Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Maryna Miklaszewska

dziennikarka i pisarka polska, działaczka opozycji demokratycznej w PRL (1947–2022) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Maryna Miklaszewska
Remove ads

Maryna Miklaszewska, właśc. Maria Miklaszewska, ps. Miłosz Kowalski (ur. 4 stycznia 1947[1] w Katowicach, zm. 11 maja 2022[2]) – polska bohemistka, dziennikarka, pisarka, działaczka opozycji niepodległościowej. Córka Gwidona Miklaszewskiego, starsza siostra Agaty Miklaszewskiej.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data śmierci ...
Thumb
Grób Maryny Miklaszewskiej na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
Remove ads

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Urodziła się w Katowicach 4 stycznia 1947 roku jako Maria Miklaszewska. Ukończyła filologię słowiańską na Uniwersytecie Warszawskim w 1972 roku, studia doktoranckie w latach 1972–1975[3]. W latach 1975–1976 była członkiem zespołu redakcyjnego „Płomyczka[3]. W latach 1977–1982 pracowała w redakcji literackiej Programu 3. Polskiego Radia, z której została zwolniona w wyniku weryfikacji dziennikarzy w czasie stanu wojennego[2]. Od września 1980 do 13 grudnia 1981 była redaktorem Radia „Solidarność” Regionu Mazowsze (audycje dla radiowęzłów zakładowych). W 1981 uczestniczka I Krajowego Zjazdu Delegatów „Solidarności” (dokumentacja Zjazdu)[4]. W 1982 działaczka Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom przy kościele św. Marcina w Warszawie, do 1989 uczestniczka Duszpasterstwa Środowisk Twórczych[5]. W stanie wojennym usunięta z pracy w Polskim Radiu, współpracowała z drugim obiegiem wydawniczym oraz podziemnym radiem Solidarność. Przeprowadziła m.in. wywiad z Tadeuszem Konwickim w maju 1981, który po emisji radiowej został przedrukowany w podziemnym wydaniu „Małej apokalipsy”[6]. Także poza cenzurą – w drugoobiegowym wydawnictwie Rytm – w 1986 roku ukazała się jej książka Mikołajek w szkole PRL podpisana pseudonimem Miłosz Kowalski. Książka nawiązywała do francuskiej serii opowieści o Mikołajku, autorstwa René Goscinnego i Jeana-Jacques’a Sempé. Ilustrował ją 10-letni syn autorki Mikołaj Chylak, ukryty pod pseudonimem Masław. Oprócz pięciu wydań w drugim obiegu książka ta doczekała się też dwóch edycji już w III RP. W latach 1989–1992 była redaktorką Programu 1. Polskiego Radia, a w czerwcu 1989 – autorką radiowych audycji wyborczych podczas wyborów parlamentarnych[2].

Do 3 kwietnia 1987 rozpracowywana przez Wydział II Departamentu III MSW w ramach SOR kryptonim „Kaseta”[5].

Tłumaczyła wiersze i teksty piosenek Karela Kryla oraz literaturę czeską, głównie związaną ze środowiskiem opozycyjnym (m.in. Vaclava Havla). Z klasyki czeskiej literatury dwudziestowiecznej przełożyła Grę na serio Richarda Weinera.

Jest autorką powieści kryminalnej Portret pamięciowy i scenariusza spektaklu Teatru Telewizji Hrabia nagrodzonego przez Ministra Kultury i Sztuki. Razem z siostrą Agatą napisała libretto i teksty piosenek do musicalu Metro[7], za co w 1992 roku nominowana została do amerykańskiej nagrody Tony Award[8][9]. W roku 2005 „Dialog[10] opublikował jej sztukę Strajk: pierwszy – i jak dotąd jedyny – musical o Stoczni Gdańskiej w 1980 roku. W 2007 roku wydała opartą na faktach powieść Wojtek z armii Andersa, opowiadającą o epizodzie z dziejów II wojny światowej, a mianowicie o Wojtkusyryjskim niedźwiedziu brunatnym, który przeszedł cały szlak bojowy z 2 Korpusem Polskim generała Władysława Andersa – od wyjścia z ZSRR do demobilizacji po wojnie w Wielkiej Brytanii. Wojtek z armii Andersa doczekał się 2 wydań[11].

W 2010 była wśród założycieli Stowarzyszenia Polska Jest Najważniejsza, w skład którego weszli niektórzy członkowie warszawskiego komitetu poparcia Jarosława Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich[12]. Objęła funkcję wiceprezesa Fundacji Polska Wielki Projekt[13].

Remove ads

Odznaczenia

W 2001 roku wyróżniona została odznaką Zasłużony Działacz Kultury[14]. Postanowieniem z 4 grudnia 2007 roku odznaczona została Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego[15] wraz z innymi działaczami ruchu Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka.

Życie prywatne

Córka rysownika Gwidona Miklaszewskiego, żona dra Aleksandra Chylaka(inne języki), urbanisty, wykładowcy na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej[16].

Maryna Miklaszewska zmarła 11 maja 2022 roku. Została pochowana na Powązkach w Warszawie. W uroczystościach wziął udział premier Mateusz Morawiecki i były premier Jarosław Kaczyński[17].

Publikacje

Remove ads

Dzieła sceniczne

Podsumowanie
Perspektywa
  • 1991: libretto i teksty piosenek (razem z siostrą Agatą Miklaszewską) do musicalu Metro[7]. Muzyka: Janusz Stokłosa, reżyseria: Janusz Józefowicz, premiera: Teatr Dramatyczny w Warszawie (1991). Musical wystawiany był również na scenach zagranicznych: w Minskoff Theatre na nowojorskim Broadwayu (1992) oraz w Operetce Moskiewskiej (1999). Za piosenki z musicalu autorka – wspólnie z Maryną Miklaszewską oraz Januszem Stokłosą – nominowana była w roku 1992 do nagrody Tony Award (for best original score)[20].
  • libretto i piosenki do musicalu Pt. „Strajk” opublikowany w Dialogu w 2005 roku[21].

Przekłady

  • Richard Weiner, Gra na serio, przekład z czes. i wstęp Maryna Miklaszewska, Warszawa: „Czytelnik”, 1984 (druk: Kraków: DWWLA, 1983), ISBN 83-07-00878-6.
  • Karel Kryl, Piosenki, przekład z czes. Jan Krzysztof Kelus, Maryna Miklaszewska, Wrocław: Wrocławskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989 (Przegląd Czechosłowackiej Kultury Niezależnej „Prěhled Československé Nezávislé Kultury” Survey of Czechoslovak Independent Culture: Wrocław 3-5 listopad” November 1989. – Organizatorzy: Solidarność Polsko-Czechosłowacka, NZS).
  • Piosenki Karela Kryla, przekład z czes. Maryna Miklaszewska. Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza, 1986 [i. e.] 1987.
Remove ads

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads