Prawo Vernera

Prawo Vernera (ang. Verner's law) – prawo głosowe, opisujące zmianę polegającą na tym, że praindoeuropejskie bezdźwięczne głoski zwarte regularnie zmieniają się w germańskie zwarte dźwięczne, jeśli występują przed samogłoską akcentowaną, np. łac. pater i staroang. faeder, gdzie ciąg zmian jest następujący: t>θ (Prawo Grimma) θ>ð>d (Prawo Vernera)^[1]. Prawo Vernera uściśla Prawo Grimma^[2], a przez to wyjaśnia pozorne wyjątki. Istotnym aspektem prawa Vernera było wykazanie roli prozodii w przebiegu zmian fonetycznych^[2].

Zobacz też

• prawo Grimma
• język pragermański
• przesuwka spółgłoskowa