Norbert Rustowski

Norbert Rustowski vel Bönisch^[1] (ur. 22 lutego 1886 w Karlovacu, zm. 22 grudnia 1968 w Warszawie) – pułkownik saperów Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Norbert Rustowski

Norbert Bönisch

Norbert Rustowski (przed 1933)
pułkownik saperów
Pełne imię i nazwisko	Norbert Ignacy Rustowski
Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1886 Karlovac
Data i miejsce śmierci	22 grudnia 1968 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1906–1929
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	5 pułk saperów
Stanowiska	dowódca pułku
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 22 lutego 1886 w Karlovacu, w ówczesnym Królestwie Chorwacji i Slawonii, w rodzinie Ignacego i Matyldy z domu Beniċ^[2].

W 1903 ukończył szkołę średnią i przez kolejne trzy lata studiował w Technicznej Akademii Wojskowej w Wiedniu. W 1906 rozpoczął zawodową służbę cesarskiej i królewskiej Armii. Pełnił służbę w 4 batalionie pionierów w Osijeku na stanowisku oficera kompanii saperów. W 1910 został przeniesiony do 5 batalionu pionierów w Bośni na stanowisko dowódcy kompanii saperów.

W czasie I wojny światowej walczył na froncie włoskim, gdzie był oficerem komendy saperów^[3], a w latach 1915–1916 kierownikiem składu saperskiego nr 1. W 1918 objął stanowisko kierownika referatu technicznego 4 Generalnej Komendy Wojskowej we Lwowie^[3].

Pod koniec 1918 we Lwowie został przyjęty do Wojska Polskiego^[4] i przydzielony do batalionu saperów Grupy Operacyjnej gen. Jędrzejewskiego. W 1919 wziął czynny w obronie Lwowa. Dzięki jego staraniom i zabiegom przy ufortyfikowaniu Lwowa, wojska pomyślnie broniły miasta aż do nadejścia oddziałów armii gen. Hallera, z którą rozpoczęto ofensywę. 21 lutego 1920 został przeniesiony z VI batalionu saperów do V batalionu saperów na stanowisko dowódcy batalionu^[5]. W drugiej połowie 1920, jako szef inżynierii i saperów 6 Armii, znakomicie zorganizował i kierował pracami saperskimi na terenie Galicji Wschodniej przy odbudowie 11 mostów kolejowych, 20 mostów drogowych, zwężaniu toru rosyjskiego i przygotowaniu go do ruchu pociągów własnych oraz rozbudowie umocnień polowych^[6].

W 1921 był szefem inżynierii i saperów w Inspektoracie Armii Nr IV w Krakowie^[7][8]. Z dniem 20 sierpnia 1922 został przeniesiony z 6 do 5 pułku saperów^[9]. W listopadzie 1922 został zatwierdzony na stanowisku dowódcy 5 pułku saperów w Krakowie^[10]. W lipcu 1924 został wyznaczony na stanowisko szefa inżynierii i saperów w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie^[11], lecz ostatecznie objął stanowisko szefa inżynierii i saperów w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu^[12]. Na tym stanowisku wniósł duże zasługi w odbudowę obiektów Twierdzy Brzeskiej. 12 marca 1929 został zwolniony ze stanowiska szefa 9 Okręgowego Szefostwa Saperów i pozostawiony bez przynależności służbowej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX^[13]. W 1929 został przeniesiony w stan spoczynku ze względu na stan zdrowia^[14]. Pozostaje na ewidencji PKU Warszawa Miasto III w Korpusie Oficerów Inżynierii i Saperów, przewidziany do użycia w czasie wojny^[15]. Zmarł w Warszawie 22 grudnia 1968. Został pochowany na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie, sektor AL25, rząd 1, nr 31.

Awanse

• major – 30 lipca 1920 zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920, w korpusie inżynierii i saperów, w „grupie byłej armii austro-węgierskiej”^[16][17]
• pułkownik – 3 maja 1922 zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 27. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów^[18][19]

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 8171 (4 sierpnia 1922)^[20][21]
• Krzyż Walecznych (trzykrotnie, 1921)^[21][22][23]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[2]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[2]

Opinie

• „Wybitny oficer sztabowy saperów, nadaje się wybitnie na Szefa Inżynierów i Saperów przy Armii, posiada pod tym względem dużo rutyny z czasów ostatniej wojny, pracuje dużo nad sobą. Element na najwyższe stanowiska techniczne. 1928 Inspektor Armii /-/ gen. bryg. Józef Robak -