Lista posiadaczy WWE United States Championship

WWE United States Championship jest tytułem mistrzowskim profesjonalnego wrestlingu, promowanym przez federację WWE w brandzie SmackDown.

Początkowo był znany jako NWA United States Heavyweight Championship^[1] i był regionalnym mistrzostwem stworzonym i bronionym w Mid-Atlantic Championship Wrestling Jima Crocketta^[2]. Pierwszym mistrzem był Harley Race. Po tym jak 2 listopada 1988 Ted Turner oficjalnie wykupił firmę Jim Crockett Promotions^[3], mistrzostwo zostało przeniesione do nowo powstałej firmy Turnera World Championship Wrestling (WCW)^[4]. Stało się drugorzędnym tytułem, po tym jak WCW wprowadziło własne mistrzostwo świata WCW World Heavyweight Championship^[5]. W 1993 firma Turnera opuściła ligę NWA^[6], w związku z czym mistrzostwo Stanów Zjednoczonych zostało przemianowane na WCW United States Championship^[4].

W marcu 2001, firma WWF wykupiła WCW^[7] i przejęła mistrzostwo WCW United States Championship. 18 listopada, na gali Survivor Series, zostało zunifikowane z drugorzędnym mistrzostwem WWF Intercontinental Championship. Mistrz Stanów Zjednoczonych Edge pokonał mistrza WWF Intercontinental, Testa, zostając posiadaczem obu pasów mistrzowskich i dezaktywując United States Championship^[8]. Po podziale WWE na brandy w 2003, generalna menadżerka brandu SmackDown, Stephanie McMahon, przywróciła mistrzostwo Stanów Zjednoczonych pod nazwą WWE United States Championship^[8].

Pierwszym mistrzem był Harley Race. Ogółem było 105 różnych mistrzów i 183 różnych panowań. Ric Flair posiadał tytuł rekordowo sześć razy. Najdłużej panującym mistrzem był Lex Luger, którego panowanie wyniosło 523 dni (od 22 maja 1989 do 27 października 1990). Najkrócej mistrzem był Steve Austin, posiadający tytuł około 5 minut (18 września 1994)^[8].

Obecnym mistrzem jest Solo Sikoa, który jest w swoim pierwszym panowaniu. Pokonał poprzedniego mistrza Jacoba Fatu na Night of Champions, 28 czerwca 2025^[9].

Historia tytułu

Nazwy

Nazwa[10]	Lata[10]
NWA United States Heavyweight Championship (Mid-Atlantic)	1 stycznia 1975 – 27 stycznia 1981
NWA United States Heavyweight Championship (Undisputed)	27 stycznia 1981 – styczeń 1991
WCW United States Heavyweight Championship	styczeń 1991 – 26 marca 2001
WCW United States Championship	24 czerwca 2001 – 18 listopada 2001
WWE United States Championship	od 27 lipca 2003

Panowania

Na stan z 25 sierpień 2025

Legenda

Nr	Ogólny numer panowania
Panowanie	Liczba panowań konkretnego mistrza
Dni	Liczba dni panowania
Dni roz.	Dni panowania, które są uznawane przez federację na jej oficjalnej stronie
†	Oznacza, że panowanie nie jest uznawane przez federację
<1	Oznacza, że panowanie trwało mniej niż jeden dzień
+	Oznacza, że liczba dni w posiadaniu wzrasta z kolejnym dniem

Nr	Mistrz	Zmiana mistrza			Statystyki panowania			Notka	Odn.
		Data	Gala	Miejsce	Panowanie	Dni	Dni roz.
National Wrestling Alliance (NWA) / Jim Crockett Promotions (JCP)
1	Race, HarleyHarley Race	1975-01-01T00:00:00.001 1 stycznia 1975(dts)	House show	Tallahassee, FL	1	183	183	Pokonał Johnny’ego Weavera w finale turnieju stając się inaguracyjnym NWA United States Heavyweight Championem.	[8][10][11]
2	Valentine, JohnnyJohnny Valentine	1975-07-03 3 lipca 1975(dts)	House show	Greensboro, NC	1	93	93		[8][11]
—	Wakat	1975-10-04 4 października 1975(dts)	—	—	—	—	—	Tytuł został zwakowany z powodu obrażeń jakich Johnny Valentine doznał w katastrofie lotniczej.	[10][11]
3	Funk, TerryTerry Funk	1975-11-09 9 listopada 1975(dts)	House show	Greensboro, NC	1	18	19	Pokonał Paul Jonesa w finale turnieju o zwakowany tytuł.	[10][11]
4	Jones, PaulPaul Jones	1975-11-27 27 listopada 1975(dts)	House show	Greensboro, NC	1	107	107		[8][11]
5	Mulligan, BlackjackBlackjack Mulligan	1976-03-13 13 marca 1976(dts)	House show	Greensboro, NC	1	217	218		[8][11]
6	Jones, PaulPaul Jones	1976-10-16 16 października 1976(dts)	House show	Greensboro, NC	2	43	43		[8][11]
†	Mulligan, BlackjackBlackjack Mulligan	1976-11-28 28 listopada 1976(dts)	House show	Charlotte, NC	2	11	—		[10][11]
†	Jones, PaulPaul Jones	1976-12-09 9 grudnia 1976(dts)	House show	Winston-Salem, NC	3	6	—		[10][11]
7	Mulligan, BlackjackBlackjack Mulligan	1976-12-15 15 grudnia 1976(dts)	House show	Raleigh, NC	2(3)	204	204		[8][11]
8	Brazil, BoboBobo Brazil	1977-07-07 7 lipca 1977(dts)	House show	Norfolk, VA	1	22	22		[8][11]
9	Flair, RicRic Flair	1977-07-29 29 lipca 1977(dts)	House show	Richmond, VA	1	84	84		[8][11]
10	Steamboat, RickyRicky Steamboat	1977-10-21 21 października 1977(dts)	House show	Charleston, SC	1	72	73		[8][11]
11	Mulligan, BlackjackBlackjack Mulligan	1978-01-01T00:00:00.001 1 stycznia 1978(dts)	House show	Greensboro, NC	3(4)	77	78		[10][8][11]
12	Wrestling, Mr.Mr. Wrestling	1978-03-19 19 marca 1978(dts)	House show	Greensboro, NC	1	21	22		[8][11]
13	Flair, RicRic Flair	1978-04-09 9 kwietnia 1978(dts)	House show	Charlotte, NC	2	253	253		[8][11]
14	Steamboat, RickyRicky Steamboat	1978-12-17 17 grudnia 1978(dts)	House show	Toronto, ON, Kanada	2	105	105		[8][11]
15	Flair, RicRic Flair	1979-04-01T00:00:00.001 1 kwietnia 1979(dts)	House show	Greensboro, NC	3	133	134		[8][11]
—	Wakat	1979-08-12 12 sierpnia 1979(dts)	—	—	—	—	—	Tytuł został zwakowany po tym jak Ric Flair zdobył NWA World Tag Team Championship.	[10][11]
16	Snuka, JimmyJimmy Snuka	1979-09-01T00:00:00.001 1 września 1979(dts)	House show	Charlotte, NC	1	231	233	Pokonał Ricky’ego Steamboata w finale turnieju o zwakowany tytuł.	[10][11]
17	Flair, RicRic Flair	1980-04-19 19 kwietnia 1980(dts)	House show	Greensboro, NC	4	98	98		[8][11]
†	Valentine, GregGreg Valentine	1980-07-26 26 lipca 1980(dts)	House show	Charlotte, NC	1	121	—		[10][11]
†	Flair, RicRic Flair	1980-11-24 24 listopada 1980(dts)	House show	Greenville, SC	5	64	—		[8]
18	Piper, RoddyRoddy Piper	1981-01-27 27 stycznia 1981(dts)	House show	Raleigh, NC	1	193	194	Tytuł stał się niekwestionowanym tytułem NWA United States Heavyweight Championship w styczniu 1981 roku, po zamknięciu biura NWA San Francisco, ostatniej innej promocji, która uznawała własnego United States Heavyweight Championa.	[8][11]
19	McDaniel, WahooWahoo McDaniel	1981-08-08 8 sierpnia 1981(dts)	House show	Greensboro, NC	1	31	32		[8][11]
—	Wakat	1981-09-08 8 września 1981(dts)	—	—	—	—	—	Tytuł został zwakowany gdy Wahoo McDaniel został kontuzjowany przez Abdullah the Butchera.	[11]
20	Slaughter, Sgt.Sgt. Slaughter	1981-10-04 4 października 1981(dts)	House show	Charlotte, NC	1	229	229	Pokonał Ricky’ego Steamboata w finale turnieju o zwakowany tytuł.	[11]
21	McDaniel, WahooWahoo McDaniel	1982-05-21 21 maja 1982(dts)	House show	Richmond, VA	2	17	18		[8][11]
22	Slaughter, Sgt.Sgt. Slaughter	1982-06-07 7 czerwca 1982(dts)	House show	Greenville, SC	2	76	76	Slaughter otrzymał tytuł gdy McDaniel został kontuzjowany przez Dona Muraco i Roddy’ego Pipera.	[11]
23	McDaniel, WahooWahoo McDaniel	1982-08-22 22 sierpnia 1982(dts)	House show	Charlotte, NC	3	74	75		[8][11]
24	Valentine, GregGreg Valentine	1982-11-04 4 listopada 1982(dts)	House show	Norfolk, VA	1(2)	163	163		[8][11]
25	Piper, RoddyRoddy Piper	1983-04-16 16 kwietnia 1983(dts)	House show	Greensboro, NC	2	14	15		[8][11]
26	Valentine, GregGreg Valentine	1983-04-30 30 kwietnia 1983(dts)	House show	Greensboro, NC	2(3)	228	229	Valentine wygrał przez zastopowanie walki przez sędziego, gdy Roddy Piper odniósł kontuzję lewego ucha.	[8][12][11]
27	Slater, DickDick Slater	1983-12-14 14 grudnia 1983(dts)	House show	Shelby, NC	1	129	129		[8]
28	Steamboat, RickyRicky Steamboat	1984-04-21 21 kwietnia 1984(dts)	House show	Greensboro, NC	3	64	64		[8]
29	McDaniel, WahooWahoo McDaniel	1984-06-24 24 czerwca 1984(dts)	House show	Greensboro, NC	4	7	7		[8]
—	Wakat	1984-07-01T00:00:00.001 1 lipca 1984(dts)	—	—	—	—	—	Wahoo McDaniel został pozbawiony tytułu z powodu interwencji Tully’ego Blancharda w walkę o mistrzostwo na korzyść McDaniela.	[10]
30	McDaniel, WahooWahoo McDaniel	1984-10-07 7 października 1984(dts)	House show	Charlotte, NC	5	167	168	Pokonał Manny’ego Fernandeza w finale turnieju o zwakowany tytuł.	[10]
31	T.A., MagnumMagnum T.A.	1985-03-23 23 marca 1985(dts)	Worldwide Wrestling	Charlotte, NC	1	120	120		[10]
32	Blanchard, TullyTully Blanchard	1985-07-21 21 lipca 1985(dts)	House show	Charlotte, NC	1	130	130		[10]
33	T.A., MagnumMagnum T.A.	1985-11-28 28 listopada 1985(dts)	Starrcade	Greensboro, NC	2	182	154	Był to „I Quit” Steel Cage match.	[10][13]
—	Wakat	1986-05-29 29 maja 1986(dts)	—	—	—	—	—	Magnum T.A. został pozbawiony tytułu po tym jak zaatakował prezesa NWA Boba Geigela.	[10]
34	Koloff, NikitaNikita Koloff	1986-08-17 17 sierpnia 1986(dts)	House show	Charlotte, NC	1	328	328	Pokonał Magnuma T.A. w serii walk, rozgrywanych w formacie best-of-seven (do czterech zwycięstw). Jednak według oficjalnej strony internetowej WWE Koloff pokonał Magnuma w finale turnieju.	[8][10]
35	Luger, LexLex Luger	1987-07-11 11 lipca 1987(dts)	Great American Bash	Greensboro, NC	1	138	138	Był to Steel Cage match.	[14][10]
36	Rhodes, DustyDusty Rhodes	1987-11-26 26 listopada 1987(dts)	Starrcade	Chicago, IL	1	141	141	Był to Steel Cage match.	[15][10]
—	Wakat	1988-04-15 15 kwietnia 1988(dts)	—	—	—	—	—	Dusty Rhodes został pozbawiony tytułu po tym jak zaatakował prezesa NWA Jima Crocketta.	[10]
37	Windham, BarryBarry Windham	1988-05-13 13 maja 1988(dts)	House show	Houston, TX	1	283	283	Pokonał Nikitę Kiloffa w finale turnieju o zwakowany tytuł.	[10]
National Wrestling Alliance (NWA) / World Championship Wrestling (WCW)
38	Luger, LexLex Luger	1989-02-20 20 lutego 1989(dts)	Chi-Town Rumble	Chicago, IL	2	76	76		[16]
39	Hayes, MichaelMichael Hayes	1989-05-07 7 maja 1989(dts)	WrestleWar	Nashville, TN	1	15	15		[17]
40	Luger, LexLex Luger	1989-05-22 22 maja 1989(dts)	House show	Bluefield, WV	3	523	523		[10]
41	Hansen, StanStan Hansen	1990-10-27 27 października 1990(dts)	Halloween Havoc	Chicago, IL	1	50	50		[18]
42	Luger, LexLex Luger	1990-12-16 16 grudnia 1990(dts)	Starrcade	St. Louis, MO	4	210	210	Był to Texas Bullrope match. Podczas panowania Lugera w 1991, World Championship Wrestling (WCW) odcięło się od NWA, a tytuł zmienił nazwę na WCW United States Heavyweight Championship.	[8][10]
World Championship Wrestling (WCW)
—	Wakat	1991-07-14 14 lipca 1991(dts)	The Great American Bash	Baltimore, MD	—	—	—	Tytuł został zwakowany po tym jak Lex Luger zdobył WCW World Heavyweight Championship.	[10][19]
43	Sting, Sting	1991-08-25 25 sierpnia 1991(dts)	House show	Atlanta, GA	1	86	86	Pokonał Steve’a Austina w finale turnieju o zwakowany tytuł.	[10]
44	Rude, RickRick Rude	1991-11-19 19 listopada 1991(dts)	Clash of the Champions XVII	Savannah, GA	1	378	378		[20]
—	Wakat	1991-12-01T00:00:00.001 1 grudnia 1991(dts)	—	—	—	—	—	Tytuł został zwakowany po tym jak Rick Rude doznał kontuzji.	[8]
45	Rhodes, DustinDustin Rhodes	1993-01-11 11 stycznia 1993(dts)	Saturday Night	Atlanta, GA	1	138	138	Pokonał Ricky’ego Steamboata w walce o zwakowany tytuł. Walka została wyemitowana 16 stycznia 1993.	[10][21]
—	Wakat	1993-05-29 29 maja 1993(dts)	WCW Saturday Night	—	—	—	—	Rada nadzorcza WCW ogłosiła, że tytuł został zwakowany, kilka tygodni po kontrowersyjnej obronie tytułu Rhodesa przeciwko Rickowi Rude’owi.	[10][22][23]
46	Rhodes, DustinDustin Rhodes	1993-08-30 30 sierpnia 1993(dts)	Saturday Night	Atlanta, GA	2	119	119	Pokonał Ricka Rude’a w rewanżu o zwakowany tytuł. Walka została wyemitowana 11 września 1993.	[10][24]
47	Austin, SteveSteve Austin	1993-12-27 27 grudnia 1993(dts)	Starrcade '93: 10th Anniversary	Charlotte, NC	1	240	240	Był to Two-out-of-three falls match.	[25]
48	Steamboat, RickyRicky Steamboat	1994-08-28 28 sierpnia 1994(dts)	Clash of the Champions XXVIII	Cedar Rapids, IA	4	25	25		[26]
49	Austin, SteveSteve Austin	1994-09-18 18 września 1994(dts)	Fall Brawl 1994: War Games	Roanoke, VA	2	<1	<1	Otrzymał tytuł z powodu kontuzji Ricky’ego Steamboata.	[27]
50	Duggan, JimJim Duggan	1994-09-18 18 września 1994(dts)	Fall Brawl 1994: War Games	Roanoke, VA	1	100	100		[27]
51	Vader !Vader	1994-12-27 27 grudnia 1994(dts)	Starrcade	Nashville, TN	1	88	88		[28]
—	Wakat	1995-03-25 25 marca 1995(dts)	Saturday Night	Atlanta, GA	—	—	—	Vader został pozbawiony tytułu przez komisarza WCW Nicka Bockwinkela za pobicie Dave’a Sullivana do tego stopnia, że wymagał hospitalizacji.	[10]
52	Sting, Sting	1995-06-18 18 czerwca 1995(dts)	The Great American Bash	Dayton, OH	2	148	148	Pokonał Menga w finale turnieju o zwakowany tytuł.	[29]
53	Sasaki, KensukeKensuke Sasaki	1995-12-13 13 grudnia 1995(dts)	WCW World in Japan	Tokio, Japonia	1	44	44		[10]
54	Gang, One ManOne Man Gang	1995-12-27 27 grudnia 1995(dts)	Starrcade: World Cup of Wrestling	Nashville, TN	1	33	33	Kensuke Sasaki pokonał One Man Ganga w nieemitowanej w telewizji walce, ale potem zrzekł się pasa mistrzowskiego, który został przyznany jego przeciwnikowi.	[30][10]
55	Konnan, Konnan	1996-01-29 29 stycznia 1996(dts)	Main Event	Canton, OH	1	160	160		[31]
56	Flair, RicRic Flair	1996-07-07 7 lipca 1996(dts)	Bash at the Beach	Daytona Beach, FL	5(6)	141	141		[32]
—	Wakat	1996-11-25 25 listopada 1996(dts)	—	—	—	—	—	Tytuł został zwakowany po tym jak Ric Flair doznał kontuzji ramienia.	[8]
57	Guerrero, EddieEddie Guerrero	1996-12-29 29 grudnia 1996(dts)	Starrcade	Nashville, TN	1	77	77	Pokonał Diamond Dallas Page’a w finale turnieju o zwakowany tytuł.	[33]
58	Malenko, DeanDean Malenko	1997-03-16 16 marca 1997(dts)	Uncensored	North Charleston, SC	1	85	85		[34]
59	Jarrett, JeffJeff Jarrett	1997-06-09 9 czerwca 1997(dts)	Nitro	Boston, MA	1	73	73		[35]
60	McMichael, SteveSteve McMichael	1997-08-21 21 sierpnia 1997(dts)	Clash of the Champions XXXV	Nashville, TN	1	25	25		[36]
61	Hennig, CurtCurt Hennig	1997-09-15 15 września 1997(dts)	Nitro	Charlotte, NC	1	104	104		[37]
62	Page, Diamond DallasDiamond Dallas Page	1997-12-28 28 grudnia 1997(dts)	Starrcade	Waszyngton, D.C.	1	112	112		[38]
63	Raven, Raven	1998-04-19 19 kwietnia 1998(dts)	Spring Stampede	Denver, CO	1	1	1	Był to Raven’s Rules match.	[39]
64	Goldberg, Goldberg	1998-04-20 20 kwietnia 1998(dts)	Nitro	Colorado Springs, CO	1	77	90	Był to Raven’s Rules match.	[40]
—	Wakat	1998-07-06 6 lipca 1998(dts)	Nitro	Atlanta, GA	—	—	—	Tytuł został zwakowany po tym jak Goldberg zdobył WCW World Heavyweight Championship.	[10]
65	Hart, BretBret Hart	1998-07-20 20 lipca 1998(dts)	Nitro	Salt Lake City, UT	1	21	21	Pokonał Diamond Dallas Page’a w walce o zwakowany tytuł.	[41]
66	Luger, LexLex Luger	1998-08-10 10 sierpnia 1998(dts)	Nitro	Rapid City, SD	5	3	3		[42]
67	Hart, BretBret Hart	1998-08-13 13 sierpnia 1998(dts)	Thunder	Fargo, ND	2	74	74		[43]
68	Page, Diamond DallasDiamond Dallas Page	1998-10-26 26 października 1998(dts)	Nitro	Phoenix, AZ	2	35	35		[44]
69	Hart, BretBret Hart	1998-11-30 30 listopada 1998(dts)	Nitro	Chattanooga, TN	3	70	70	Był to No Disqualification match.	[45]
70	Piper, RoddyRoddy Piper	1999-02-08 8 lutego 1999(dts)	Nitro	Buffalo, NY	3	13	13		[46]
71	Hall, ScottScott Hall	1999-02-21 21 lutego 1999(dts)	SuperBrawl IX	Oakland, CA	1	25	25		[47]
—	Wakat	1999-03-18 18 marca 1999(dts)	Thunder	Lexington, KY	—	—	—	Scott Hall został pozbawiony tytułu przez prezesa WCW Rica Flaira.	[48]
72	Steiner, ScottScott Steiner	1999-04-11 11 kwietnia 1999(dts)	Spring Stampede	Tacoma, WA	1	85	85	Pokonał Bookera T w finale turnieju o zwakowany tytuł.	[49]
—	Wakat	1999-07-05 5 lipca 1999(dts)	Nitro	Atlanta, GA	—	—	—	Scott Steiner został pozbawiony tytułu przez prezesa WCW Rica Flaira.	[8]
73	Flair, DavidDavid Flair	1999-07-05 5 lipca 1999(dts)	Nitro	Atlanta, GA	1	35	35	Otrzymał tytuł z rąk jego ojca i prezesa WCW Rica Flaira.	[8]
74	Benoit, ChrisChris Benoit	1999-08-09 9 sierpnia 1999(dts)	Nitro	Boise, ID	1	34	34		[50]
75	Vicious, SidSid Vicious	1999-09-12 12 września 1999(dts)	Fall Brawl	Winston-Salem, NC	1	42	42		[51]
76	Goldberg, Goldberg	1999-10-24 24 października 1999(dts)	Halloween Havoc	Paradise, NV	2	1	<1	Zdobył tytuł, wygrywając walkę przeciwko Sidowi Viciousowi, którą sędzia przerwał, gdy Vicious zaczął mocno krwawić i mieć trudności z utrzymaniem się na nogach.	[52]
77	Hart, BretBret Hart	1999-10-25 25 października 1999(dts)	Nitro	Phoenix, AZ	4	14	14		[53]
78	Hall, ScottScott Hall	1999-11-08 8 listopada 1999(dts)	Nitro	Indianapolis, IN	2	41	41	Był to Four-way Ladder match, w którym brali również udział Sid Vicious i Goldberg.	[54]
79	Benoit, ChrisChris Benoit	1999-12-19 19 grudnia 1999(dts)	Starrcade	Waszyngton, D.C.	2	1	1	Otrzymał tytuł z powodu kontuzji kolana Scotta Halla.	[55]
80	Jarrett, JeffJeff Jarrett	1999-12-20 20 grudnia 1999(dts)	Nitro	Baltimore, MD	2	27	27	Był to Ladder match.	[56]
—	Wakat	2000-01-16 16 stycznia 2000(dts)	Souled Out	Cincinnati, OH	—	—	—	Tytuł został zwakowany po tym jak Jeff Jarrett doznał kontuzji.	[10]
81	Jarrett, JeffJeff Jarrett	2000-01-17 17 stycznia 2000(dts)	Nitro	Columbus, OH	3	84	84	Otrzymał tytuł z rąk komisarza WCW Kevina Nasha.	[57]
—	Wakat	2000-04-10 10 kwietnia 2000(dts)	Nitro	Denver, CO	—	—	—	Wszystkie tytuły w WCW został zwakowane przez Vince’a Russo i Erica Bischoffa po „resecie” WCW.	[10][58]
82	Steiner, ScottScott Steiner	2000-04-16 16 kwietnia 2000(dts)	Spring Stampede	Chicago, IL	2	84	84	Pokonał Stinga w finale turnieju o zwakowany tytuł.	[59]
—	Wakat	2000-07-09 9 lipca 2000(dts)	Bash at the Beach	Daytona Beach, FL	—	—	—	Scott Steiner został pozbawiony tytułu za użycie zakazanej dźwigni Steiner Recliner na Mike’u Awesome’ie.	[60]
83	Storm, LanceLance Storm	2000-07-18 18 lipca 2000(dts)	Nitro	Auburn Hills, MI	1	66	66	Pokonał Mike’a Awesome’a w finale turnieju o zwakowany tytuł. Storm nieoficjalnie zmienił nazwę mistrzostwa na WCW Canadian Heavyweight Championship.	[10][61]
84	Funk, TerryTerry Funk	2000-09-22 22 września 2000(dts)	House show	Amarillo, TX	2	1	1		[62]
85	Storm, LanceLance Storm	2000-09-23 23 września 2000(dts)	House show	Lubbock, TX	2	36	36		[63]
86	Rection, Gen.Gen. Rection	2000-10-29 29 października 2000(dts)	Halloween Havoc	Paradise, NV	1	12	15	Był to Handicap match, w którym po stronie mistrza był Jim Duggan.	[64]
87	Storm, LanceLance Storm	2000-11-10 10 listopada 2000(dts)	Nitro	Londyn, Anglia	3	16	13		[65]
88	Rection, Gen.Gen. Rection	2000-11-26 26 listopada 2000(dts)	Mayhem	Milwaukee, WI	2	49	49		[66]
89	Douglas, ShaneShane Douglas	2001-01-14 14 stycznia 2001(dts)	Sin	Indianapolis, IN	1	22	22	Był to First Blood Chain match.	[67]
90	Steiner, RickRick Steiner	2001-02-05 5 lutego 2001(dts)	Nitro	Tupelo, MS	1	41	41		[68]
91	Booker T, Booker T	2001-03-18 18 marca 2001(dts)	Greed	Jacksonville, FL	1	128	128	Tytuł i inne wybrane aktywa WCW zostały zakupione przez World Wrestling Federation (WWF). Tytuł później zmienił nazwę na WCW United States Championship i był broniony w programach WWF.	[69]
World Wrestling Federation (WWF)
92	Kanyon, ChrisChris Kanyon	2001-07-24 24 lipca 2001(dts)	SmackDown!	Pittsburgh, PA	1	48	46	Otrzymał tytuł z rąk Bookera T ponieważ on był również WCW Championem. Wyemitowano 26 lipca 2001.	[10][70]
93	Tajiri, Tajiri	2001-09-10 10 września 2001(dts)	Raw is War	San Antonio, TX	1	13	13		[71]
94	Rhyno, Rhyno	2001-09-23 23 września 2001(dts)	Unforgiven	Pittsburgh, PA	1	29	29		[71]
95	Angle, KurtKurt Angle	2001-10-22 22 października 2001(dts)	Raw	Kansas City, MO	1	21	21		[71]
96	Edge, Edge	2001-11-12 12 listopada 2001(dts)	Raw	Boston, MA	1	6	6		[71]
—	Unifikacja	2001-11-18 18 listopada 2001(dts)	Survivor Series	Greensboro, NC	—	—	—	Edge pokonał WWF Intercontinental Championa Testa w walce unifikacyjnej. Edge został Intercontinental Championem, podczas gdy tytuł United States został zdezaktywowany. W maju 2002 WWF zmieniło się w WWE.	[8]
World Wrestling Entertainment (WWE): SmackDown
97	Guerrero, EddieEddie Guerrero	2003-07-27 27 lipca 2003(dts)	Vengeance	Denver, CO	2	84	84	Tytuł został reaktywowany jako WWE United States Championship jako ekskluzywny tytuł brandu SmackDown. Guerrero pokonał Chrisa Benoit w finale turnieju.	[72]
98	Show, BigBig Show	2003-10-19 19 października 2003(dts)	No Mercy	Baltimore, MD	1	147	147		[73]
99	Cena, JohnJohn Cena	2004-03-14 14 marca 2004(dts)	WrestleMania XX	Nowy Jork, NY	1	114	114		[74]
—	Wakat	2004-07-08 8 lipca 2004(dts)	SmackDown!	Winnipeg, MB, Kanada	—	—	—	John Cena został pozbawiony tytułu po tym jak zaatakował generalnego menadżera SmackDown! Kurta Angle’a. Wyemitowano 8 lipca 2004.	[75]
100	Booker T, Booker T	2004-07-27 27 lipca 2004(dts)	SmackDown!	Cincinnati, OH	2	68	66	Był to Eight-way elimination match o zwakowany tytuł, w którym brali również udział John Cena, René Duprée, Kenzo Suzuki, Rob Van Dam, Billy Gunn, Charlie Haas i Luther Reigns. Wyemitowano 29 lipca 2004.	[75]
101	Cena, JohnJohn Cena	2004-10-03 3 października 2004(dts)	No Mercy	East Rutherford, NJ	2	2	4	Była to seria walk, rozgrywanych w formacie Best of Five (do trzech zwycięstw).	[76]
102	Caribbean Cool, CarlitoCarlito Caribbean Cool	2004-10-05 5 października 2004(dts)	SmackDown!	Boston, MA	1	42	42	Wyemitowano 7 października 2004.	[77]
103	Cena, JohnJohn Cena	2004-11-16 16 listopada 2004(dts)	SmackDown!	Dayton, OH	3	105	105	Wyemitowano 18 listopada 2004.	[78]
104	Jordan, OrlandoOrlando Jordan	2005-03-01T00:00:00.001 1 marca 2005(dts)	SmackDown!	Albany, NY	1	173	171	Wyemitowano 3 marca 2005.	[79]
105	Benoit, ChrisChris Benoit	2005-08-21 21 sierpnia 2005(dts)	SummerSlam	Waszyngton, D.C.	3	58	61		[80]
106	Booker T, Booker T	2005-10-18 18 października 2005(dts)	SmackDown!	Reno, NV	3	35	35	Wyemitowano 21 października 2005.	[81]
—	Wakat	2005-11-22 22 listopada 2005(dts)	SmackDown!	Sheffield, Anglia	—	—	—	Tytuł został zwakowany po tym jak obrona tytułu przeciwko Chrisowi Benoit zakończyła się wzajemnym przypięciem. Wyemitowano 25 listopada 2005.	[81]
107	Booker T, Booker T	2006-01-10 10 stycznia 2006(dts)	SmackDown!	Filadelfia, PA	4	40	37	W walce o mistrzostwo musiał pokonać Chrisa Benoit w serii walk, rozgrywanych w formacie Best of Seven (do czterech zwycięstw). Wygrał trzy pierwsze walki. Randy Orton został zamiennikiem Bookera przez jego kontuzję. Przegrał trzy kolejne walki, ale wygrał finał. Wyemitowano 13 stycznia 2006.	[82]
108	Benoit, ChrisChris Benoit	2006-02-19 19 lutego 2006(dts)	No Way Out	Baltimore, MD	4	42	42		[83]
109	Layfield, John „Bradshaw”John „Bradshaw” Layfield	2006-04-02 2 kwietnia 2006(dts)	WrestleMania 22	Rosemont, IL	1	51	54		[84]
110	Lashley, BobbyBobby Lashley	2006-05-23 23 maja 2006(dts)	SmackDown!	Bakersfield, CA	1	49	48	Wyemitowano 26 maja 2006.	[85]
111	Finlay, Finlay	2006-07-11 11 lipca 2006(dts)	SmackDown!	Minneapolis, MN	1	49	48	Wyemitowano 14 lipca 2006.	[86]
112	Kennedy, Mr.Mr. Kennedy	2006-08-29 29 sierpnia 2006(dts)	SmackDown!	Reading, PA	1	42	42	Był to Triple threat match, w którym brał również udział Bobby Lashley. Wyemitowano 1 września 2006.	[87]
113	Benoit, ChrisChris Benoit	2006-10-10 10 października 2006(dts)	SmackDown!	Jacksonville, FL	5	222	219	Wyemitowano 13 października 2006.	[88]
114	Porter, Montel VontaviousMontel Vontavious Porter	2007-05-20 20 maja 2007(dts)	Judgment Day	St. Louis, MO	1	343	343	Był to Two-out-of-three falls match.	[89]
115	Hardy, MattMatt Hardy	2008-04-27 27 kwietnia 2008(dts)	Backlash	Baltimore, MD	1	84	84	Tytuł stał się ekskluzywny dla ECW, kiedy to Matt Hardy został przeniesiony do ECW podczas draftu.	[90]
WWE: ECW
116	Benjamin, SheltonShelton Benjamin	2008-07-20 20 lipca 2008(dts)	The Great American Bash	Uniondale, NY	1	240	243	Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu SmackDown ze względu na status Sheltona Benjamina jako wrestlera SmackDown.	[91]
WWE: SmackDown
117	Porter, Montel VontaviousMontel Vontavious Porter	2009-03-17 17 marca 2009(dts)	SmackDown	Corpus Christi, TX	2	76	73	Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu Raw, kiedy to Montel Vontavious Porter został przeniesiony na Raw podczas draftu.	[92]
WWE: Raw
118	Kingston, KofiKofi Kingston	2009-06-01T00:00:00.001 1 czerwca 2009(dts)	Raw	Birmingham, AL	1	126	126		[93]
119	Miz, TheThe Miz	2009-10-05 5 października 2009(dts)	Raw	Wilkes-Barre, PA	1	224	224		[94]
120	Hart, BretBret Hart	2010-05-17 17 maja 2010(dts)	Raw	Toronto, ON, Kanada	5	7	7	Był to No Disqualification, No Countout match.	[95]
—	Wakat	2010-05-24 24 maja 2010(dts)	Raw	Toledo, OH	—	—	—	Tytuł został zwakowany po tym jak Bret Hart został generalnym menadżerem Raw.	[95]
121	R-Truth, R-Truth	2010-05-24 24 maja 2010(dts)	Raw	Toledo, OH	1	21	20	Pokonał The Miza w walce o zwakowany tytuł.	[96]
122	Miz, TheThe Miz	2010-06-14 14 czerwca 2010(dts)	Raw	Charlotte, NC	2	97	97	Był to Fatal 4-way match, w którym brali również udział John Morrison i Zack Ryder.	[97]
123	Bryan, DanielDaniel Bryan	2010-09-19 19 września 2010(dts)	Night of Champions	Rosemont, IL	1	176	177		[98]
124	Sheamus, Sheamus	2011-03-14 14 marca 2011(dts)	Raw	St. Louis, MO	1	48	47	Jeśli Sheamus by przegrał, musiałby opuścić WWE. Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu SmackDown, kiedy to Sheamus został przeniesiony na Raw podczas draftu.	[99]
WWE: SmackDown
125	Kingston, KofiKofi Kingston	2011-05-01T00:00:00.001 1 maja 2011(dts)	Extreme Rules	Tampa, FL	2	49	49	Był to Tables match. Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu Raw ze względu na status Kofiego Kingstona jako wrestlera Raw.	[100]
WWE: Raw
126	Ziggler, DolphDolph Ziggler	2011-06-19 19 czerwca 2011(dts)	Capitol Punishment	Waszyngton, D.C.	1	182	182	29 sierpnia 2011 zakończono pierwszy podział brandów, pozwalając United States Championowi pojawiać się zarówno na Raw jak i na SmackDown.	[101]
WWE (niemarkowe)
127	Ryder, ZackZack Ryder	2011-12-18 18 grudnia 2011(dts)	TLC: Tables, Ladders and Chairs	Baltimore, MD	1	29	29		[102]
128	Swagger, JackJack Swagger	2012-01-16 16 stycznia 2012(dts)	Raw	Anaheim, CA	1	49	50		[103]
129	Marella, SantinoSantino Marella	2012-03-05 5 marca 2012(dts)	Raw	Boston, MA	1	167	167		[104]
130	Cesaro, AntonioAntonio Cesaro	2012-08-19 19 sierpnia 2012(dts)	SummerSlam Pre-Show	Los Angeles, CA	1	239	240		[105]
131	Kingston, KofiKofi Kingston	2013-04-15 15 kwietnia 2013(dts)	Raw	Greenville, SC	3	34	34		[106]
132	Ambrose, DeanDean Ambrose	2013-05-19 19 maja 2013(dts)	Extreme Rules	St. Louis, MO	1	351	351		[107]
133	Sheamus, Sheamus	2014-05-05 5 maja 2014(dts)	Raw	Albany, NY	2	182	182	Był to dwudziestoosobowy Battle Royal. Sheamus wyeliminował Deana Ambrose’a jako ostatniego.	[108]
134	Rusev, Rusev	2014-11-03 3 listopada 2014(dts)	Raw Backstage Pass	Buffalo, NY	1	146	145		[109]
135	Cena, JohnJohn Cena	2015-03-29 29 marca 2015(dts)	WrestleMania 31	Santa Clara, CA	4	147	147		[110]
136	Rollins, SethSeth Rollins	2015-08-23 23 sierpnia 2015(dts)	SummerSlam	Brooklyn, NY	1	28	29	Był to Winner Takes All match, gdzie WWE World Heavyweight Championship Rollinsa również był na szali.	[111]
137	Cena, JohnJohn Cena	2011-09-20 20 września 2011(dts)	Night of Champions	Houston, TX	5	35	35		[112]
138	Del Rio, AlbertoAlberto Del Rio	2015-10-25 25 października 2015(dts)	Hell in a Cell	Los Angeles, CA	1	78	79		[113]
139	Kalisto, Kalisto	2016-01-11 11 stycznia 2016(dts)	Raw	Nowy Orlean, LA	1	1	3		[114]
140	Del Rio, AlbertoAlberto Del Rio	2016-01-12 12 stycznia 2016(dts)	SmackDown	Lafayette, LA	2	12	10	Wyemitowano 14 stycznia 2016.	[115]
141	Kalisto, Kalisto	2016-01-24 24 stycznia 2016(dts)	Royal Rumble	Orlando, FL	2	119	119		[116]
142	Rusev, Rusev	2016-05-22 22 maja 2016(dts)	Extreme Rules	Newark, NJ	2	126	126	Po przywróceniu podziału WWE na brandy, tytuł został przypisany do brandu Raw, po tym jak Rusev został przypisany do brandu Raw podczas draftu.	[117]
WWE: Raw
143	Reigns, RomanRoman Reigns	2016-09-25 25 września 2016(dts)	Clash of Champions	Indianapolis, IN	1	106	107		[118]
144	Jericho, ChrisChris Jericho	2017-01-09 9 stycznia 2017(dts)	Raw	Nowy Orlean, LA	1	83	83	Był to 2-on-1 Handicap match, w którym Jericho był w drużynie z Kevinem Owensem.	[119]
145	Owens, KevinKevin Owens	2017-04-02 2 kwietnia 2017(dts)	WrestleMania 33	Orlando, FL	1	28	28	Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu SmackDown, kiedy to Kevin Owens został przeniesiony na SmackDown podczas Superstar Shake-up.	[120]
WWE: SmackDown
146	Jericho, ChrisChris Jericho	2017-04-30 30 kwietnia 2017(dts)	Payback	San Jose, CA	2	2	2	Po tym jak Jericho wygrał, został przeniesiony do brandu SmackDown.	[121]
147	Owens, KevinKevin Owens	2017-05-02 2 maja 2017(dts)	SmackDown Live	Fresno, CA	2	66	66		[122]
148	Styles, AJAJ Styles	2017-07-07 7 lipca 2017(dts)	WWE Live	Nowy Jork, NY	1	16	16		[123]
149	Owens, KevinKevin Owens	2017-07-23 23 lipca 2017(dts)	Battleground	Filadelfia, PA	3	2	2		[124]
150	Styles, AJAJ Styles	2017-07-25 25 lipca 2017(dts)	SmackDown Live	Richmond, VA	2	75	75	Był to Triple threat match, w którym brał również udział Chris Jericho.	[125]
151	Corbin, BaronBaron Corbin	2017-10-08 8 października 2017(dts)	Hell in a Cell	Detroit, MI	1	70	70	Był to Triple threat match, w którym brał również udział Tye Dillinger.	[126]
152	Ziggler, DolphDolph Ziggler	2017-12-17 17 grudnia 2017(dts)	Clash of Champions	Boston, MA	2	9	9	Był to Triple threat match, w którym brał również udział Bobby Roode.	[127]
—	Wakat	2017-12-26 26 grudnia 2017(dts)	SmackDown Live	Rosemont, IL	—	—	—	Generalny menadżer SmackDown Daniel Bryan ogłosił, że Dolph Ziggler zwakował tytuł po tym jak zostawił tytuł w ringu 19 grudnia na odcinku SmackDown.	[128]
153	Roode, BobbyBobby Roode	2018-01-16 16 stycznia 2018(dts)	SmackDown Live	Laredo, TX	1	54	54	Pokonał Jindera Mahala w finale turnieju o zwakowany tytuł.	[129]
154	Orton, RandyRandy Orton	2018-03-11 11 marca 2018(dts)	Fastlane	Columbus, OH	1	28	28		[130]
155	Mahal, JinderJinder Mahal	2018-04-08 8 kwietnia 2018(dts)	WrestleMania 34	Nowy Orlean, LA	1	8	8	Był to Fatal 4-way match, w którym brali również udział Bobby Roode i Rusev. Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu Raw, kiedy to Jinder Mahal został przeniesiony na Raw podczas Superstar Shake-up.	[131]
WWE: Raw
156	Hardy, JeffJeff Hardy	2018-04-16 16 kwietnia 2018(dts)	Raw	Hartford, CT	1	90	90	Tytuł stał się ponownie ekskluzywny dla brandu SmackDown, kiedy to Jeff Hardy został przeniesiony na SmackDown podczas Superstar Shake-up.	[132]
WWE: SmackDown
157	Nakamura, ShinsukeShinsuke Nakamura	2018-07-15 15 lipca 2018(dts)	Extreme Rules	Pittsburgh, PA	1	156	163		[133]
158	Rusev, Rusev	2018-12-18 18 grudnia 2018(dts)	SmackDown Live	Fresno, CA	3	40	32	Wyemitowano 25 grudnia 2018.	[134]
159	Nakamura, ShinsukeShinsuke Nakamura	2019-01-27 27 stycznia 2019(dts)	Royal Rumble Kickoff	Phoenix, AZ	2	2	2		[135]
160	R-Truth, R-Truth	2019-01-29 29 stycznia 2019(dts)	SmackDown Live	Phoenix, AZ	2	35	35		[136]
161	Joe, SamoaSamoa Joe	2019-03-05 5 marca 2019(dts)	SmackDown Live	Wilkes-Barre, PA	1	75	74	Był to Fatal 4-way match, w którym brali również udział Andrade i Rey Mysterio. Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu Raw, kiedy to Samoa Joe został przeniesiony na Raw podczas Superstar Shake-up.	[137]
WWE: Raw
162	Mysterio, ReyRey Mysterio	2019-05-19 19 maja 2019(dts)	Money in the Bank	Hartford, CT	1	15	15		[138]
163	Joe, SamoaSamoa Joe	2019-06-03 3 czerwca 2019(dts)	Raw	Austin, TX	2	20	19	Rey Mysterio dobrowolnie zrzekł z tytułu i oddał go Joe, ponieważ Mysterio doznał kontuzji barku i kontrowersyjnego sposobu, w jaki zdobył tytuł na Money in the Bank (lewe ramię Joe nie było na macie, gdy sędzia liczył pin).	[139]
164	Ricochet, Ricochet	2019-06-23 23 czerwca 2019(dts)	Stomping Grounds	Tacoma, WA	1	21	21		[140]
165	Styles, AJAJ Styles	2019-07-14 14 lipca 2019(dts)	Extreme Rules	Filadelfia, PA	3	134	134		[141]
166	Mysterio, ReyRey Mysterio	2019-11-25 25 listopada 2019(dts)	Raw	Rosemont, IL	2	31	30		[142]
167	Andrade, Andrade	2019-12-26 26 grudnia 2019(dts)	WWE Live	Nowy Jork, NY	1	151	150		[143]
168	Crews, ApolloApollo Crews	2020-05-25 25 maja 2020(dts)	Raw	Orlando, FL	1	97	96		[144]
169	Lashley, BobbyBobby Lashley	2020-08-30 30 sierpnia 2020(dts)	Payback	Orlando, FL	2	175	175		[145]
170	Riddle	2021-02-21 21 lutego 2021(dts)	Elimination Chamber	St. Petersburg, FL	1	49	49	Był to Triple threat match, w którym brał również udział John Morrison.	[146]
171	Sheamus	2021-04-11 11 kwietnia 2021(dts)	WrestleMania 37 Noc 2	Tampa, FL	3	132	131		[147]
172	Damian Priest	2021-08-21 21 sierpnia 2021(dts)	SummerSlam	Paradise, NV	1	191	191		[148]
173	Finn Bálor	2022-02-28 28 lutego 2022(dts)	Raw	Columbus, OH	1	49	48		[149]
174	Theory	2022-04-18 18 kwietnia 2022(dts)	Raw	Buffalo, NY	1	75	75		[150]
175	Bobby Lashley	2022-07-02 2 lipca 2022(dts)	Money in the Bank	Paradise, NV	3	100	100		[151]
176	Seth „Freakin” Rollins	2022-10-10 10 października 2022(dts)	Raw	Brooklyn, NY	2	47	47		[152]
177	Austin Theory	2022-11-26 26 listopada 2022(dts)	Survivor Series: WarGames	Boston, MA	2	258	258	Był to Triple threat match, w którym brał również udział Bobby Lashley. Austin Theory był wcześniej znany jako tylko Theory. Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu SmackDown, kiedy to Austin Theory został przeniesiony na SmackDown podczas draftu.	[153]
WWE: SmackDown
178	Rey Mysterio	2023-08-11 11 sierpnia 2023(dts)	SmackDown	Calgary, AB, Kanada	3	85	84	Austin Theory miał zmierzyć się z Santosem Escobarem, który zdobył wygrał United States Championship Invitational Tournament, ale został wyeliminowany przez Theory’ego przed rozpoczęciem walki. Następnie WWE official Adam Pearce pozwolił Mysterio zająć miejsce Escobara w walce o tytuł.	[154]
179	Logan Paul	2023-11-04 4 listopada 2023(dts)	Crown Jewel	Rijad, Arabia Saudyjska	1	273	273		[155]
180	LA Knight	2024-08-03 3 sierpnia 2024(dts)	SummerSlam	Cleveland, OH	1	119	118		[156]
181	Shinsuke Nakamura	2024-11-30 30 listopada 2024(dts)	Survivor Series: WarGames	Vancouver, BC, Kanada	3	97	97		[157]
182	LA Knight	2025-03-07 7 marca 2025(dts)	SmackDown	Filadelfia, PA	2	43	42		[158]
183	Jacob Fatu	2025-04-19 19 kwietnia 2025(dts)	WrestleMania 41 Noc 1	Paradise, NV	1	70	70		[159]
184	Solo Sikoa	2025-06-28 28 czerwca 2025(dts)	Night of Champions	Rijad, Arabia Saudyjska	1	58+	58+		[9]

Łączna liczba panowań

Pierwszy mistrz i WWE Hall of Famer Harley Race

Rekordowo sześciokrotny mistrz Ric Flair

Lex Luger jest najdłużej panującym mistrzem w historii z ilością 523 dni

Dean Ambrose jest najdłużej panującym mistrzem pod banderą WWE z ilością 351 dni

Stan na 25 sierpnia 2025

†	Oznacza obecnego mistrza

Miejsce	Mistrz	Liczba panowań	Łączna liczba dni	Łączna liczba dni według WWE
1	Lex Luger	5	950
2	Ric Flair	5 (6)	773	709
3	Greg Valentine	2 (3)	512	392
4	Blackjack Mulligan	3 (4)	509	500
5	Montel Vontavious Porter	2	419
6	John Cena	5	403	405
7	Rick Rude	1	378
8	Sheamus	3	362	360
9	Chris Benoit	5	357
10	Dean Ambrose	1	351
11	Austin Theory	2	334
12	Nikita Koloff	1	328
13	Bobby Lashley	3	324	323
14	The Miz	2	321
15	Rusev	3	312	303
16	Sgt. Slaughter	2	305
17	Magnum T.A.	2	302	274
18	Wahoo McDaniel	5	296	300
19	Barry Windham	1	283
20	Paul, LoganLogan Paul	1	273
21	Booker T	4	271	266
22	Ricky Steamboat	4	265	267
23	Dustin Rhodes	2	257
24	Shinsuke Nakamura	3	255	262
25	Steve Austin	2	240
	Shelton Benjamin	1	240	243
27	Antonio Cesaro	1	239
28	Sting	2	234
29	Jimmy Snuka	1	231	233
30	AJ Styles	3	225
31	Roddy Piper	3	220	222
32	Kofi Kingston	3	209
33	Dolph Ziggler	2	191	189
	Damian Priest	1	191
35	Bret Hart	5	186
36	Jeff Jarrett	3	184
37	Harley Race	1	183
38	Daniel Bryan	1	176	177
39	Orlando Jordan	1	173	171
40	Scott Steiner	2	169
41	Santino Marella	1	167
42	Knight, LALA Knight	2	162	160
43	Eddie Guerrero	2	161
44	Konnan	1	160
45	Paul Jones	2 (3)	156	150
46	Andrade	1	151	150
47	Diamond Dallas Page	2	147
	Big Show	1	147
49	Dusty Rhodes	1	141
50	Rey Mysterio	3	131	129
51	Tully Blanchard	1	130
52	Dick Slater	1	129
53	Kalisto	2	120	122
54	Lance Storm	3	118	115
55	Roman Reigns	1	106	107
56	Curt Hennig	1	104
57	Jim Duggan	1	100
58	Apollo Crews	1	97	96
59	Kevin Owens	3	96
60	Samoa Joe	2	95	93
61	Johnny Valentine	1	93
62	Alberto Del Rio	2	90	89
	Jeff Hardy	1	90
64	Big Van Vader	1	88
65	Chris Jericho	2	85
	Dean Malenko	1	85
67	Matt Hardy	1	84
68	Goldberg	2	78	90
69	Seth Rollins	2	75
70	Baron Corbin	1	70
	Jacob Fatu	1	70
72	Scott Hall	2	66
73	Gen. Rection	2	61	64
74	Solo Sikoa †	1	58+
75	R-Truth	2	56	55
76	Bobby Roode	1	54
77	John „Bradshaw” Layfield	1	51	54
78	Stan Hansen	1	50
79	Jack Swagger	1	49	50
	Finlay	1	49	48
	Finn Bálor	1	49	48
	Riddle	1	49
83	Chris Kanyon	1	48	46
84	Kensuke Sasaki	1	44
85	Carlito	1	42
	Mr. Kennedy	1	42
	Sid Vicious	1	42
88	Rick Steiner	1	41
89	David Flair	1	35
90	One Man Gang	1	33
91	Rhyno	1	29
	Zack Ryder	1	29
93	Randy Orton	1	28
94	Steve McMichael	1	25
95	Bobo Brazil	1	22
	Shane Douglas	1	22
97	Kurt Angle	1	21
	Mr. Wrestling	1	21	22
	Ricochet	1	21
100	Terry Funk	2	19	20
101	Michael Hayes	1	15
102	Tajiri	1	13
103	Jinder Mahal	1	8
104	Edge	1	6
105	Raven	1	1

Zobacz też

• Lista posiadaczy WWE Championship
• Lista posiadaczy World Heavyweight Championship (2002–2013)
• Lista posiadaczy WWE Intercontinental Championship
• Lista posiadaczy WWE Raw Tag Team Championship
• Lista posiadaczek WWE Divas Championship
• NXT Championship