Mistrzostwa Europy U-16 w koszykówce mężczyzn

Mistrzostwa Europy U-16 w koszykówce mężczyzn (oficjalna nazwa: FIBA Europe Under-16 Championship, wcześniej FIBA Europe Championship for Cadets) – mistrzostwa Europy w koszykówce mężczyzn do lat 16 zainaugurowano w 1971 roku. Do 2003 roku były rozgrywane co dwa lata, od tamtego czasu są rozgrywane co rok. W mistrzostwach bierze udział 16 zespołów.

Dywizja A

Rezultaty

Podsumowanie

Rok	Gospodarz	Mecz o złoty medal			Mecz o brązowy medal
		Złoto	Wynik	Srebro	Brąz	Wynik	4. miejsce
1971	(Gorycja)	Jugosławia	74–60	Włochy	ZSRR	56–55	Hiszpania
1973	(Angri i Summonte)	ZSRR	68–57	Hiszpania	Jugosławia	77–74	Włochy
1975	(Ateny i Saloniki)	ZSRR	64–61	Grecja	Jugosławia	74–72	Włochy
1977	(Le Touquet i Berck)	Turcja	68–66	Jugosławia	ZSRR	95–70	Włochy
1979	(Damaszek)	Jugosławia	103–100	Włochy	Hiszpania	122–82	RFN
1981	(Saloniki i Katerini)	ZSRR	72–57	Włochy	RFN	78–64	Finlandia
1983	(Tübingen i Ludwigsburg)	Jugosławia	89–86	Hiszpania	RFN	72–69	Grecja
1985	(Ruse)	Jugosławia	99–81	Hiszpania	Włochy	85–81	RFN
1987	(Székesfehérvár i Kaposvár)	Jugosławia	83–77	Włochy	ZSRR	84–76	Hiszpania
1989	(Guadalajara, Tarancón i Cuenca)	Grecja	81–79	Jugosławia	Włochy	63–59	Turcja
1991	(Kastoria, Komotini i Saloniki)	Włochy	106–91	Grecja	Hiszpania	87–67	Turcja
1993	(Trabzon, Giresun i Samsun)	Grecja	76–58	Hiszpania	Rosja	72–62	Turcja
1995	(Setúbal, Seixal i Almada)	Chorwacja	75–62	Hiszpania	Grecja	73–72	Macedonia Północna
1997	(Pepinster, Kortrijk i Quaregnon)	Jugosławia	100–87	Rosja	Izrael	65–55	Francja
1999	(Polzela, Celje i Laško)	Jugosławia	59–48	Grecja	Turcja	81–63	Francja
2001	(Ryga)	Jugosławia	55–43	Rosja	Hiszpania	75–74	Litwa
2003	(Madryt)	Serbia i Czarnogóra	83–68	Turcja	Rosja	92–70	Hiszpania
2004	(Amaliada i Pirgos)	Francja	65–60	Rosja	Turcja	75–69	Litwa
2005	(León)	Turcja	61–55	Francja	Hiszpania	70–63	Litwa
2006	(Linares, Andújar i Martos)	Hiszpania	110–106	Rosja	Serbia i Czarnogóra	85–69	Chorwacja
2007	(Jerapetra, Retimno i Heraklion)	Serbia	56–55	Hiszpania	Litwa	65–55	Turcja
2008	(Chieti)	Litwa	75–33	Czechy	Turcja	77–65	Francja
2009	(Kowno)	Hiszpania	70–64	Litwa	Serbia	75–69	Polska
2010	(Bar)	Chorwacja	80–52	Litwa	Turcja	75–64	Hiszpania
2011	(Pardubice, Hradec Králové)	Chorwacja	67–57	Czechy	Hiszpania	61–53	Francja
2012	(Poniewież, Wilno) i (Windawa)	Turcja	66–61	Francja	Serbia	83–69	Włochy
2013	(Kijów)	Hiszpania	65–63	Serbia	Grecja	78–50	Włochy
2014	(Ryga, Ogre, Lipawa, Grobiņa)	Francja	78–53	Łotwa	Hiszpania	77–73	Turcja
2015	(Kowno)	Bośnia i Hercegowina	85–83	Litwa	Turcja	83–72	Hiszpania
2016	(Radom)	Hiszpania	74–72	Litwa	Turcja	77–70	Chorwacja
2017	(Podgorica)	Francja	75–68	Czarnogóra	Serbia	76–71	Chorwacja

Występy według krajów

Miejsce	Kraj	Złoto	Srebro	Brąz	Razem
1	Jugosławia*	5	2	2	9
2	Serbia	5	1	3	9
3	Hiszpania	3	6	6	15
4	Turcja	3	1	5	9
5	ZSRR*	3	0	3	6
6	Chorwacja	3	0	0	3
7	Grecja	2	3	2	7
8	Francja	2	2	0	4
9	Włochy	1	4	2	7
10	Litwa	1	3	1	5
11	Bośnia i Hercegowina	1	0	0	1
12	Rosja	0	4	2	6
13	Czechy	0	2	0	2
14	Łotwa	0	1	0	1
15	RFN	0	0	2	2
16	Izrael	0	0	1	1

• FIBA uwzględnia wyniki reprezentacji Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii i ZSRR osobno od wyników Federalnej Republiki Jugosławii/Serbii i Czarnogóry/Serbii i Rosji^[1].

Reprezentacja Polski na mistrzostwach

• 1973 – 9. miejsce
• 1975 – 14. miejsce
• 1977 – 9. miejsce
• 1981 – 11. miejsce
• 1989 – 11. miejsce
• 1993 – 11. miejsce
• 1999 – 10. miejsce
• 2004 – 14. miejsce
• 2005 – 15. miejsce
• 2008 – 14. miejsce
• 2009 – 4. miejsce
• 2010 – 11. miejsce
• 2011 – 14. miejsce
• 2012 – 6. miejsce
• 2013 – 12. miejsce
• 2014 – 15. miejsce
• 2016 – 15. miejsce

MVP

Rok	Laureat
1997	Andriej Kirilenko
1999	Aleksandar Gajić
2001	Veljko Tomović
2003	Nemanja Aleksandrow
2004	Witalij Kuzniecow
2005	Antoine Diot
2006	Ricky Rubio
2007	Dejan Musli
2008	Jonas Valančiūnas
2009	Tauras Jogėla
2010	Dario Šarić
2011	Mario Hezonja
2012	Okben Ulubay
2013	Stefan Peno
2014	Killian Tillie
2015	Džanan Musa
2016	Usman Garuba
2017	Killian Hayes

Liderzy strzelców

Liderzy według średniej punktowej			Liderzy według sumy punktów
Rok	Lider według średniej	Śr.	Lider	Suma
1971	Patrick Duvernois	19	Patrick Duvernois	133
1973	Władimir Tkaczenko	23,6	Hervé Dubuisson	201
1975	G. Kragtwisk	22,5	G. Kragtwisk	180
1977	Georgi Głuszkow	22,4	Georgi Głuszkow	157
1979	J. Pachayani	26,2	Zoran Čutura	167
1981	Dražen Petrović	32,4	Dražen Petrović	227
1983	Levent Topsakal	28,4	Levent Topsakal	199
1985	Nadav Henefeld	24,9	Nadav Henefeld	174
1987	Arijan Komazec	28,4	Arijan Komazec	199
1989	Nikolaos Oikonomu	25	Nikolaos Oikonomu	175
1991	Georgios Maslarinos	19	Georgios Maslarinos	133
1993	Helgi Jónas Guðfinnsson	24,7	Helgi Jónas Guðfinnsson	173
1995	Ilan Kadosh	28,9	Ilan Kadosh	179
1997	Vlado Ilievski	24,9	Sani Bečirovič	189
1999	Nikos Zisis	23,9	Nikos Zisis	191
2001	Linas Kleiza	21,5	Linas Kleiza	172
2003	Luigi Datome	21,1	Nemanja Aleksandrow	162
2004	Čavdar Kostov	27,4	Čavdar Kostov	219
2005	Nihad Đedović	20,3	Matt Williams	166
2006	Nihad Đedović	25,3	David Jelínek	185
2007	Richard Grznár	27,8	Richard Grznár	222
2008	Witalij Liutych	22,8	Witalij Liutych	199
2009	Paweł Iwanow	23,4	Paweł Iwanow	187
2010	Dario Šarić	24,3
2011	Aleksandyr Wezenkow	27,1
2012	Matej Svoboda	19,7
2013	Furkan Korkmaz	25,3
2014	Džanan Musa	23
2015	Džanan Musa	23

Dywizja B

Rezultaty

Rok	Gospodarz	Awans do dywizji A			Mecz o brązowy medal
		Złoto	Wynik	Srebro	Brąz	Wynik	4. miejsce
2004	(Brighton)	Islandia	Faza grupowa	Macedonia Północna	Anglia	Faza grupowa	Czechy
2005	(Prawec)	Niemcy	77–63	Portugalia	Gruzja	77–67	Bośnia i Hercegowina
2006	(Tallinn)	Czechy	67–54	Gruzja	Bułgaria	85–75*	Austria
2007	(Skopje)	Polska	80–73	Węgry	Szwecja	66–65*	Anglia
2008	(Sarajewo)	Niemcy	76–69	Czarnogóra	Bułgaria	81–61	Szwecja
2009	(São João da Madeira)	Bułgaria	81–63	Dania	Anglia	78–63	Słowenia
2010	(Tallinn)	Czechy	61–53	Ukraina	Słowenia	62–60	Holandia
2011	(Strumica)	Słowenia	82–73	Anglia	Bośnia i Hercegowina	72–71	Izrael
2012	(Bukareszt)	Belgia	56–46	Czarnogóra	Szwecja	79–55	Węgry
2013	(Sarajewo)	Dania	72–69	Bośnia i Hercegowina	Finlandia	96–62	Słowenia
2014	(Strumica)	Czarnogóra	76–73	Izrael	Anglia	84–60	Czechy
2015	(Sofia)	Estonia	64–56	Polska	Szwecja	57–56	Słowacja
2016	(Sofia)	Rosja	82–76	Izrael	Słowenia	79–71	Ukraina
2017	(Sofia)	Grecja	74–60	Holandia	Gruzja	64–63	Wielka Brytania
2018	(Sarajewo)	Rosja	83–77	Bośnia i Hercegowina	Macedonia Północna	84–66	Czechy
2019	(Podgorica)	Polska	71–58	Holandia	Dania	85–54	Czarnogóra
2020	(Sofia)	Odwołane z powodu o pandemii COVID-19 w Bułgarii
2021	(Sofia)	Odwołane z powodu pandemic COVID-19 w Europie[2]. W zastępstwie rozegrano turniej FIBA U16 European Challengers.
2022	(Sofia)

• Od 2012 trzeci zespół dywizji B jest także nagradzany awansem do dywizji A na kolejny turniej

Bilans medalowy

Miejsce	Kraj	Złoto	Srebro	Brąz	Razem
1	Dania  Francja  Czarnogóra  Polska	1	1
5	Bułgaria  Słowenia  Hiszpania  Turcja	1		1
9	Belgia  Czechy  Estonia  Niemcy	1
13	Anglia		1	2
14	Bośnia i Hercegowina		1	1
15	Węgry  Izrael  Rosja  Ukraina		1
19	Szwecja			2
20	Finlandia  Serbia			1

• Po mistrzostwach Europy 2015

Reprezentacja Polski na mistrzostwach

• 2007, 2019 – mistrzostwo Europy dywizji B
• 2015 – wicemistrzostwo Europy dywizji B

MVP

Rok	Laureat
2014	Milos Popović

All-Tournament Team

Rok	Skład najlepszych zawodników turnieju
2014	Milos Popović, Ognjen Carapić, Yovel Zoosman, Carl Wheatle, Nenad Dimitrijevikj

Dywizja C – rezultaty

Miejsce	Kraj	Złoto	Srebro	Brąz	Razem
1	Cypr	2		1
2	Andora	2		2
3	Szkocja	1	4	2
4	Luksemburg	1	2
5	San Marino	1	1
6	Gibraltar  Malta	1		1
7	Monako	1
8	Walia		1	2
9	Kosowo		1
10	Mołdawia			1

Zobacz też

• FIBA Eurobasket – nagrody i wyróżnienia
• Mistrzostwa świata w koszykówce mężczyzn
• Koszykówka na letnich igrzyskach olimpijskich
• Mistrzostwa Europy w koszykówce kobiet
• Mistrzostwa Europy U-18 w koszykówce mężczyzn
• Mistrzostwa Ameryki w koszykówce mężczyzn