Leon Zamecznik

Leon Kazimierz Zamecznik (ur. 20 lutego 1887, zm. 25 lutego 1970) – major administracji Wojska Polskiego, starosta w II Rzeczypospolitej, działacz społeczny.

Leon Zamecznik

Data urodzenia	20 lutego 1887
Data śmierci	25 lutego 1970
Starosta powiatu janowskiego
Okres	od lat 20. do 1932
Starosta powiatu zamojskiego
Okres	od połowa 1932 do lutego 1937
Poprzednik	Jan Pryziński
Następca	Marian Sochański
Starosta powiatu lwowskiego
Okres	od 27 lutego 1937 do 1939
Poprzednik	Czesław Eckhardt
Odznaczenia

major administracji
Data urodzenia	20 lutego 1887
Data śmierci	25 lutego 1970
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego, Wojsko Polskie
Formacja	I Korpus Polski
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 20 lutego 1887^[1] jako syn Kazimierza^[2]. Podczas I wojny światowej służył w I Korpusie Polskim w Rosji gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego i działał w Polskiej Organizacji Wojskowej.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia kapitana korpusu administracyjnego ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i w 1923 pracował w Dziale Kontroli Gospodarczej Władz i Zakładów Centralnych jako oficer w tymczasowym stanie na etacie przejściowym^[3]. Został awansowany do stopnia majora w korpusie oficerów kontroli administracji ze starszeństwem z 1 lipca 1923^[4]. W 1924 był oficerem Wydziału Kontroli Budżetu i Kredytu w Wojskowej Kontroli Generalnej^[5]. Został członkiem kierownictwa utworzonej 28/29 grudnia 1924 spółdzielni „Wojskowe Zjednoczenie Spożywcze, Spółdzielnia z ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie”, powstałej w wyniku połączenia Centralnej Spółdzielni Wojskowej Spożywczej i Wojskowej Spółdzielni Spożywczej O. K. I, a działającej przy ulicy Nalewki w Warszawie^[6]. W 1928 jako oficer działu kontroli administracji w korpusie oficerów administracyjnych służył w Biurze Kontroli^[7]. W 1934 jako major administracji przeniesiony w stan spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraśnik^[8].

Wstąpił do służby państwowej. Pełnił stanowisko starosty powiatu janowskiego^[9] od końca lat 20. do 1932. W tym czasie został prezesem i członkiem honorowym powołanej w kwietniu 1929 Ochotniczej Straży Pożarnej w Zofiance Górnej^[10]. Następnie od połowy 1932 do 1937 pełnił funkcję starosty powiatu zamojskiego^[11][12]. W tym czasie w 1934 przyczynił się do reaktywacji oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Zamościu^[13]. Został opiekunem i zwierzchnikiem Szkoły Przemysłowej im. Tadeusza Kościuszki w Zamościu^[14]. Był prezesem oddziału rady powiatowej w Zamościu i członkiem zarządu okręgu Lubelskiego Okręgu Wojewódzkiego Związku Straży Pożarnych R. P.^[15]. 27 lutego 1937 objął urząd starosty powiatu lwowskiego^[16]. Stanowisko pełnił nadal w 1939^[17].

Był w grupie osób, wobec których w 1947 Delegatura Komisji Specjalnej w Łodzi skierowana akt oskarżenia do Sądu Okręgowego w Łodzi^[18].

Grobowiec Leona i Stanisławy Zameczników

Zmarł 25 lutego 1970^[19]. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 311-4-16)^[20].

Jego pierwszą żoną była Joanna z Siudów (zm. 29 sierpnia 1918 w wieku 27 lat, pochowana w grobowcu rodziny Leona Zamecznika, gdzie spoczęli także Julian Zamecznik^[21] zm. w 1951 w wieku 57 lat oraz Feliksa Zamecznik zm. 1964 w wieku 67 lat^[22]), z którą miał dwóch synów bliźniaków, Henryka i Jerzego. Henryk służył w AK a Jerzy, po przegranej kampanii Francuskiej (gdzie wstąpił do Kawalerii Sikorskiego), w Lotnictwie Brytyjskim w Dywizjonie 307^{[potrzebny przypis]}. Jego drugą żoną była Stanisława z domu Bogucka, z którą miał syna Władysława Ludwika (1921–1986, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, kawaler Orderu Virtuti Militari^[23]).

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)^[24]
• Medal Międzyaliancki