Lorenzo Magalotti

Lorenzo Magalotti (ur. 1 stycznia 1584 we Florencji, zm. 19 września 1637 w Ferrarze^[1]) – włoski kardynał.

Lorenzo Magalotti

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1584 Florencja
Data i miejsce śmierci	19 września 1637 Ferrara
Miejsce pochówku	Katedra w Ferrarze
Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania	1623-1628
Biskup Ferrary
Okres sprawowania	1628-1637
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	7 maja 1628
Kreacja kardynalska	7 października 1624
Kościół tytularny	S. Maria in Aquiro SS. Giovanni e Paolo

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	7 maja 1628
Konsekrator	Ulpiano Volpi
Konsekrowani biskupi Stefano Durazzo 22 kwietnia 1635

Życiorys

Był synem senatora Vincenzo Magalottiego i Clarice Capponi^[1]. Jego siostra Costanza była żoną Carlo Barberiniego, brata Urbana VIII^[1]. Studiował nauki prawne w Perugii, natomiast na Uniwersytecie w Pizie uzyskał doktorat utroque iure^[1]. Po śmierci ojca w 1608, przeniósł się do Rzymu, gdzie rok później został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej^[1]. W latach 1612–1614 był wicelegatem w Bolonii, a w 1618 – w Viterbo^[1]. W maju 1623 był sekretarzem Świętej Konsulty, natomiast od września tego roku do maja 1628 pełnił funkcję sekretarza stanu^[1]. 7 października 1624 został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię Santa Maria in Aquiro^[2]. 16 grudnia tegoż roku został podniesiony do rangi kardynała prezbitera^[2]. Jako kardynał był członkiem Kongregacji ds. Wód, Kongregacji ds. Ceremoniału, Kongregacji ds. Immunitetów i Kongregacji Propagandy Wiary^[3]. Był także inkwizytorem generalnym Rzymskiej Inkwizycji^[4].

5 maja 1628 został wybrany biskupem Ferrary^[2]. Nominacja ta miała charakter "oddalenia poprzez awans". W otoczeniu papieża Urbana VIII coraz większą rolę odgrywał jego bratanek Francesco Barberini (1597–1679), który z racji młodego wieku dotąd pozostawał w cieniu starszego i bardziej doświadczonego Magalottiego^[5]. Ponadto w lutym 1628 Urban VIII ogłosił nominację dla drugiego ze swoich bratanków, ambitnego Antonio, co powodowało zepchnięcie Magalottiego na dalszy plan^[5]. Funkcję biskupa Ferrary Magalotti pełnił aż do śmierci^[2][1][5].