Mulgara pręgoogonowa

Mulgara pręgoogonowa^[3], mulgara^[4][a] (Dasycercus cristicauda) – gatunek ssaka z podrodziny niełazów (Dasyurinae) w obrębie rodziny niełazowatych (Dasyuridae).

Mulgara pręgoogonowa

Dasycercus cristicauda
(Krefft, 1867)[1]
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Nadrząd	torbacze
Rząd	niełazokształtne
Rodzina	niełazowate
Podrodzina	niełazy
Plemię	niełazy
Rodzaj	mulgara
Gatunek	mulgara pręgoogonowa
Synonimy
Chaetocercus cristicauda Krefft, 1867[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
bliski zagrożenia
Zasięg występowania

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1867 roku austriacki zoolog i paleontolog Johann Ludwig Gerard Krefft nadając mu nazwę Chaetocercus cristicauda^[1]. Miejsce typowe według oryginalnego opisu to „Australia Południowa, prawdopodobnie okolice jeziora Alexandrina”^[1][5][6][7] jednak uważa się to za mało prawdopodobne, a okaz typowy mógł zostać odłowiony przez Waterhouse’a podczas jego podróży z Port Augusta do Coffin Springs^[8]. Holotyp to skóra i czaszka osobnika o nieokreślonej płci o sygnaturze AM M.11342 z kolekcji Muzeum Australijskiego; odłowiony przez brytyjskiego zoologa Fredericka George’a Waterhouse’a^[9].

Wcześniej w obrębie Dasycercus cristicauda umieszczano takson blythi^[5] jednak późniejsze badania molekularne z wykorzystaniem mtDNA i nDNA potwierdziły wyraźną rozbieżność między D. cristicauda i D. blythi^[10] wobec czeego oba taksony traktowane jako są traktowane jako dobrze zdefiniowane odrębne, siostrzane gatunki^[6][11]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy^[6].

Etymologia

• Dasycercus: gr. δασυς dasus „włochaty, kudłaty, gruby, gęsty”; κερκος kerkos „ogon”^[12].
• cristicauda: łac. crista „czub, grzebień”^[13]; cauda „ogon”^[14].

Zasięg występowania

Mulgara pręgoogonowa występuje w Australii; ostatnio odnotowana tylko na pustyniach wzdłuż granic południowego Terytorium Północnego, środkowo-północnej Australii Południowej i południowo-zachodniego Queenslandu; dawniej bardziej rozpowszechniony w zachodniej i południowej Australii^[15][6][11].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) samic 12–17 cm, samców 13–23 cm, długość ogona samic 8–11 cm, samców 8–12,5 cm; masa ciała samic 65–120 g, samców 110–185 g^[15][11].

Ekologia

Występuje na piaszczystych pustyniach z kępkami trawy. Kształtem ciała przypomina kowari pustynnego i jak większość pokrewnych mu gatunków magazynuje tłuszcz w zgrubieniu u nasady ogona. Futro piaskowobrązowe na grzbiecie i białawe na spodzie ciała. Na górnej części ogona czarna pręga. Kryjówki składają się z pojedynczej prostej nory bądź z systemu tuneli z 5-6 wyjściami. W nocy mulgara poluje na małe gryzonie, jaszczurki i duże owady. Czasami chwyta także duże wije.

Status zagrożenia

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii NT (ang. near threatened „bliski zagrożenia”)^[2].

Uwagi

1. Nazwa mulgara używana jest również w odniesieniu do rodzaju Dasycercus.