Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Mamucia skocznia narciarska

lista w projekcie Wikimedia Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Remove ads

Mamucia skocznia narciarska (pot. mamut) – skocznia narciarska, której rozmiar (HS) wynosi co najmniej 200 m[1]. Od 2015 roku w regularnym użytku są 4 mamucie skocznie narciarskie, na których co 2 lata (w „latach parzystych”) organizowane są mistrzostwa świata w lotach narciarskich.

W latach 30. XX wieku Międzynarodowa Federacja Narciarska (FIS) ograniczała maksymalną dozwoloną odległość punktu krytycznego „P” skoczni narciarskiej do 70 metrów[2]. Wybudowana w 1933 r., a otwarta 4 lutego 1934, Bloudkova velikanka w Planicy była pierwszą w historii skocznią, która złamała to ograniczenie – jej punkt krytyczny wynosił 90 metrów. Z uwagi na duże rozmiary, skocznię nazwano „mamutem”[3]. Wkrótce mianem mamuta zaczęto określać także inne, nowo-powstające ponadnormatywne obiekty[4][5]. Ograniczenie maksymalnej dozwolonej odległości punktu krytycznego „P” dla skoczni nie-mamutów zostało w 1936 roku podniesione do 80 m[6][7], a w 1957 roku do 90 m[8].

Na XV Międzynarodowym kongresie narciarskim w Helsinkach (1938) uznano po raz pierwszy skocznie mamucie, lecz jedynie na zasadzie projektu eksperymentalnego, nie precyzując zasad rozgrywania zawodów[9][10], w kolejnych dwóch dekadach ograniczając się wyłącznie do biernego monitorowania rozwoju konkurencji lotów narciarskich[11]. W latach 60. XX wieku FIS ostatecznie usankcjonowała skocznie mamucie, ograniczając jednak możliwości przeprowadzania zawodów w lotach narciarskich oraz powstawania nowych „mamutów”. Konkursy w lotach narciarskich mogły odbywać się jedynie raz do roku, na tylko jednej z trzech licencjonowanych skoczni mamucich (Planica, Oberstdorf, Kulm)[12].

W 2009 r. FIS zmieniła przepisy, zwiększając maksymalną różnicę wysokości pomiędzy progiem, a wybiegiem na 135 metrów (poprzednio było to 130 metrów)[13]. Żadna skocznia mamucia nie posiada zeskoku pokrytego igelitem. Vikersundbakken, Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie i Čerťák w Harrachovie mają sztuczne oświetlenie, natomiast na Letalnicy w Planicy sztuczne oświetlenie zainstalowano wyłącznie na czas trwania Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2020[14][15]. Najwyższą wieżę najazdową ze wszystkich skoczni narciarskich - wysokości 73 metrów - posiada nieczynna Copper Peak w amerykańskim Ironwood[16].

Od 1985 r. FIS nie uznaje rekordów w długości skoku lub lotu za oficjalne[17]. Nieoficjalny rekord świata ustanowiony został 30 marca 2025 roku na Letalnicy w Planicy przez Domena Prevca i wynosi 254,5 m.

Najdłuższy skok/lot narciarski w historii wynoszący 291 m oddał Ryōyū Kobayashi 24 kwietnia 2024 w Akureyri w ramach przedsięwzięcia zorganizowanego przez firmę Red Bull. Od razu po zakończeniu całego przedsięwzięcia skocznia została rozebrana[18].

Remove ads

Lista mamucich skoczni narciarskich

Podsumowanie
Perspektywa
Więcej informacji Czynne homologowane skocznie mamucie, Miejscowość ...

