Order Słońca (Persja)

Order Słońca (pers. ‏Nešān-e Āftāb نشان آفتاب‎)^[1] – order kobiecy ustanowiony w rosyjskim Sankt Petersburgu przez szacha perskiego Nasira z dynastii Kadżarów, podczas jego podróży po Europie w 1873 roku^[2][3]. Zniesiony w 1930^[1].

Order Słońca
Nešān-e Āftāb
نشان آفتاب

Awers gwiazdy I klasy
Awers insygniów II klasy
Baretka
Ustanowiono	1873
Wycofano	1930
Kruszec	platyna lub srebro
Powiązane	Order Lwa i Słońca Order Światła Ariów

Hrabina Logothetti z kokardami austriackiego Orderu Elżbiety, Odznaki Honorowej Austriackiego Czerwonego Krzyża I kl. i tureckiego Orderu Dobroczynności oraz gwiazdą perskiego Orderu Słońca.

Podział orderu i przeznaczenie

Odznaczenie nadawane było w dwóch klasach:

• I klasa – przeznaczona do odznaczania królowych,
• II klasa – przeznaczona do odznaczania księżniczek i dam wysokiej rangi^[2][3].

Wygląd insygniów

Odznaka

Odznaka (godło) symbolizowała słońce o kobiecej twarzy (Āftāb) i wykonana była z platyny. W I klasie w centrum odznaki umieszczono emaliowany dysk z wizerunkiem kobiecej twarzy w naturalnych kolorach (khawrshid khanum – pani słońce), obramowany pierścieniem wysadzonym 18-oma diamentami, wokół którego rozchodziły się 32 promienie, które zakończone były naprzemiennie raz wklęśle (w kształcie ogona jaskółki), a raz wypukle (w kształcie gotyckiego łuku). Do górnej części przymocowana była zawieszka mocująca odznakę do wstęgi. Wszystkie promienie i zawieszka inkrustowane były diamentami. W II klasie odznaka miała 17 promieni otaczających tylko górną połowę dysku w kształcie półokręgu opartego na dwóch poziomych ramionach-promieniach. W latach 1896–1907 zamiast platyny używano srebra^[2][3][4].

Gwiazda

Gwiazda orderowa I klasy wykonana była z platyny i była bardzo podobna do odznaki, lecz większa i bez zawieszki. Miała wygląd okręgu składającego się z 32 promieni wysadzanych diamentami. Promienie zakończone były na przemian raz ostro, a raz wklęśle. W środku gwiazdy umieszczono dysk z emaliowaną ilustracją kobiecej twarzy w naturalnych kolorach, otoczoną pierścieniem inkrustowanym diamentami. W II klasie gwiazda miała 17 promieni otaczających jedynie górną połowę dysku z ilustracją. W latach 1896–1907 zamiast platyny używano srebra^[2][3].

Wstęga

Wstęga orderowa w obu klasach miała wygląd szerokiej szarfy wieszanej z prawego ramienia do lewego boku, na którym związana była w dużą kokardę z powieszoną na niej odznaką. Uszyta była z różowego jedwabiu z trzema paskami: zielonym, różowym i zielonym, wzdłuż każdej z obu bocznych krawędzi^[3].

Odznaczeni

Z tym tematem związana jest kategoria: Damy Orderu Słońca (Persja).

I klasa

• Wiktoria Hanowerska, królowa Wielkiej Brytanii – 1873^[2]
• Ludwika Maria Orleańska, królowa Belgii – 1873^[4]
• Augusta Wiktoria von Schleswig-Holstein, cesarzowa Niemiec – 1873^[2]
• Anīs-al-Dawla, królowa Persji – 1888^[2][4]
• Amin Aqdas, królowa Persji – 1889^[4]
• Wilhelmina Oranje-Nassau, królowa Holandii
• Aleksandra Fiodorowna, cesarzowa Rosji – 1900^[4]
• Helena Petrowić-Niegosz, królowa Włoch – 1903
• Aleksandra Duńska, królowa Wielkiej Brytanii – 1902^[4]

II klasa

• Hariot Rowan-Hamilton, żona gubernatora brytyjskiego w Indiach – 1887^[4]
• Refia Sultan lub Fatima Aliye Hanımsultan, córka Abdülhamida II, księżniczka turecka – 1900^[4]
• Victoria Mary Augusta Louise Olga Pauline Claudine Agnes, księżna Walii – 1904^[4]
• nieznana z imienia żona ambasadora tureckiego Šams-al-Dīn Bega – 1907^[2][4]