Morze Ochockie

Morze Ochockie (ros. Охотское море) – morze w północno-zachodniej części Oceanu Spokojnego leżące między półwyspem Kamczatka, Wyspami Kurylskimi i Hokkaido na wschodzie, a Sachalinem i kontynentem azjatyckim na zachodzie. Z Oceanem Spokojnym łączy się przez Cieśniny Kurylskie, z Morzem Japońskim przez Cieśninę Tatarską i Cieśninę La Pérouse’a^[1][2].

Morze Ochockie

Zatoka Nagajewa w pobliżu Magadanu
Kontynent	Azja
Państwa	Rosja  Japonia
Powierzchnia	1 583 000 km²
Średnia głębokość	177 m
Największa głębia	3372 m
Objętość	1 365 000 km³
Zasolenie	32,8‰
Typ morza	przybrzeżne
Wyspy	Wyspy Szantarskie
Położenie na mapie Rosji Morze Ochockie
55°N 150°E
Morze Ochockie na mapie

Zobacz hasło Morze Ochockie w Wikisłowniku

Większa część morza leży na szelfie kontynentalnym. Długość linii brzegowej 10 460 km. Linia brzegowa słabo rozwinięta. Największe zatoki: Szelichowa, Sachalińska. Prawie wszystkie wyspy położone przy brzegach. Największe z nich to Wyspy Szantarskie, Wyspy Zawiałowa, Wyspy Jamskie. Tylko mała wyspa Jana (ros. Ионы) leży na otwartym morzu^[3]. Do Morza Ochockiego wpadają Amur, Uda, Ochota, Giżyga, Penżyna^[1][2].

Morze Ochockie jest zasilane przede wszystkim dzięki połączeniu z Oceanem Spokojnym. Opady i wody rzek odgrywają małą rolę. Najwięcej wody przepływa przez Cieśninę La Pérouse’a. Wody z głębin Oceanu Spokojnego przechodzą przez Cieśniny Kurylskie. Powierzchniowe wody Morza Ochockiego mają temperaturę zimą od -1,8 do 2° С, latem od -1,5 do 15° С. Występują prądy morskie, największe w Cieśninach Kurylskich (nawet do 3 m/s). Przypływy mają amplitudy od 12 m w Zatoce Szelichowa do 0,8 m przy brzegu Sachalinu^[1]. Północna część morza pokrywa się lodem. Często występują sztormy. Przezroczystość wód waha się w granicach 10–17 m na pełnym morzu i 6–8 m przy brzegach^[4].

Morze charakteryzuje się bogatą fauną. Znane jest ze swoich ławic mintaja. Występuje tu wiele gatunków bezkręgowców i ssaków (walenie, foki)^[2]. Miejsce obfitego połowu ryb (łososiowate, płastugi, śledzie, dorsze, kraby)^[1].

Ważniejsze miasta nad Morzem Ochockim: Magadan, Ochock, Siewiero-Kurilsk, Kurilsk, Abashiri.

Morze Ochockie zostało odkryte – dla Europejczyków – przez rosyjskich podróżników Moskwicina i Pojarkowa w pierwszej połowie XVII wieku. Od 1733 roku uczestnicy Drugiej Ekspedycji Kamczackiej zbadali większość wybrzeża morza. W latach 1849–1855 zbadano ujście Amuru i potwierdzono istnienie cieśniny między kontynentem a Sachalinem^[2].