Murray Chandler

Murray Graham Chandler (ur. 4 kwietnia 1960 w Wellington) – nowozelandzki szachista, do 2007 r. reprezentant Anglii^[1], arcymistrz od 1982 roku.

Murray Chandler

Murray Chandler, Drezno 2008
Data i miejsce urodzenia	4 kwietnia 1960 Wellington
Obywatelstwo	Nowa Zelandia Anglia Nowa Zelandia
Tytuł szachowy	arcymistrz (1982)
Ranking FIDE	2518
Ranking krajowy FIDE	niesklasyfikowany na liście aktywnych

Kariera szachowa

Murray Chandler, Amsterdam 1987

Pierwszy sukces odniósł na przełomie 1975 i 1976 roku, dzieląc I miejsce w mistrzostwach Nowej Zelandii. Na początku lat 80. przeniósł się do Anglii. W roku 1984 w Londynie wystąpił w drużynie reszty świata w meczu przeciwko Związkowi Radzieckiemu, w którym zdobył 1 pkt w 2 partiach. Odniósł szereg znaczących sukcesów w międzynarodowych turniejach, m.in. w Londynie (1979, Lloyds open, I), Brighton (1981, I), Dortmundzie (1983, II–III), Amsterdamie (1983, I–II), Londynie (1984, II oraz 1986, I), Hastings (1986/87, I-IV wraz z Jonathanem Speelmanem, Bentem Larsenem i Symbatem Lyputianem), Amsterdamie (1987, I), Wellington (1988, I–III wraz z Wasilijem Smysłowem i Eduardem Gufeldem), Blackpool (1990, turniej strefowy), Santo António (2001, I–II wraz z Jurijem Jakowiczem) oraz w Queenstown (2006, międzynarodowe mistrzostwa Nowej Zelandii, I). W 2008 triumfował w mistrzostwach Nowe Zelandii rozegranych w Auckland^[2].

Wielokrotnie wystąpił na szachowych olimpiadach: w latach 1976–1980 i 2008 czterokrotnie w barwach Nowej Zelandii, zaś w latach 1982–1992 sześciokrotnie w barwach Anglii. W swoim dorobku posiada 8 medali: 3 srebrne i 1 brązowy (wraz z drużyną) oraz 3 srebrne i 1 brązowy (za wyniki indywidualne)^[3]. Jest również czterokrotnym medalistą drużynowych mistrzostw świata, drużynowo dwukrotnie brązowym (1985, 1989) oraz indywidualnie złotym (1985) i srebrnym (1989)^[4], jak również brązowym medalistą (za wynik indywidualny) drużynowych mistrzostw Europy (1999)^[5].

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1988 r., z wynikiem 2605 punktów zajmował wówczas 19. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 4. miejsce wśród angielskich szachistów^[6].

W latach 1991–1999 był wydawcą renomowanego brytyjskiego czasopisma szachowego British Chess Magazine.