Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Michał Jaros
polski polityk, poseł na Sejm RP Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Michał Jaros (ur. 26 stycznia 1981 w Aleksandrowie Kujawskim) – polski polityk i samorządowiec, poseł na Sejm VI, VII, VIII, IX i X kadencji (od 2007), sekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju i Technologii (od 2024).
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
W 2003 pełnił funkcję przewodniczącego Niezależnego Zrzeszenia Studentów[1]. W latach 2004–2005 był przewodniczącym samorządu studenckiego na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu[2]. W 2006 ukończył studia z zakresu zarządzania i inżynierii produkcji na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Prowadził własną działalność gospodarczą.
Został członkiem honorowym Towarzystwa Miłośników Kultury Kresowej[3], członkiem rady społecznej Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 1 we Wrocławiu[4], a także członkiem Międzyzakładowego Klubu Honorowych Dawców Krwi PCK przy PKP Wrocław Główny[5] i prezesem zarządu Fundacji Młoda Gwardia zajmującej się szkoleniem młodych siatkarek[6].
W 2005 wstąpił do Platformy Obywatelskiej. W tym samym roku bezskutecznie kandydował do Sejmu[7]. W latach 2006–2007 pełnił funkcję radnego wrocławskiej rady miejskiej[8]. W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał mandat poselski. Kandydując w okręgu wrocławskim, otrzymał 4740 głosów[9]. Był też pełnomocnikiem wojewody dolnośląskiego ds. Euro 2012[10]. W wyborach w 2011 uzyskał 9635 głosów i ponownie wszedł do Sejmu[11]. W Sejmie VII kadencji został m.in. przewodniczącym Parlamentarnego Zespołu ds. Wolnego Rynku oraz Parlamentarnego Zespołu do spraw Kresów, Kresowian i Dziedzictwa Ziem Wschodnich i wiceprzewodniczącym Polsko-Gruzińskiej Grupy Parlamentarnej. 30 października 2013 został zawieszony na 3 miesiące w prawach członka PO[12].
W 2014 przewodniczył kolejno regionalnym kampaniom wyborczym do Parlamentu Europejskiego[13] oraz przed wyborami samorządowymi[14]. W grudniu tegoż roku został sekretarzem Platformy Obywatelskiej w regionie dolnośląskim[15]. W wyborach w 2015 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, otrzymując 12 233 głosy[16]. 20 marca 2016 został przewodniczącym wrocławskich struktur PO[17], którym był przez dwa dni. 13 czerwca tego samego roku wystąpił z partii, przechodząc do klubu poselskiego Nowoczesnej[18]. W styczniu 2017 został przyjęty do tej partii[19]. W tym samym roku zasiadł w jej radzie krajowej[20]. W 2018 kierował kampanią samorządową Koalicji Obywatelskiej we Wrocławiu[21]. 5 grudnia 2018 opuścił dotychczasowy klub i partię, przechodząc do klubu PO-Koalicja Obywatelska[22]. Powrócił potem także do PO. W 2019 był szefem sztabu Koalicji Europejskiej w wyborach do Parlamentu Europejskiego w okręgu wyborczym nr 12[23]. W lipcu 2019 został szefem regionalnego sztabu wyborczego Koalicji Obywatelskiej w kampanii wyborczej do polskiego parlamentu[24].
W wyborach w tym samym roku kolejny raz uzyskał mandat poselski, otrzymując z ramienia KO 30 196 głosów[25]. W Sejmie IX kadencji był inicjatorem powołania Parlamentarnego Zespołu ds. Związków Metropolitalnych, objął funkcję jego przewodniczącego[26]. W październiku 2019 ponownie został sekretarzem PO w województwie dolnośląskim[27]. W październiku 2021 wybrany na przewodniczącego regionalnych struktur partii[28]. W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (z wynikiem 30 512 głosów)[29]. W maju 2024 ubiegał się o urząd marszałka województwa dolnośląskiego, jednak jego kandydatura nie uzyskała większości w sejmiku[30].
W październiku 2024 został powołany na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Rozwoju i Technologii[31].
Remove ads
Wyniki wyborcze
Remove ads
Odznaczenia
Odznaczony gruzińskim Orderem Honoru (2011)[33].
Życie prywatne
Jest żonaty, ma dwóch synów: Ignacego i Ksawerego[34].
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads