Leopardus pajeros

Leopardus pajeros – gatunek ssaka z podrodziny kotów (Felinae) w obrębie rodziny kotowatych (Felidae).

Leopardus pajeros[1]
(Desmarest, 1816)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	drapieżne
Podrząd	kotokształtne
Rodzina	kotowate
Podrodzina	koty
Rodzaj	ocelot
Gatunek	Leopardus pajeros
Synonimy
Felis pajeros Desmarest, 1816[2] Leo brunneus Oken, 1816[3] Felis pampa Olfers, 1818[4] Felis pampa Schinz, 1821[5] Pajeros pampanus: J.E. Gray, 1867[6] Felis pajeros crucina O. Thomas, 1901[7] Felis fasciatus Larrañaga, 1923[8]
Zasięg występowania

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1816 roku francuski zoolog Anselme Gaëtan Desmarest nadając mu nazwę Felis pajeros^[2]. Holotyp pochodził z Santa Rosa, w Departamento Capital, w prowincji La Pampa, w Argentynie^[9].

Analizy molekularne, morfologiczne i biogeograficzne z 2020 roku wykazały, że L. pajeros jest odrębnym gatunkiem^[10][11]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy^[11].

Etymologia

• Leopardus: gr. λεοπαρδος leopardos „lampart, pantera”^[12].
• pajeros: lokalna nazwa zacytowana przez Félixa de Azarę^[13].

Zasięg występowania

L. pajeros występuje na pampasowe łąkach od prowincji Buenos Aires w Brazylii po południową Argentynę i Chile; występowanie w północnej Argentynie niepewne^[11].

Charakterystyka

Leopardus pajeros posiada sierść o zróżnicowanym umaszczeniu, która w zależności od podgatunku może przybierać barwę od żółtobiałej do szarobrązowej. Koty te mają krótki pysk i duże, bursztynowe oczy. Ich nogi są krótkie i grube, a ogon puszysty. U niektórych osobników występują też czarne lub brązowe plamy i paski.

Tryb życia

Leopardus pajeros występuje na terenach trawiastych, jak również leśnych, bagiennych i górzystych. Gatunek ten jest słabo znany ludziom i niewiele wiadomo na temat jego zwyczajów. Żywi się małymi zwierzętami (ptakami, gryzoniami), na które poluje głównie w nocy. Często zapuszcza się także do siedzib ludzkich.