Pozostałe skocznie, które mimo braku homologacji były określane mianem mamuciej, ze względu na ponadnormatywny rozmiar:

  • skocznia hotelu Maloja Palace(inne języki) w Maloi (Szwajcaria)[4][wymaga weryfikacji?] – wybudowana w 1920 z punktem krytycznym 70 m[21];
  • Trampolino Gigante del Corno d'Aola(inne języki) w Ponte di Legno (Włochy)[5][22] – wybudowana w 1928 z punktem krytycznym 90 m. W dniu 17 marca 1935 Fritz Kainesdörfer (Szwajcaria) ustanowił na niej rekord świata skacząc 99,5 m, zaś Olav Ulland(inne języki) (Norwegia) jako pierwszy w historii przekroczył barierę stu metrów, oddając nieustany skok na 103,5 m[22][23][24];
  • skocznia Becker Hill w Ogden (Utah) (Stany Zjednoczone)[25] – wybudowana w 1930 z punktem krytycznym ok. 65 m. Podczas treningu 1 stycznia 1931 Alf Engen(inne języki) (Norwegia) skokiem na 247 stóp (75,3 m) ustanowił nieoficjalny rekord świata[26];
  • Tremplin de Bretaye(inne języki) w Villars-sur-Ollon(inne języki) (Szwajcaria)[4] – wybudowana w 1932 z punktem krytycznym 85 m. W 1933 na skoczni bito trzy razy rekord świata – Sigmund Ruud (Norwegia) skokami na 84 i 86 metrów, zaś miejscowy Henri Ruchet (Szwajcaria) skokiem na 87 metrów[27];
  • Bloudkova velikanka w Planicy, Rateče (Słowenia)[22] – skocznia, która jako pierwsza uzyskała potem status oficjalnie licencjonowanej skoczni mamuciej[potrzebny przypis]. Wybudowana w 1933 z punktem krytycznym 90 m, w 1935 powiększonym do 106 m, a w 1941 do 120 m[3];
  • Narekollen(inne języki) w Nordagutu(inne języki) (Norwegia)[28] – wybudowana w 1934 z punktem krytycznym 90 m[29];
  • Vikersundbakken w Vikersundzie (Norwegia)[22] – wybudowana w 1936 z punktem krytycznym 90 m. Po przebudowie w 1965 punkt krytyczny powiększono do 144 m, dzięki czemu skocznia mogła ponownie zostać zaliczona do grona „mamutów”, a później otrzymać homologację[30];
  • Hochkönigschanze w Bischofshofen (Austria)[5] – wybudowana w 1947 z punktem krytycznym 90 m[31];
  • skocznia Kasztak w Krasnojarsku (Rosja)[32] – wybudowana w 1974 roku z punktem krytycznym 132 m. W latach 1977–1985 rozgrywano na niej Mistrzostwa Związku Radzieckiego w lotach narciarskich[33];
  • skocznia K300 / HS400 w Heiligenblut am Großglockner (Austria) – wybudowana i rozebrana w 2011, na skoczni nie został oddany żaden skok[34];
  • skocznia K253,5 / HS300 w Akureyri (Islandia) – ubita z naturalnego śniegu, po jego stopnieniu przestała istnieć. Budowa trwała w okresie od lutego do marca 2024. Skoki oddawał wyłącznie Ryōyū Kobayashi, w dniach 23–24 kwietnia 2024, w ostatnim skoku ustanawiając rekord obiektu wynoszący 291,0 m[32][35].
Remove ads

Uwagi

  1. Po przebudowie w 2018 r. oddawanie tak długich skoków obecnie już nie jest możliwe. W najdłuższym ustanym skoku oddanym po przebudowie uzyskano odległość 247,5 m (Daniel Huber, 2024 r.).
  2. Ostatnie międzynarodowe zawody rozegrano w 2014 roku. Homologacja wygasła z końcem 2018 roku.
  3. Na mamucim Čerťáku w Harrachovie ostatnie zawody przeprowadzono w 2014 r., natomiast zmiana rozmiaru skoczni miała miejsce w 2017 r.
  4. Ostatnie międzynarodowe zawody rozegrano w 1994 roku. Od 1994 r. obiekt jest nieczynny i nie posiada homologacji FIS. Od 1996 r. nie spełnia kryteriów skoczni mamuciej.
  5. Punkt konstrukcyjny umieszczono na 170. metrze. Rekord skoczni wynosi 158 m, więc zmieniono oficjalną wartość punktu K na 145 m.
Remove ads

Przypisy

Bibliografia

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads