Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Mona Barthel
niemiecka tenisistka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Mona Barthel (ur. 11 lipca 1990 w Bad Segeberg) – niemiecka tenisistka, córka Wolfganga Barthela.
.jpg)
Remove ads
Kariera tenisowa
Podsumowanie
Perspektywa
Swój pierwszy turniej ITF rozegrała w 2007 roku we Frinton, w którym przebiła się do turnieju głównego z kwalifikacji, by w ćwierćfinale przegrać z Jade Curtis. Rok później, w 2008 roku, osiągnęła finał tego samego turnieju, w którym przegrała z Tarą Moore oraz finał turnieju w Gausdal, gdzie przegrała z rodaczką Svenją Weidemann. W Gausdal, razem z partnerką Svenją Weidemann, grała także w finale gry deblowej, ale przegrała w nim z parą Tegan Edwards i Marcella Koek. Pierwsze zwycięstwo w turnieju ITF odniosła w styczniu 2010 roku, we Wrexham, pokonując w finale Anne Kremer z Luksemburga. W kwietniu 2010 roku, na turnieju w Torhout, zdobyła tytuł zarówno w grze singlowej (zwyciężając Rebeccę Marino), jak i w deblowej, gdzie z partnerką Justine Ozga wygrała z parą Hana Birnerova i Jekatierina Byczkowa.
W czerwcu 2010 roku zagrała po raz pierwszy w karierze w kwalifikacjach do turnieju wielkoszlemowego Wimbledon, ale odpadła w pierwszej rundzie. Takim samym skutkiem zakończyły się eliminacje do US Open. W maju 2011 roku, po przejściu eliminacji do French Open, w których pokonała takie zawodniczki jak: Waleria Sawinycz, Laura Siegemund i Regina Kulikowa odpadła w drugiej rundzie, po przegranej z Anastasiją Pawluczenkową. Tydzień później wygrała kwalifikacje do turnieju WTA – E-Boks Danish Open w Kopenhadze, a w fazie głównej dotarła do półfinału, pokonując po drodze Alexę Glatch, Barborę Záhlavovą-Strýcovą i Bethanie Mattek-Sands. W półfinale przegrała z Caroline Wozniacki, późniejszą triumfatorką tego turnieju. Kontynuacją udanych występów były wygrane kwalifikacje do Wimbledonu, w których zwyciężyła z Alexandrą Cadanțu, Waleriją Sawinych i Estrellą Cabezą Candelą, natomiast w turnieju głównym przegrała w pierwszej rundzie z Elena Baltachą. Udane występy pozwoliły jej na osiągnięcie pierwszej setki światowego rankingu a to z kolei, na udział w US Open bez rozgrywania kwalifikacji. W pierwszej rundzie turnieju wygrała z Maríą José Martínez Sánchez, a w drugiej przegrała z Chanelle Scheepers.
W styczniu 2012 roku wygrała swój pierwszy turniej, Moorilla Hobart International w australijskim Hobart, zaliczany do cyklu WTA, pokonując w finale Belgijkę Yaninę Wickmayer[1]. Zagrała potem w Australian Open, w którym wygrała dwie pierwsze rundy, pokonując Anne Keothavong i Petrę Cetkovską, a przegrała trzecią z Wiktoryją Azaranką, późniejszą triumfatorką turnieju.
W styczniu 2013 roku ponownie awansowała do finału w Hobart, lecz tym razem uległa Jelenie Wiesninie 3:6, 4:6. Podczas zawodów w Paryżu zdołała awansować do finału singla, w którym pokonała Sarę Errani 7:5, 7:6(4). Pod koniec kwietnia w Stuttgarcie odniosła pierwsze w karierze deblowe zwycięstwo w zawodach WTA Tour. Razem z partnerującą jej Sabine Lisicki pokonały w finale Bethanie Mattek-Sands i Sanię Mirzę wynikiem 6:4, 7:5.
W lipcu 2014 roku awansowała do finału zawodów WTA International Series w Båstad, w którym pokonała Chanelle Scheepers 6:3, 7:6(3). We wrześniu razem z Mandy Minellą osiągnęła finał zawodów deblowych w Seulu, jednak zawodniczki przegrały w nim 3:6, 3:6 z Larą Arruabarreną i Iriną-Camelią Begu.
W 2015 roku Niemka ponownie osiągnęła finał w Båstad, lecz tym razem przegrała w nim 3:6, 6:7(2) z Johanną Larsson.
Remove ads
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 7 (4–3)
Gra podwójna 4 (3–1)
Remove ads
Finały turniejów WTA 125
Gra pojedyncza 1 (0–1)
Gra podwójna 2 (1–1)
Wygrane turnieje rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 24/01/2010 |  Wrexham |
ITF | 10 000 | twarda |  Anne Kremer |
6:1, 6:1 |
| 2. | 11/04/2010 |  Torhout |
ITF | 50 000 | twarda |  Rebecca Marino |
2:6, 6:4, 6:2 |
| 3. | 23/01/2011 |  Andrézieux-Bouthéon |
ITF | 25 000 | twarda |  Stephanie Vogt |
6:3, 3:6, 6:4 |
| 4. | 18/09/2011 |  Mestre |
ITF | 50 000 | ziemna |  Garbiñe Muguruza |
7:5, 6:2 |
| 5. | 25/09/2011 | Shrewsbury |
ITF | 75 000 | twarda | Heather Watson |
6:0, 6:3 |
| 6. | 27/11/2022 | Pétange |
ITF | 25 000 | twarda |  Darija Snihur |
7:6(2), 6:2 |
| 7. | 26/11/2023 | Urtijëi |
ITF | 25 000 | twarda |  Diāna Marcinkēviča |
6:2, 6:7(6), 6:4 |
| 8. | 02/11/2024 |  Hamburg |
ITF | 75 000 | twarda | Sonay Kartal |
6:4, 7:6(6) |
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads