury amerykańskiej (1966 – z Franciszkiem Lyrą)
  • Listy Ellen Terry i Bernarda Shaw (1981)
  • Zbigniew Brzeziński, Wielkie bankructwo. Narodziny i śmierć komunizmu w XX wieku (1990 – Andrzejem Konarkiem)
  • Isaiah Berlin, Jeż i lis. Esej o pojmowaniu historii u Tołstoja (1993 – z Andrzejem Konarkiem i Henrykiem Krzeczkowskim)
Remove ads

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads