Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Jelena Wiesnina
tenisistka rosyjska Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Jelena Siergiejewna Wiesnina, ros. Елена Сергеевна Веснина (ur. 1 sierpnia 1986 we Lwowie) – rosyjska tenisistka, złota medalistka igrzysk olimpijskich z Rio de Janeiro (2016) w grze podwójnej i srebrna medalistka igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze mieszanej, mistrzyni French Open 2013, US Open 2014 i Wimbledonu 2017 w grze podwójnej, mistrzyni Australian Open 2016 w grze mieszanej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji i zdobywczyni tego trofeum z 2007 roku, medalistka Letniej Uniwersjady 2013 rozgrywanej w rosyjskim Kazaniu w konkurencjach gry podwójnej kobiet, gry mieszanej oraz gry drużynowej kobiet. Od 11 czerwca do 15 lipca 2018 liderka deblowego rankingu tenisistek.
Remove ads
Kariera tenisowa
Podsumowanie
Perspektywa
W swojej karierze wygrała trzy turnieje WTA Tour w grze pojedynczej: w 2013 roku w Hobart, gdzie w finale pokonała Monę Barthel 6:3, 6:4, i Eastbourne, gdzie zwyciężyła Jamie Hampton 6:2, 6:1, a także cztery lata później w Indian Wells, gdzie wygrała ze Swietłaną Kuzniecową 6:7(6), 7:5, 6:4.
Wiesnina występuje także w deblu, w którym wygrała dziewiętnaście turniejów. Doszła do jedenastu finałów Wielkiego Szlema, z czego w trzech zwyciężyła. Triumf świętowała razem z Jekatieriną Makarową w Paryżu w 2013 roku, w Nowym Jorku rok później oraz na Wimbledonie w 2017 roku. W 2016 roku została złotą medalistką olimpijską w grze podwójnej.
W grze mieszanej pięciokrotnie dochodziła do finałów turnieju wielkoszlemowego, z czego jeden finał wygrała – w 2016 roku w Australian Open, gdzie razem z Bruno Soaresem pokonali parę Coco Vandeweghe–Horia Tecău wynikiem 6:4, 4:6, 10–5. Finalistką została w 2012 roku, kiedy podczas Australian Open, w parze z Leanderem Paesem przegrała w finale 3:6, 7:5, 3–10 z parą Horia Tecău oraz Bethanie Mattek-Sands[1], na Wimbledonie w 2011 (w parze z Maheshem Bhupathim przegrali z Melzerem i Benešovą 3:6, 2:6) i 2012 roku, kiedy razem z Paesem ulegli Mike’owi Bryanowi i Lisie Raymond 3:6, 7:5, 4:6, a także podczas French Open w 2021 roku, gdy razem z Asłanem Karacewem przegrali 6:2, 4:6, 5–10 z parą Desirae Krawczyk–Joe Salisbury. Podczas igrzysk olimpijskich w Tokio wywalczyła razem z Karacewem srebrny medal w grze mieszanej.
Podczas finałów Pucharu Federacji 2007 była jedną z trzech zawodniczek, które brały czynny udział w rozgrywkach finałowych. Pokonała Marę Santangelo, co pogłębiło jedynie porażkę Włoszek w tej edycji zawodów.
Remove ads
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Występy w grze podwójnej
Występy w grze mieszanej
Remove ads
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 10 (3–7)
Gra podwójna 45 (19–26)
Gra mieszana 6 (1–5)
Remove ads
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze podwójnej
Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
2013 | Finał | ![]() | ![]() ![]() | 4:6, 5:7 |
2014 | Ćwierćfinał | ![]() | ![]() ![]() | 6:4, 2:6, 6–10 |
2016 | Zwycięstwo | ![]() | ![]() ![]() | 7:6(5), 6:3 |
2017 | Półfinał | ![]() | ![]() ![]() | 4:6, 3:6 |
2018 | wycofanie | ![]() | nie wystąpiły z powodu ciąży Wiesniny |
Remove ads
Występy w Turnieju WTA Elite Trophy
W grze pojedynczej
Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
2016 | Faza grupowa | ![]() ![]() | 4:6, 2:6 6:4, 7:6(5) |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
Gra podwójna
Gra mieszana
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads